ตามหัวข้อเรื่องเลยนะค่ะ คือแฟนเราบ้างาน จะเรียกว่าบ้างานไหมก็ไม่รู้ แต่เค้าเป็นคนรับผิดชอบในหน้าที่การงานของเค้าดี ดีจนมันแทบไม่เหลือเวลาให้ครอบครัวเลยค่ะ เราเข้าใจนะว่าต้องทำงานเพื่อหารายได้ให้ครอบครัว แต่บางทีเราก็คิดนะว่ามีเงินแต่มันไม่มีความสุขเลยค่ะ อึดอัด เราไม่ได้ต้องการเงินขนาดนั้น แค่ให้มีกินมีใช้ไปแต่เราได้ผ่อนคลาย ทำนั่นทำนี่ด้วยกัน มีเวลาให้กันมากขึ้น ว่างๆก็หารายได้เสริมไปช่วยกันขายของก็ยังดีนะค่ะ อย่างน้อยก็ได้ทำกิจกรรมร่วมกัน แต่ตอนนี้วันๆเราเจอกันแค่ตอนนอน นอกนั้นเค้าก็ทำงานตลอดเลย เราเริ่มคิดมาก ถามว่าเหงาไหม ก็เหงานะค่ะ บอกตรงๆเลยว่าบางทีก็คิดอยากจะคุยกับคนอื่น เพราะตอนนี้เราก็เหมือนไม่ต่างจากตัวคนเดียว เพราะตอนนี้เราเหมือนอยู่ไปวันๆ เค้ามีหน้าที่ทำงาน เรามีหน้าที่แม่บ้าน กลับบ้านมสก็คุยกันคำ สองคำ เค้าก็หลับแล้วค่ะ เราเริ่มจะทนไม่ค่อยไหว แบบนี้เรางี่เง่าไปหรือป่าวค่ะ