ผมมีอาการเศร้าออกแนวอารมณ์สีเทามาตลอดตั่งแต่เลิกกับแฟนคนแรกของผม ต่อให้ผมมีคนใหม่มากี่คนต่อกี่คนแล้ว แต่ทุกครั้งที่ผมอยู่คนเดียว-เหนื่อยที่กลับมาจากงาน-หรืออื่นๆ ผมมักจะคิดถึงเค้าคิดถึงเรื่องราวเก่าๆเสมอ ผมรู้สึกเศร้ามากในขณะที่คิด ทั้งๆที่ตลอดเวลาที่เคยอยู่กับเค้า เค้าทำให้ผมเสียใจมากกว่ามีความสุข ผมไม่เข้าใจตัวเองว่ามันมีอะไรนักที่ทำให้ผมอาลัยอาวรกับเค้านักหนา คุณอาจจะคิดว่ามันเป็นเรื่องไรสาระแต่ผมก็คิดอย่างนั้น แต่สมองมันกับสั่งให้รู้สึกเศร้า เศร้ามากจนไม่อยากออกไปเจอใคร จนบางทีก็คิดอยากจะไม่มีชีวิตอยู่ ทั้งๆที่ไตร่ตรองดูดีๆก็ไม่มีอะไรที่ส่งผลกระทบให้เราอยากแบบนั้นขนาดนั้น งงกับตัวเองครับ ผมพยายามมีสติเสมอ แต่ห้ามความรู้สึกที่มันส่งมาจากสมองไม่ได้สักที ผมไม่รู้ว่าผมเป็นโรคอะไรไหม แต่ผมเคยบอกกับเพื่อนคนนึงว่าผมเหมือนมีอาการคลายโรคซึมเศร้าแต่ไม่มีใครเชื่อผม ตั้งแต่นั้นมาผมเลยไม่เคยบอกเรื่องนี้กับใครอีก
ผมคิดว่าผมป็นโรคซึมเศร้า ที่ไร้สาระที่สุด