สวัสดีทุกคนที่แวะเข้ามาอ่านกันนะคะ  เรา..มีเรื่องข้องใจมานานแล้ว แต่ไม่รู้จะถามใครดีเนาะ เอาเป็นมาลองคิดตามๆกันดูนะ
เราอยู่ม.ปลายแล้ว เป็นคนที่เน้นง่ายเลยคือเด็กกิจกรรม เรียนดีหน่อย ไม่สนผู้ไม่ว่างานดีแค่ไหน อยู่ห้องพิเศษ ในขณะที่คนที่เราชอบ เขาเรียนไม่ได้เก่งมาก เงียบ นิ่ง สงบ หน้าตาย ห้องธรรมดาแก่กว่าปีนึง ปัจจุบันเป็น กมก.นร. //เอ้ะชอบได้ยังไง  ก่อนม.ปลายได้รู้จักเขาคร่าวๆเขาไม่รู้ตัวนะ55
ไอ้เรื่องทั้งหมดมันเกิดจาก...การที่ต้องทำเป็นชอบแล้วตามจีบ(อมก.นี่หรือนิสัยชั้น)ด้วยเหตุผลบางอย่างแหละ แต่พระเจ้าเลยค่ะ55เจ้าตัวเข้าถึงยากในความรู้สึกม้ากก  บลาๆ...(คงไม่ยาวกว่านี้คนอ่านจะคิดว่าเป็นนิยาย)   มาสุดท้ายย55เชื่อว่าทุกคนคงรู้จัก การแกล้งชอบแล้วชอบจริงๆใช่ไหมคะ
แต่เขาไม่คิดจะรักใครและยินดีที่จะเป็นพี่ที่ดีให้ เมื่อก่อนที่เจอนิ่งมากถึงได้รู้จริงๆว่าเป็นคนอบอุ่น ตลกบ้าง ยิ่งทำให้เราแพ้และชอบขึ้นไปอีก
แต่คงเป็นได้แค่ความรู้สึกเราชอบเขาไม่ได้ชอบสถานะตอนนี้จากคนตามจีบกลายเป็นที่ปรึกษากันไปซะแล้วว แอบคิดนะทนคุยกันมาตั้งเกือบปี สนิทขั้นด่ากันและบังคับกันได้ในบางเรื่อง
แต่ถึงอย่างนั้นก็คงไม่มีทางเป็นมากกว่านี้ เราเข้าใจ ถึงแม้อยากเป็นคนรักของเขานะ คงไม่มีทางเพราะเขาชัดเจนมาตั้งแต่แรกแล้วว่า ไม่ต้องการใครในสถานะแบบนั้น ไอ้เราเหนื่อยเหมือนกันที่ยังวิ่งตามเขาอีก  รู้ค่ะว่าการวิ่งตามคนไม่มีใจคงไม่ได้อะไรนอกจากเสียใจเปล่าๆ  แต่..ทำไมทุกครั้งที่พยายามเลิกนึกถึงเลิกชอบ แค่ได้มาคุยนิดหน่อยมันก็วนกลับมาอีกแล้วความรู้สึก อยากตัดใจให้ได้แบบที่ไม่รู้สึกอะไรเลย  คงดีมาก เราคงไม่สามารถบังคับเขามารู้สึกแบบเราได้หรอก ทำไมกันถึงมาชอบคนนิ่งๆแบบนี้กันนะ  แต่ไม่ว่าทำยังไงๆกลับชอบเธอเหมือนเดิมนี่สิ  ทุกคนคงเคยเจอบ้างใช่ไหมความรู้สึกแบบนี้  สุดท้ายแล้วเลิกชอบกันได้ไหมคะ   สุดท้ายถ้าพี่บังเอิญมาเจอ  #แมวชอบพี่นะ (bear) ฉายาค่ะ