สวัสดีค่ะ หลังจากที่คราวก่อนโน้นนนนนน เล่าเรื่องสวนไผ่ร้อย
ร้อยล้านๆๆๆ เราต้องท่องไว้ ได้ไม่ได้อีกเรื่องนึง 55555
เอาล่ะมาเข้าเรื่อง หลังจากเมือ่2-3ปีที่แล้ว เคยมาเล่าเรื่องสวนไผ่ร้อยล้านแล้ว ทีนี้ลำไยที่ปลูกไว้ถึงกาลที่จะต้องทำให้ออกลูกออกผล
ปีนี้เราเริ่มราดสารกระตุ้นให้ลำไยออกดอกและมีผลผลิตตามคนอื่นๆ ที่เขาทำไกัน
ด้วยว่าเป็นปีแรกก็ยังไม่ค่อยเก่งเรียนผิดเรียนถูก ลองหลายวิธีในการดูแลบำรุงรักษา ลำไยของเราให้ออกผลดีงามมมมมม ลูกใหญ่ลูกโต ประมาณนั้น
ชมภาพเขาฉกรรจ์ไปก่อน 5555
อันนี้เรื่องสวนไผ่จ้า
https://ppantip.com/topic/36010277
ดอกไม้งามๆ ในสวน
เราเริ่มราดสาร (สารราดลำไยก็ตามที่เขาทำกันนั่นล่ะ) ในเดือน กุมภาพันธ์ ซึ่งการทำสวนลำไยของเรามีอยู่ราวๆ 70 ต้น ด้วยเป็นปีแรกก็ติดดอกติดผลไม่มากนักแต่เราก็ดูแลสวนเราเป็นอย่างดี จนลำไยเริ่มออกดอกอันสวยงามมมมมมมมหอมฟุ้งงงงง
นี่คือดอกลำไย
ด้วยไม่มีประสบการณ์ในการทำสวนลำไย ก็ค่อยๆ คลานไปเรื่อยๆ
ที่สวนตอนนี้มีสวนไผ่ ลำไย และตอนนี้พ่อซื้อพันธุมะม่วงแก้วขมิ้น สายพันธุ์เวียดนามมาปลูก ด้วย ถ้ามะม่วงมีผลผลิตจะมาเล่าสู่ฟังใหม่ ซึ่งคราวหน้าก็จะเป็นสวนมะม่วงร้อยล้านนนนนน 55555
ลำไยเริ่มติดผลซึ่งเราก็เฝ้ามองมันค่อยๆ เติบโตทุกๆ วัน ด้วยใจจดจ่อว่าลำไยตูจะออกมาแบบไหนว๊าาาา ลุ้นมากกกก
อ๊ะๆๆ อันนี้เป็นรายการเทยเที่ยวไทยมาเที่ยวเขาฉกรรจ์ จ.สระแก้วบ้านเราค่าาา ตามเส้นทางนี้มาถึงสวนเราเลยยย
https://www.youtube.com/watch?v=s_BJKchwCK0&t=369s
ในการทำลูกปีแรก นั้นความกังวลหลายๆ อย่างมีนะ เพราะเราไม่เคยทำ ก็เรียนรู้จากชาวสวนในอำเภอนั่นล่ะ แต่ในละแวกบ้านเรานั้นมีบ้านเราที่เดียวที่ทำสวนแบบไร่นาสวนผสมปลูกหลายอย่างในที่ของเรา ซึ่งผลผลิตมีให้เก็บเกี่ยวตลอดปี แม้ไม่ได้เงินก้อนหนาอู้ฟู่ร่ำรวยผิดหูผิดตา แต่สิ่งที่เรามีคือ ไม่อดไม่จน มีกินมีใช้ ซึ่งพอถึงจุดนี้เราเข้าใจได้ดีกว่าเดิมว่า การมีชีวิตอยู่แบบพอเพียงจริงๆ มันเป็นอย่างไร
ซึ่งเรารู้สึกซาบซึ้งในพระมหากรุณาธิคุณของในหลวงรัชกาลที่๙ อยู่เสมอ พระองค์ทรงประทานแนวคิดเพื่อทำให้ประชาชนของพระองค์พบกับความสุขในการดำเนินชีวิตอย่างแท้จริง
เพราะหลังจากที่มาทำสวนเต็มตัวเราตระหนักได้ถ่องแท้เลยว่า สิ่งที่ในหลวงรัชกาลที่๙ ท่านทรงสอนไว้นั้น มันเป็นอะไรที่ดีเลิศและยั่งยืนเป็นสิ่งที่ทำให้เราสามารถอยู่ในสังคมที่หมุนไปเร็วจนเราตามไม่ทัน
