หนูรู้สึกว่าตัวเองเป็นโรคนี้ได้สักพักละคะ เพราะมีอาการแปลกๆเลยเซริทกูเกิ้ลดูว่าเรามีอาการแปลกๆอย่างนี้เพราะอะไร เริ่มจากกลัวสิ่งสกปรกสีดำๆค่ะ เศษอะไรก็แล้วแต่ จุดเล็กๆดำจะกลัวมาก ไม่กล้ามอง ถ้าอยู่ใกล้ๆจะรีบหนีค่ะ มาพีคสุดตอนมาหาป้าที่บ้านเค้าบ่อยๆเพราะต้องมาดูทวด ทวดไม่สบาย บ้ายป้าเลี้ยงหมาแมว และค่อยข้างจะรกนิดนึงค่ะ ไปบ่อยๆเหมือนอาการจะหนักขึ้นค่ะ กลับมาห้องตัวเองก็เป็น ทั้งๆที่ห้องเรานี่สะอาดมาก กวาดถูทิ้งขยะจัดเก็บทุกวัน ไม่เคยปล่อยให้สกปรก แต่ในใจมันกลัวไม่หยึด ไม่ว่าจะเดิน อาบน้ำ กินข้าว จะคิดถึงสิ่งสกปรกพวกนั้นไม่หยุด คิดวนๆไปเรื่อยๆ (ปกติเป็นคนคิดมากอยู่แล้ว) ก็เลยไปกระตุ้นอาการให้หนักไปอีก จากที่จะลืมต้องมาคิดตลอด ล้างจานต้องใส่ถุงมือ ห้องต้องเช็ดเดทตอล ออกจากห้องน้ำต้องใส่สลิปเปอร์ก่อนออก เพราะถ้าเท้าเปียกละกลัวจะไปเหยียบโดนเศษสกปรก ชอบมีอะไรมาตำเท้า ทีนี้ไปไหนกับใครไม่ค่อยได้แล้วค่ะ ระแวง กลัว ที่ๆเราจะไปสกปรกไหม มีเชื้อโรครึเปล่า จนโดนป้าว่าบ้าง หาว่าเราเป็นผู้ดีงิ้ บ้าบองิ้ อยากไปหาหมอให้รู้รู้รอดไปเลยค่ะถ้าไม่ติดว่าต้องเลี้ยงเด็ก อยากให้เค้าเข้าใจเราบ้าง เรากลัวตัวเองจะเป็นโรคจิตมากเลยค่ะ จะต้องรักษาและกินยาไหมคะ ขอโทษด้วยนะคะ ถ้าพิมยาวไป อยากระบายค่ะ เตลียดมากๆ หาทางออกไม่เจอ ใครรู้ช่วยตอบทีนะคะ ขอบพระคุณที่อ่านค่ะ