...สวัสดีค่ะ ตอนนี้เรากำลังเรียน ปี 1 เอกภาษาไทย อยู่ที่มหาวิทยาลัยแห่งหนึ่งทางภาคอีสาน แท้จริงแล้วเราเป็นคนเชียงใหม่ค่ะ ไม่ใช่คนเมือง มีเชื้อสายในกลุ่มชาติพันธุ์ชนกลุ่มน้อย เพื่อน ๆ อาจจะคิดว่าเราคิดมาก ยังไม่ถึงเวลาจะเครียดทำไม คนรอบข้างเราก็บอกแบบนี้ค่ะ แต่เราเป็นคนชอบมองอะไรไปไกล ๆ ก่อน ใครหลายคนอาจคิดว่าอีกตั้งนาน แต่สำหรับเรามันเดี๋ยวเดียวค่ะ เพราะขึ้นปี 2 เราก็ต้องเลือกวิชาโทแล้ว
...เรามีความฝันอยากเป็นนักเขียน ถึงได้มุ่งเรียนภาษาไทยโดยตรง ในภาคบังคับของสาขา ให้เลือกวิชาโทเป็นภาษาที่สองด้วย มีหลายภาษาค่ะ แต่ที่เราสนใจและคิดว่าน่าจะเป็นประโยชน์ที่สุด คือ "ภาษาพม่า" และ "ภาษาเกาหลี" ค่ะ
...ทีนี้มันมายากตรงว่า ภาษาหนึ่งหัวใจเรียกร้อง แต่อีกภาษาสมองสั่งว่ามีประโยชน์ค่ะ บอกก่อนว่าเราเป็น "ติ่งเกาหลี" นั่นย่อมหมายความว่าเราสนใจภาษาเกาหลีมากกว่าอยู่แล้ว แต่ภาษาพม่า อาจารย์ก็แนะนำมา เราก็คิดว่ามีประโยชน์เช่นกัน ชี้ให้เห็นเป็นข้อ ๆ กันนะคะ...

#ภาษาเกาหลี
ข้อดี
- ติ่งเกาหลี ชอบ สนใจ เป็นภาษาที่ตั้งใจว่าชาตินี้ต้องสามารถสื่อสาร ใช้งานได้
- ดูซีรีย์ ฟังเพลง เลยพอทำให้รู้ศัพท์ มีพื้นฐานเล็กน้อย
- มีเพื่อนต่างมหาลัยที่เรียนเกาหลีออนไลน์ ให้คำปรึกษาได้
- ชอบเขียนนิยาย ฟิค ที่มีตัวละครหรือวัฒนธรรมเกาหลี มีประโยชน์ต่อสายงาน
ข้อกังขา
- มีคนเรียนเยอะแล้ว
- สามารถเรียนออนไลน์เองได้ (หากพอมีคุณทรัพย์)

#ภาษาพม่า
ข้อดี
- สนใจเรื่องประวัติศาสตร์ อำเภอบ้านเกิดติดชายแดนพม่า อาจมีผลต่อสิ่งที่สนใจในอนาคต
- เพื่อนสนิทที่เรียนเอกประวัติศาสตร์ กำลังย้ายมาเรียนเอกพม่า / พี่เทคก็เรียนโทพม่า
- มีป้าที่ถือสัญชาติพม่า เรียนภาษาพม่าจนจบหลักสูตร ใช้งานได้ดี แถมภาษาอังกฤษก็ได้
- ยังขาดแคลน และมีแนวโน้มที่นักศึกษาพม่าจะเรียนภาษาไทยเพิ่มขึ้น (อ. บอกมา)
ข้อกังขา
- ยังไม่มีใจฝักใฝ่ในภาษาพม่า สังคม หรือวัฒนธรรม
- ไม่มีพื้นฐาน = ต้องเริ่มใหม่ทั้งหมด (ข้อนี้ไม่ใช่ปัญหา ติดที่ใจยังไม่รักเท่านั้น)

ถ้าเพื่อน ๆ เป็นเรา คิดว่าควรเลือกทางไหนดีคะ สมอง หรือ หัวใจ

ปล. แต่การมาเรียนที่นี่ เราก็ใช้หัวใจเลือกเช่นกัน