ก่อนอื่นต้องบอกเลยว่า เป็นแฟนละครเรื่องสายโลหิต ติดตามมาตั้งแต่เวอร์ชั่น 2538  เป็นละครในความทรงจำที่ประทับใจมาก เรีนกได้ว่าทั้งอ่านนิยาย ทั้งดูละคร ดูหลายรอบจนจำฉากและไดอะล็อกต่างๆของเรื่องได้ขึ้นใจ  เวอร์ชั่น 2538 ที่เล่นโดย ศรรามและกบ บอกเลยว่าเป็นคู่ที่เล่นด้วยกันแล้วตราตรึงใจมากจริงๆ จนหลายคนยกให้เป็นคู่ขวัญในตำนาน  ซึ่งองค์ประกอบต่างๆ ไม่ว่าจะเป็นนักแสดงสมทบ บท การแต่งกาย เพลงประกอบละคร โปรดักชั่น และการดำเนินเรื่องก็ถือว่าทำได้ดีตามยุคสมัยแล้ว เมื่อรู้ข่าวว่าค่ายดาราวิดิโอจะนำเรื่องนี้กลับมาสร้างใหม่อีกครั้ง ความรู้สึกแรกเลยคือดีใจและตื่นเต้น เพราะส่วนตัวรักละครเรื่องนี้มาก อยากเห็นขุนไกรกับดาวเรืองในยุคปัจจุบันอีกครั้ง ตอนนั้นปลายปี 2558 เริ่มมีข่าวออก เราก็ติดตามตลอด รอคอยและลุ้นว่าใครจะมารับบทขุนไกรกับดาวเรือง เฝ้าติดตามและก็มีแอบคิดมโนไปเองว่าพระเอกนางเอกคนไหนจะเหมาะสมกับบทพระนางของเรื่อง ส่วนตัวเป็นแฟนคลับที่ชื่นชอบการแสดงของเวียร์อยู่แล้วและคิดว่าเวียร์เหมาะกับบทพระเอกด้วยวัย บุคลิก และฝีมือการแสดง  ส่วนนางเอกตอนนั้นแอบคิดว่าอยากให้ใบเฟิร์น พิมพ์ชนกเล่น(ตอนนั้นใบเฟิร์นยังไม่หมดสัญญากับช่อง7) เพราะตัวเล็ก หน้าไทย และวัยก็ห่างกับเวียร์ จริงๆ ก็มีคิดไว้ว่าอาจจะเป็นพระเอกนางเอกคนอื่นที่ไม่ตรงกับที่เราคาดหวังไว้ บทพระเอกนอกจากเวียร์แล้วคนที่คิดไว้ก็มี อ๋อม ไมค์ นิว ส่วนนางเอกนอกจากใบเฟิร์นก็คิดว่าอาจจะเป็นนาว พอช่องประกาศเคาะนักแสดงและมีภาพฟิตติ้งออกมาเป็น พอร์ช-นาว เราก็ไม่ได้รู้สึกเสียใจหรือผิดหวังนะที่ไม่ใช่คนที่เราคิดไว้แต่แรก รู้สึกแค่ว่าช่องคงแคสมาให้ตรงตามบทประพันธ์ที่สุด ซึ่งผู้จัดก็ออกมาให้สัมภาษณ์ถึงเหตุผลคาแรคเตอร์ขุนไกรเป็นหนุ่มน้อย เลือดร้อน และต้องเล่นกับดาวเรืองตั้งแต่วัยเด็ก พอร์ชจึงเหมาะสมกับบทนี้ ส่วนนาวบุคลิกเป็นสาวหวานร่างเล็กหน้าไทยๆ ก็เหมาะสมกับบทดาวเรือง สำหรับเราใครเล่นก็เชียร์และรอดูอยู่แล้ว เราก็เฝ้าติดตามข่าวสารตลอด ดูภาพบรรยากาศการถ่ายทำจาก ig ของผู้จัดและนักแสดง รวมระยะเวลาเกือบๆ 2 ปี ในการถ่ายทำ เราก็เข้าใจว่าแต่ละฉากไม่ง่ายเลย ต้องพิถีพิถันในการถ่ายทำเพื่อให้ผลงานออกมามีคุณภาพที่สุด เพราะรู้ว่าผู้จัดและนักแสดงตั้งใจทุ่มเทกับละครเรื่องนี้มาก (ถ้าจะให้ถ่ายไปออนแอร์ไป ก็อาจจะทำให้คุณภาพของละครไม่ดีเท่าที่ควรจะเป็น) และแล้วการรอคอยก็สิ้นสุดลง 22 กันยายน 