บางครั้งก็เหนื่อยกับปัญหาเดิมๆซ้ำๆ และสุดท้ายก็กลายเป็นเราที่เครียด เพราะเราเป็นคนกลางที่ต้องคอยรองรับควมรู้สึกของทั้งสองฝ่าย ม​ันทำให้เราอึดอัด ไม่รู้จะแก้ปัญหานี้ยังไง ตลอดทั้งอาทิต์ที่ผ่านมา เจอเรื่องแบบนี้ ปัญหาเดิมๆ ความรู้สึกเดิมๆ มันไม่จบไม่สิ้นสักที แฟนเป็นโรคซึมเศร้า พ่อแม่แฟนดันไม่เข้าใจกับโรคนี้ สิ่งที่ควรพูดความทำ ก็ไม่พูดไม่ทำ แฟนเป็นคนคิดมากอยู่แล้ว บวกกับเป็นโรคซึมเศร้าอีก เจอกับคำพูดอะไรนิดหน่อยก็เสียใจน้อยใจได้ง่ายเหมือนกัน เราก็เข้าใจพ่อแม่นะว่าอยากให้ลูกช่วยงาน แต่บางครั้งพ่อแม่ก็พูดแบบไม่คิดถึงลูก ว่าลูกเป็นโรคอะไร รับกับคำพูดแรงแบบนี้ได้ไหม๊ พอพ่อแม่กับลูกทะเลาะกัน ลูกก็เครียดหนักไปอีก แล้วกลายเป็นเราที่ต้องมารับผิดชอบความรู้นึกคิด ซึ่งมันไม่ลงตัวสักที วันนี้คุยกันทะเลาะกัน คุยกันกว่าจะเข้าใจใช้อารมณ์คุยกับ และพอเรื่องจบ แต่พออีกวันกลับมาคุยเรื่องแบบนี้อีก ก็กลับมาเรื่องเดิม เหมือนเดิม แบบนี้ทั้งอาทิตย์ เราเริ่มเหนื่อยแล้ววะ กำลังใจที่มีบางทีมันก็ไม่ได้ช่วยอะไร หากแต่อยากให้พ่อแม่เข้าใจ ในโรคนี้ ไม่จำเป็นต้องเข้าใจในตัวลูกเค้าหรอก โดยเฉพาะพ่อ. ..

อยากให้ครอบครัวแฟนเข้าใจ.  .  . มากกว่านี้