สวัสดีค่ะตอนนี้อยู่ม.5 คือรู้สึกเหมือนจะชอบคนขายลูกชิ้นทอดอะหรืออยากเจอบ่อยๆ
เริ่มแรกเลยคือ เราพาแม่ไปซื้อของที่ร้านขายของชำช่วงเย็นๆประมาณ 6โมงเพราะแม่เลิกงานก็จะมาซื้อของไปทำกับข้าวแทบทุกวัน ละช่วงนี้อยู่ดีๆก็มีรถขายลูกชิ้นทอดมาจอดขายข้างๆร้านขายของชำเลยค่ะคือแแบติดกันเลยล้ะอยู่ระหว่าง7-11ด้วย หลายวันมานี้พาแม่ไปซื้อของทีไรก็จะเห็นผู้ชายคนนึงตัวผอมมากเหมือนจะเรียน ปวช.หรือ ปวส. เห็นหลายวันมากแต่ไม่กล้ามองหน้าชัดๆว่าหน้าตาเป็นไงแต่ดูผ่านๆมันรู้สึกแบยว่าเห้ยเค้าหล่อเว้ย บางทีก็ใส่หน้ากากอนามัยใส่หูฟังบ้างขี่ผ่าน
ทุกวันอะทีนี้ พอมีวันนึงแม่ตัดสินใจเดินไปซื้อลูกชิ้นหนูก็เดินตามไปพอดีมีคนที่ซื้ออีกคนถามคนขาย ว่า "ขายเองหรอหรือรับมาขาย" เค้าก็บอกว่า "ขายเองครับ" พอซื้อเสร็จกลับมาบ้านแม่ก็ชมว่าเป็นเด็กดีมากเอาเวลาตอนเย็นมาหาเงินเองได้ พอมาวันต่อๆมาด้วยที่ว่าอยากเจอแหละมั้งวันนี้แม่ไม่ไปซื้อของเลยบอกจะไป7-11เพราะยังไงก็เจอแน่ๆ แล้วก็เจอจริงๆเราเลยทำเป็นมองไปเค้าก็มองเรานะแต่มันไม่ใช่แบบสบตาอะ555
แต่วันนึงมันก็ถึงจุดที่
พีคมากๆๆๆๆๆๆเลยหล่ะเพราะแม่ไปซื้อของอีกแล้วแต่คราวนี้ร้านขายลุกชิ้นทอดดันมีคนขาย2คนคือแม่ของเค้าคนนั้นที่แรกก็ทำตัวปกติแต่พอแม่เดินมาที่รถเราก็กำลังจะสตาร์ตรถมีเสียงเรียกว่า "หลานคลอดรึยัง" แม่เราก็เลยหันไปตอนเเรกแม่ก็จำไม่ได้แต่พอเดินเข้าไปคุยแม่เลยจำได้ว่าป้าคนนี้เคยอยู่แถวบ้านเรามาก่อนตอนนี้ย้ายไปอีกหมู่บ้านนึงใกล้ๆกันแล้วเราก็หันหลังไป ฟื้บบบ~แบบงงๆอะพี่คนนั้นก็ดูงงเหมือนกันเพราะเห็นกันหลายวันแล้วพึ่งรู้ว่าแม่เรารู้จักกัน555โครตพีคตอนนั้นแบบหน้าชาหน่อยๆเหมือนเขินอะ
ต่อจากตอนเย็นประมานทุ่มกว่าๆพี่สะใภ้จะซื้อมะนาวเลยไปเป็นเพื่อนแต่ครั้งนี้เจอแค่ป้าคนนั้นที่เป็นแม่ของพี่เค้า งงปะ? 55ป้าคนนั้นถามว่า"เรียนอยู่ ชั้นอะไรแล้วลูก" เราตอบว่าไง, "ม.5ค่ะ" ป้าตอบกลับมาอีก "รุ่นเดียวกับลูกสาวป้าเลยเนี่ยแต่ก่อนตอนเด็กหนูก็ไปเล่นด้วยกันอยู่เลย" ในใจตอนนั้นคือแบบบ้าไปแล้วนั่น ..... โอ้มายก้อดแต่เราก็จำไม่ได้