2561 เป็นวันแรกที่สายโลหิตจะลงจอ บอกเลยว่าไม่ผิดหวัง ทุกอย่างออกมาดีสมกับการรอคอย นักแสดงทุกคนเล่นดีเข้าถึงบทบาท ฉากต่างๆมีความสมจริง CG ก็เนียนตา เสื้อผ้าหน้าผม ดูไม่เยอะไม่น้อยจนเกินไป เพลงประกอบละครถึงจะเป็นเพลงใหม่แต่ก็ไพเราะ ความหมายดีเข้ากับเนื้อหาของละคร ซาวด์ประกอบก็เข้ากับฉากได้ดี บทโทรทัศน์คงไม่ต้องพูดถึงเพราะได้คุณศัลยามาเขียน มีความต่อเนื่องอยู่แล้ว การตัดต่อทำได้ดี อาจจะมีบางฉากบางตอนที่ยังรู้สึกว่าน่าจะตัดต่อให้ขยี้อารมณ์คนดูได้มากกว่านี้ โดยรวมรู้สึกประทับใจกับเวอร์ชั่นนี้มาก พยายามที่จะดูโดยไม่นำไปเปรียบเทียบกับของเก่า เพราะแต่ละเวอร์ชั่นก็มีการปรับและตีความแตกต่างกันตามยุคสมัย จำได้ว่าผู้จัดเคยให้สัมภาษณ์ว่า ในเวอร์ชั่นใหม่จะมีการเพิ่มบางอย่างลงไปให้สมบูรณ์ขึ้นจากเวอร์ชั่นเก่า ซึ่งก็ได้เห็นจริงๆ ฉากรบมีการนำช้างเข้ามาในกองทัพ ดูอลังการและสมจริง ฉากรักก็มีเพิ่มบทแสดงความรักของพระนางมากขึ้น ตัวละครสำคัญบางตัวกับฉากบางฉากก็เพิ่มเติมเข้ามา ถือว่าผู้จัดใส่ใจรายละเอียดของละครดีมาก

และมาถึงใจความสำคัญของกระทู้นี้ 555 หลังจากเกริ่นความในใจเสียยืดยาว ต้องยอมรับว่าหลายๆคน ชอบดูฉากรักมากกว่าฉากรบ (ซึ่งเราเองก็เป็นหนึ่งในนั้น) เราชอบความผูกพันของพระเอกกับนางเอกที่มีให้กัน และความผูกพันของทั้งคู่ก็แปรเปลี่ยนเป็นความรัก ถ้าใครที่อ่านนิยายด้วยก็จะเข้าใจว่าเพราะอะไรทำไมพี่ไกรถึงรักดาวเรือง  ตอนแรกที่ยังไม่เคยอ่านนิยายยอมรับว่าดูเวอร์ชั่นศรรามกับกบเล่น ก็สงสัยว่าทำไมพี่ไกรกับดาวเรืองรักกันง่ายจัง เจอกันแค่ไม่กี่วันก็ตกหลุมรักกันแล้ว พี่ไกรไม่เคยมีใจให้หญิงคนไหนเลยเหรอทั้งที่วัยก็น่าจะเป็นช่วงที่มีครอบครัวได้แล้ว ก็เลยไปหานิยายมาอ่าน ซึ่งในนิยายก็บรรยายไว้หมดเลยว่า พี่ไกรนั้นมีจิตใจมุ่งมั่นอยู่กับเรื่องรบ การได้ทำหน้าที่เพื่อปกป้องบ้านเมือง จึงแทบไม่ได้สนใจเรื่องชีวิตส่วนตัวซักเท่าไหร่ อย่างไรก็ดี ตอนพี่ไกรไปรับราชการที่หัวเมืองเหนือ ก็มีสาวๆ มาติดพันแต่พี่ไกรก็ไม่ได้หมายปองใครจริงจัง (เดี๋ยวตอนกลับมาคุณย่านิ่มจะถามพี่ไกรด้วยว่าไปอยู่เมืองเหนือ คิดจะมีเมียเป็นสาวเมืองเหนือมั้ย) เรียกได้ว่าดาวเรืองนี่แหละเป็นผู้หญิงคนเดียวที่อยู่ในใจพี่ไกรมาตลอดเลยก็ว่าได้ ตอนดาวเรืองเป็นเด็กน้อยวัย10ขวบ พี่ไกรวัย20ปี ก็กำลังเป็นหนุ่มน้อยเลือดร้อน มุทะลุ แต่พออยู่กับดาวเรืองพี่ไกรก็จะมีแต่ความนุ่มนวล อ่อนโยน