จริงค่ะเราเป็นเด็กยุคใหม่ตื่นสายก็จริงเเต่เวลาเเม่ใช้ก็ทำนะเกรดเเละผลการเรียนก็พอใช้ใด้เเต่เเม่ก็จะบังคับไปเรียนพิเศษพอบอกว่าหนูเหนื่อยไม่อยากเรียนเเม่ก็จะบอกว่าคนอื่นก็ทำกันเยอะเเยะเค้ายังทำได้เเละพอเราพูดอธิบายเหตุผลเเม่ก็จะบอกว่าถ้าไม่อยากเรียนก็ไม่ต้องเรียนเเล้วโรงเรียนก็ไม่ต้องไปไปขอทานดีกว่าเเค่เราเหนื่อยไม่อยากเรียนพิเศษทำไมถึงต้องประชดกันด้วยเเละเราต้องง้อ
เหรอเเต่สุดท้ายเราก็เรียนตั้งเเต่เด็กๆจนถึงโตเรียนพิเศษที่โรงเรียนด้วยเรียนพิเศษข้างนอกด้วยเเม่ดีกับคนอื่นมากคุยกับคนอื่นดีมากกลับลูกพี่ลูกน้องเรานี่เป็นกันเองสุดขำกันตลอดเวลาต่างกับเวลาอยู่กับเราเราเรียกเเค่เเม่เค้าก็บอกโอ้ยยุ่งอยู่พอเค้าหงุดหงิดที่เห็นเราก็มาว่าเราว่าไม่ทำอะไรเลยทำไมจะต้องให้สั่งตอนนั้นเราเก็บเสื้อผ้าให้เเม่อยู่เค้าก็เห็นก็เลยบอกไปว่าหนูเก็บเสื้อผ้าอยู่เเม่ก็ไม่ยอมรับอะไรเลยว่าตัวเองผิดทำไมไม่ดูเเล้วก็ว่าเราอย่างงั้นทำไมอายเหรอเป็นผู้ใหญ่ทำไมไม่มีเหตุผลเวลาพ่อเเม่ทะเลาะกันเป็นสิ่งที่น่ารำคาญที่สุดค่ะี่เง่ามากพ่อใช้เเต่อารมณ์เรานี่เเหละเป็นคนเดียวที่ใช้เหตุผลห้ามเค้าบางทีเราพูดอะไรไปก็หาว่าย้อนเป็นเเม่ทำไมถึงไม่มีเหตุผลให้มากกว่านี้เรา
อายุเเค่12เองไม่ใช่คนอายุ18จำได้ตอนอนุบาลเราเเค่ดูmvเพลงเฉยๆเเม่ก็มาบอกว่าที่ลูกมีเเฟนเเม่ต้องอกเเตกตายเเน่คือเราอนุบาลอยู่อ่ะไม่ใช่เด็กอายุเเบบอ่ะนะทำไมถึงพูดเหมือนไม่เคยเห็นเราเป็นเด็กคนนึงทำเหมือนเราโตเเล้วต้องไปหางานทำ????บางทีเราก็อยากไปใกลๆมันน่ารำคาญมาก