พอเวลาพาแม่ไปซื้อของเลยต้องสวัสดีป้าเค้าทุกครั้งส่วนพี่คนนั้นก็สวัสดีแม่เราเห้ยฮัลโหลโก๋เก๋ป้ะ555แม่กับป้าคนนั้นก็คุยกันตลอดเวลาไปซื้อลูกชิ้นถามนู้นนี่นั่นแม่เราถามว่าลูกชายอายุเท่าไหร่ซึ่งพี่เค้าก็ยืนอยู่นะ ป้าคนนั้นบอกว่า "อายุเท่า...." ป้าคนนั้นพูดชื่อพี่ชายคนที่สองของบ้านแต่ความจริงอายุเท่าพี่ชายคนที่สามของเราเว่ย55ป้าเค้าเข้าใจผิดเราเลยพูดว่า"อายุเท่า... รึเปล่า" แม่เราก็บอกว่า"ใช่ๆน่าจะอายุเท่า... เพราะ... อายุ20กว่าแล้วนี่ยังหน้าเด็กอยู่เลย" เราเลยขำที่ป้าแกเข้าใจผิดแล้วพี่เค้าก็เหมือนจะยิ้มแต่คงไม่ยิ้มมั้งจำไม่ได้ เราว่าเราชอบมาเจอเค้านะแบบเป็นคนดีอะถึงหล่อไม่มากแต่นิสัยดีเลยอะจากวันนั้นก็เป็นแบบนี้ตลอดแต่ไม่ได้ไปทุกวันบางทีเราก็ไป7บ้างเจอบ้าง
พีคที่2 ไปตลาดจ้าแล้วแวะไปซื้อของที่ขาดสรุปมีหญิงมา่งที่รถขายลูกชิ้นด้วยคราวนี้น่าจะรูนะว่าแม่หรือเมรียยย... อร้ากกกกขอจบเเค่นี้ก่อนนะจะมาต่อ
#ทนอ่านหน่อยอยากเล่า
#พิมพ์ตกบ้างอะไรบ้างก็ขอโทษไว้ณที่นี่ด้วยค่ะ
คนขายลูกชิ้น1(สตอรี่เล็กน้อย)
เริ่มแรกเลยคือ เราพาแม่ไปซื้อของที่ร้านขายของชำช่วงเย็นๆประมาณ 6โมงเพราะแม่เลิกงานก็จะมาซื้อของไปทำกับข้าวแทบทุกวัน ละช่วงนี้อยู่ดีๆก็มีรถขายลูกชิ้นทอดมาจอดขายข้างๆร้านขายของชำเลยค่ะคือแแบติดกันเลยล้ะอยู่ระหว่าง7-11ด้วย หลายวันมานี้พาแม่ไปซื้อของทีไรก็จะเห็นผู้ชายคนนึงตัวผอมมากเหมือนจะเรียน ปวช.หรือ ปวส. เห็นหลายวันมากแต่ไม่กล้ามองหน้าชัดๆว่าหน้าตาเป็นไงแต่ดูผ่านๆมันรู้สึกแบยว่าเห้ยเค้าหล่อเว้ย บางทีก็ใส่หน้ากากอนามัยใส่หูฟังบ้างขี่ผ่านทุกวันอะทีนี้ พอมีวันนึงแม่ตัดสินใจเดินไปซื้อลูกชิ้นหนูก็เดินตามไปพอดีมีคนที่ซื้ออีกคนถามคนขาย ว่า "ขายเองหรอหรือรับมาขาย" เค้าก็บอกว่า "ขายเองครับ" พอซื้อเสร็จกลับมาบ้านแม่ก็ชมว่าเป็นเด็กดีมากเอาเวลาตอนเย็นมาหาเงินเองได้ พอมาวันต่อๆมาด้วยที่ว่าอยากเจอแหละมั้งวันนี้แม่ไม่ไปซื้อของเลยบอกจะไป7-11เพราะยังไงก็เจอแน่ๆ แล้วก็เจอจริงๆเราเลยทำเป็นมองไปเค้าก็มองเรานะแต่มันไม่ใช่แบบสบตาอะ555