เอ็นดูดาวเรืองเหมือนน้องสาวแท้ๆ พาเที่ยวชมสถานที่ต่างๆ ประกอบกับดาวเรืองเป็นเด็กช่างซักช่างถาม สนใจใครรู้เรื่องต่างๆเกี่ยวกับกรุงศรีอยุธยา ไม่แปลกที่พี่ไกรจะรักและเอ็นดูดาวเรือง สำหรับดาวเรืองในวัยเด็กก็จะมองว่าพี่ไกรเป็นพี่ชายที่เก่งทุกเรื่อง ชื่นชมและยกย่องให้เป็นเหมือนฮีโร่ เราว่าพี่ไกรใส่ใจทุกความรู้สึกของดาวเรืองมากนะ อย่างตอนที่พี่ไกรเพิ่งบาดเจ็บกลับมาจากไปรบ ดาวเรืองมาห้ามไม่ให้พี่ไกรไปรบอีก พี่ไกรเผลอตวาดเสียงดังและสะบัดดาวเรืองออก แต่พอเห็นน้ำตาดาวเรือง พี่ไกรก็รู้สึกตัว เข้าไปปลอบและเช็ดน้ำตาให้น้อง  แต่พอจากกัน วันเวลาผ่านไป ดาวเรืองโตเป็นสาว ความรู้สึกดาวเรืองก็ยังเฝ้าคิดถึงพี่ไกรอยู่ตลอดเวลา ลึกๆก็อาจจะยังไม่รู้ตัวว่าความรู้สึกนั้นคือความห่วงหาพี่ไกรแบบคนรักแล้ว เห็นได้ชัดตอนที่พี่ไกรกลับมาแล้วเจอดาวเรืองครั้งแรก ความรู้สึกพี่ไกรก็ยังคงมีความเอ็นดูให้ดาวเรืองเหมือนเดิม สังเกตได้จากกิริยาที่แสดงออกทั้ง เช็ดน้ำตา กอด ลูบหัว ไล้แก้ม เชยคาง แถมมีหอมที่ผมอีก (เวอร์ชั่นนี้เพิ่มการแสดงออกแบบละมุนเข้ามาเพิ่มขึ้นจากเวอร์ชั่นที่แล้วที่มีแค่กอด) บ่งบอกได้ว่าพี่ไกรก็คิดถึงดาวเรืองไม่น้อยไปกว่าที่ดาวเรืองคิดถึงพี่ไกรเลย แต่พอกอดไปซักพักเริ่มรู้สึกตัว ว่าคนที่ตัวเองกอดอยู่ไม่ใช่เด็กน้อยเหมือนแต่ก่อนแล้ว ดาวเรืองก็รู้สึกตกใจเช่นกันที่โดนกอด เพราะตัวเองก็เป็นสาวแล้วยังไม่เคยได้ใกล้ชิดกับชายคนไหนมาก่อนเลย (แม้แต่พระสุวรรณราชาที่เป็นพ่อ คุณย่ายังไม่ให้กอดเลยจ้า5555) ตรงนี้แหละที่เรารู้สึกอบอุ่นไปกับความรู้สึกของคนทั้งคู่ที่มีให้กัน ความผูกพันที่มีมันค่อยๆบ่มเพาะและเปลี่ยนเป็นความรัก แน่นอนว่าความเปลี่ยนแปลงของดาวเรืองที่โตเป็นสาวสวยก็ย่อมทำให้หัวใจของพี่ไกรหวั่นไหวอยู่ไม่น้อย จากเด็กน้อยที่เดินตาม พาเที่ยวในวันวาน กลายเป็นสาวน้อยแรกรุ่นที่สวยหวาน ความเอ็นดูแบบน้องสาวเลยค่อยๆเริ่มเปลี่ยนเป็นความทะนุถนอมแบบหญิงคนรัก ขอชื่นชมการแสดงของพอร์ชและนาวจริงๆ ทั้งคู่แสดงออกมาจนเรารู้สึกว่านี่ไม่ใช่พอร์ชและนาว แต่เป็นพี่ไกรกับดาวเรืองจริงๆ ทั้งคู่ใช้สายตาสื่อความรู้สึก การกระทำสื่อความหมายได้ดีมาก แม้ว่าเรื่องจริงพอร์ชกับนาวจะอายุไล่เลี่ยกัน แต่เมื่อได้เข้าฉากบทพระนางร่วมกันแล้ว ฝีมือการแสดงของทั้งคู่ทำให้เราเชื่อว่าเขาอายุห่างกัน10ปีตามบทจริงๆ เราย้อนดูฉากนี้วนหลายรอบ โดยไม่รู้สึกเบื่อเลยเพราะดูแล้วมันมีความซาบซึ้ง