เอางี้ก่อน

ขุนไกร ถ้าดูตามนิยายจริง ๆ เป็นผู้ชายใจร้อนค่ะ ร้อนมาก มุทะลุค่ะ ดูจากที่เอาเรื่องกับหมื่นทิพย์ก็รู้ (ไม่งั้นไปขอไปหัวเมืองเหนือหรอก แต่รู้ไงว่าตัวเองใจร้อน อยู่บ้านมีเรื่องแน่ ๆ ถึงได้ไป) หลวงเทพพี่ชายนี่ละใจเย็น แล้วขุนไกรเป็นพวกตรงไปตรงมา ชอบก็บอกชอบ เกลียดก็บอกเกลียด ใช่ก็บอกใช่ มีก็บอกมี ไม่มีก็บอกไม่มี เต็มทุกอารมณ์ เพียงแต่ว่าต่อหน้าผู้ใหญ่ก็พอรู้กาละเทศะ ระงับอารมณ์  (แต่ขนาดระงับอารมณ์แล้ว คนยังพูดถึงกันว่า ขุนไกรเป็นไข้สงครามเหอะ) แล้วเวลางานก็คืองาน ส่วนตัวก็เป็นส่วนตัว แยกกันเด็ดขาด ดังนั้นพอรักก็เต็มทุกอารมณ์ตั้งแต่กลับมาครั้งแรกเลย  ตามนิยายก็บอก กลับมาจากเมืองเหนือ ลือกันให้ทั่ว ทุกคนรู้หมดว่าขุนไกรตามติดลูกสาวคนเล็กบ้านพระสุวรรณราชาเป็นเงา แล้วความเป็นดาวเรืองก็ดับอารมณ์ขุนไกรได้ ถึงได้บอกไงว่าดาวเรืองเป็นเหมือนฝนชโลมผืนดินที่แห้งแล้ง ก็คือ หัวใจของขุนไกรให้ชุ่มชื้น เอางี้แล้วกันใจร้อนขนาดที่ว่าขอลูกสาวเขาไม่มีผู้ใหญ่ เล่นขอลูกสาวเขากันในเรือราชการนั่นแหละ