แต่วันนึงมันก็ถึงจุดที่
พีคมากๆๆๆๆๆๆเลยหล่ะเพราะแม่ไปซื้อของอีกแล้วแต่คราวนี้ร้านขายลุกชิ้นทอดดันมีคนขาย2คนคือแม่ของเค้าคนนั้นที่แรกก็ทำตัวปกติแต่พอแม่เดินมาที่รถเราก็กำลังจะสตาร์ตรถมีเสียงเรียกว่า "หลานคลอดรึยัง" แม่เราก็เลยหันไปตอนเเรกแม่ก็จำไม่ได้แต่พอเดินเข้าไปคุยแม่เลยจำได้ว่าป้าคนนี้เคยอยู่แถวบ้านเรามาก่อนตอนนี้ย้ายไปอีกหมู่บ้านนึงใกล้ๆกันแล้วเราก็หันหลังไป ฟื้บบบ~แบบงงๆอะพี่คนนั้นก็ดูงงเหมือนกันเพราะเห็นกันหลายวันแล้วพึ่งรู้ว่าแม่เรารู้จักกัน555โครตพีคตอนนั้นแบบหน้าชาหน่อยๆเหมือนเขินอะ
ต่อจากตอนเย็นประมานทุ่มกว่าๆพี่สะใภ้จะซื้อมะนาวเลยไปเป็นเพื่อนแต่ครั้งนี้เจอแค่ป้าคนนั้นที่เป็นแม่ของพี่เค้า งงปะ? 55ป้าคนนั้นถามว่า"เรียนอยู่ ชั้นอะไรแล้วลูก" เราตอบว่าไง, "ม.5ค่ะ" ป้าตอบกลับมาอีก "รุ่นเดียวกับลูกสาวป้าเลยเนี่ยแต่ก่อนตอนเด็กหนูก็ไปเล่นด้วยกันอยู่เลย" ในใจตอนนั้นคือแบบบ้าไปแล้วนั่น ..... โอ้มายก้อดแต่เราก็จำไม่ได้
พอเวลาพาแม่ไปซื้อของเลยต้องสวัสดีป้าเค้าทุกครั้งส่วนพี่คนนั้นก็สวัสดีแม่เราเห้ยฮัลโหลโก๋เก๋ป้ะ555แม่กับป้าคนนั้นก็คุยกันตลอดเวลาไปซื้อลูกชิ้นถามนู้นนี่นั่นแม่เราถามว่าลูกชายอายุเท่าไหร่ซึ่งพี่เค้าก็ยืนอยู่นะ ป้าคนนั้นบอกว่า "อายุเท่า...." ป้าคนนั้นพูดชื่อพี่ชายคนที่สองของบ้านแต่ความจริงอายุเท่าพี่ชายคนที่สามของเราเว่ย55ป้าเค้าเข้าใจผิดเราเลยพูดว่า"อายุเท่า... รึเปล่า" แม่เราก็บอกว่า"ใช่ๆน่าจะอายุเท่า... เพราะ... อายุ20กว่าแล้วนี่ยังหน้าเด็กอยู่เลย" เราเลยขำที่ป้าแกเข้าใจผิดแล้วพี่เค้าก็เหมือนจะยิ้มแต่คงไม่ยิ้มมั้งจำไม่ได้ เราว่าเราชอบมาเจอเค้านะแบบเป็นคนดีอะถึงหล่อไม่มากแต่นิสัยดีเลยอะจากวันนั้นก็เป็นแบบนี้ตลอดแต่ไม่ได้ไปทุกวันบางทีเราก็ไป7บ้างเจอบ้าง
พีคที่2 ไปตลาดจ้าแล้วแวะไปซื้อของที่ขาดสรุปมีหญิงมา่งที่รถขายลูกชิ้นด้วยคราวนี้น่าจะรูนะว่าแม่หรือเมรียยย... อร้ากกกกขอจบเเค่นี้ก่อนนะจะมาต่อ
#ทนอ่านหน่อยอยากเล่า
#พิมพ์ตกบ้างอะไรบ้างก็ขอโทษไว้ณที่นี่ด้วยค่ะ