ความอิ่มเอมใจไปกับความรู้สึกของเขาทั้งคู่ สิ่งที่พี่ไกรเคยแสดงออกกับดาวเรืองตอนเป็นเด็กยังไง ก็ยังคงเป็นเช่นนั้นกับดาวเรืองตอนโตเป็นสาว แต่เหมือนพี่ไกรจะมีการยับยั้งใจตัวเองไม่ให้ใกล้ชิดกับดาวเรืองมากเกินควร อย่างฉากตอนดาวเรืองถูกมีดบาด แน่นอนว่าพี่ไกรเป็นห่วงมาก รีบพุ่งตัวเข้าไปเพื่อจะดูแผล แต่มีการหยุดชะงักเมื่อจะแตะมือดาวเรืองเพราะนึกขึ้นได้ว่าน้องไม่ใช่เด็กแบบแต่ก่อนแล้ว หากจะสัมผัสใกล้ชิดมากไปก็กลัวจะไม่งาม แต่พอคุณย่าพูดว่าให้คัดเลือดได้ พี่ไกรก็คว้ามือน้องมาดูแบบเร็วมากทันที5555 (รอสัญญาณไฟเขียวจากคุณย่า อิอิ) จากนั้นก็มองตากันไปมองตากันมา บอกเลยว่าพอร์ชกับนาวเล่นได้ดีมาก ดูไปก็เขินตามเลย

ด้วยความอินจัด+ว่างจัด เราเลยตามแคปและทำรูปการแสดงความรักของพี่ไกรกับดาวเรืองมาฝากทุกๆคนที่เป็นแฟนละครเรื่องนี้ เห็นมั้ยว่าพี่ไกรมีความเสมอต้นเสมอปลาย ในการแสดงความรู้สึกขนาดไหน ตอนดาวเรืองเป็นเด็ก มีความละมุนยังไง ตอนดาวเรืองเป็นสาวพี่ไกรก็ยังคงมีความละมุนแบบนั้น แต่สิ่งที่เห็นได้ชัดว่าแตกต่างคือสายตาที่มองดาวเรือง ตอนเด็กมองแบบเอ็นดู ตอนโตมองแบบห่วงหาและอยากทะนุถนอม เอาเป็นว่าให้ภาพเล่าเรื่องแทนละกันเนอะ 555

สุดท้ายนี้ อยากบอกว่าจะติดตามสายโลหิตไปจนถึงตอนจบ ถึงแม้ว่าจะจำทุกฉากทุกคำได้ขึ้นใจแล้วก็ตาม ใจจริงอยากเขียนความรู้สึกถึงนักแสดงอีกหลายคน อยากเขียนถึงเรื่ององค์ประกอบต่างๆของละคร แต่ทุกๆอย่างเรารู้สึกว่ามันดีที่สุดแล้ว อาจจะมีบางอย่างที่เป็นจุดเล็กๆน้อยๆ ขาดหายไปบ้าง แต่โดยรวมเปรียบเหมือนกับอาหารจานโปรดที่ทำโดยคนทำคนเดิม เพียงแต่เอามาปรุงใหม่ให้รสชาติมันกลมกล่อมมากขึ้น โดยที่คนกินอย่างเราก็ไม่คิดว่าจะต้องเติมอะไรเพิ่มแล้ว เวอร์ชั่นเก่าและเวอร์ชั่นใหม่ก็มีความสมบูรณ์ในตัวเอง อะไรที่ไม่เคยเห็นในเวอร์ชั่นเก่า ก็อาจจะได้เห็นในเวอร์ชั่นใหม่ ตามที่ผู้จัดเคยให้สัมไว้ว่าจะตั้งใจทำเวอร์ชั่นนี้ให้ออกมาดีที่สุด ขอบคุณและขอเป็นกำลังใจให้กับผู้จัดละครคุณหลุยส์-คุณหน่อยแห่งค่ายดาราวิดิโอ
ขอบคุณพอร์ช-นาว คุณคือขุนไกร-ดาวเรือง 2561 ที่สมบูรณ์แบบจริงๆ
ขอบคุณผู้กำกับ คนเขียนบท นักแสดงและทีมงานทุกคน ขอบคุณที่ทำละครในความทรงจำของเราออกมาได้น่าประทับใจมากจริงๆ เรตติ้งได้เท่าไหร่ไม่สำคัญ แต่คนดูอย่างเรารู้สึกมีความสุขกับการดูละครเรื่องนี้ในทุกๆตอน ขอบคุณจากหัวใจค่ะ
รักสายโลหิต
รักดาราวิดิโอ
รักช่อง 7