สามีทำงาน7วันเต็ม เราก็เข้าใจภาระทางบ้านเยอะ ต้องทำงานหาเงินแถมมีธุรกิจ แต่บางครั้งมันทำให้เราอดคิดไม่ได้จริงๆตั้งแต่เราท้องจนลูกจะ1ขวบ
ไม่เคยช่วยเลี้ยงลูกเลย เข้าบ้านอุ้มแป๊บๆ เข้าห้องทำงานต่อ ช่วงนึงส่งลูกไปอยู่ตจว.ก็แทบจะไม่เคยโทรหาลูกเลย  
ชีวิตเค้ามีแต่เรื่องงานๆๆ คุยกันก็พูดแต่เรื่องสร้างรายได้ นั่นนี่นู้น บางทีเราเบื่อ งานคืออันดับ1 เรากลับบ้านค่ำดึกดื่น เราก็ต้องนั่งแท๊กซี่กลับเอง เค้าอ้างว่าเคลียร์งานไม่เสร็จ จนบางทีอดน้อยใจไม่ได้  (ส่วนเรื่องกิ๊กนั้นคิดว่าไม่มีแน่ๆค่ะ ด้วยนิสัยเค้าคงไม่มีใครทนได้)
เราอยากให้มาโฟกัสลูก ครอบครัวบ้าง จะไปเที่ยวแต่ละครั้งก็ต้องดูเรื่องเวลา จนบางครั้งเราพาลูกไปเองกับที่บ้าน สามีไม่ไปด้วยเพราะถ้ารอเค้าว่าง ลูกก็ไม่ได้ไป บางครั้งคือเบื่อมากจริงๆ จนเราคิดอยากย้ายกลับตจว.ไปอยู่กับลูก  ให้เค้าอยู่กทม.คนเดียว แล้วค่อยๆ ห่างไป คิดอยากเลิกเหมือนกัน รู้สึกชีวิตไม่มีความสุข สงสารลูกมาก ทะเลาะกันบ่อยเรื่องไม่มีเวลา แล้วหลังๆเค้าก็ไม่เคยแคร์ความรู้สึกเราเลย อยู่บ้านเดียวกันแต่ต่างคนต่างอยู่ เค้าไม่เคยจะถามเราเลยว่าวันนี้ทำอะไรบ้าง เป็นยังไงบ้าง สถานะตอนนี้แค่มีความเป็นพ่อแม่ลูกเท่านั้นจริงๆ
เราควรทำยังไง เครียดมาก อยากเลิกอยากจบเบื่อกับชีวิตแบบนี้