และเราก็ตกเป็นทาสการตลาด และอีกหลายๆ อย่างที่คิดว่าเราทุกคนรู้ดีว่า กำลังตกอยู่ในสภาวะไหนในสังคมทุกวันนี้
ความพอเพียงไม่ใช่แค่พออยู่พอกิน แต่มันคือการตระหนักรู้ในสิ่งที่เราทำอยู่และใส่ใจกับมัน อยู่กับมันได้อย่างมีความสุขด้วย เพราะหากว่าเราไม่มีความสุขกับสิ่งที่ทำก็คงไม่ใช่ความพอ เพียง หรือ เพียงพอ
แต่เรื่องการทำเกษตรมันไม่ง่ายแต่ก็ไม่ยาก เพียงแต่เราต้องอดทนและอยู่กับมันให้ได้ แม้ในยามที่ผลผลิตราคาตกต่ำ 555555
ในระหว่างที่รอลำไยได้เวลาเก็บเกี่ยวเราก็ปลูกผักอย่างอื่นและขายของในสวนของเราไปพอได้ค่ากับข้าว ค่าอาหารแมววววววว
โอ๊ยยย พูดถึงแมว แมวก็มาาาาา
นี่คือผลผลิตจากสวนที่เราออกขาย ขายไปเรื่อยๆ เหนื่อยก็พักกกกก
อ้อๆ เราเลี้ยงไก่ด้วย นะ พอได้กินไข่ ไม่พอขายหรอก กินหมด5555
จากสวนไผ่สู่สวนลำไยร้อยล้านนนน จร้าาาาา
ร้อยล้านๆๆๆ เราต้องท่องไว้ ได้ไม่ได้อีกเรื่องนึง 55555
เอาล่ะมาเข้าเรื่อง หลังจากเมือ่2-3ปีที่แล้ว เคยมาเล่าเรื่องสวนไผ่ร้อยล้านแล้ว ทีนี้ลำไยที่ปลูกไว้ถึงกาลที่จะต้องทำให้ออกลูกออกผล
ปีนี้เราเริ่มราดสารกระตุ้นให้ลำไยออกดอกและมีผลผลิตตามคนอื่นๆ ที่เขาทำไกัน
ด้วยว่าเป็นปีแรกก็ยังไม่ค่อยเก่งเรียนผิดเรียนถูก ลองหลายวิธีในการดูแลบำรุงรักษา ลำไยของเราให้ออกผลดีงามมมมมม ลูกใหญ่ลูกโต ประมาณนั้น
ชมภาพเขาฉกรรจ์ไปก่อน 5555
อันนี้เรื่องสวนไผ่จ้า
https://ppantip.com/topic/36010277
ดอกไม้งามๆ ในสวน
เราเริ่มราดสาร (สารราดลำไยก็ตามที่เขาทำกันนั่นล่ะ) ในเดือน กุมภาพันธ์ ซึ่งการทำสวนลำไยของเรามีอยู่ราวๆ 70 ต้น ด้วยเป็นปีแรกก็ติดดอกติดผลไม่มากนักแต่เราก็ดูแลสวนเราเป็นอย่างดี จนลำไยเริ่มออกดอกอันสวยงามมมมมมมมหอมฟุ้งงงงง
นี่คือดอกลำไย
ด้วยไม่มีประสบการณ์ในการทำสวนลำไย ก็ค่อยๆ คลานไปเรื่อยๆ
ที่สวนตอนนี้มีสวนไผ่ ลำไย และตอนนี้พ่อซื้อพันธุมะม่วงแก้วขมิ้น สายพันธุ์เวียดนามมาปลูก ด้วย ถ้ามะม่วงมีผลผลิตจะมาเล่าสู่ฟังใหม่ ซึ่งคราวหน้าก็จะเป็นสวนมะม่วงร้อยล้านนนนนน 55555
ลำไยเริ่มติดผลซึ่งเราก็เฝ้ามองมันค่อยๆ เติบโตทุกๆ วัน ด้วยใจจดจ่อว่าลำไยตูจะออกมาแบบไหนว๊าาาา ลุ้นมากกกก
อ๊ะๆๆ อันนี้เป็นรายการเทยเที่ยวไทยมาเที่ยวเขาฉกรรจ์ จ.สระแก้วบ้านเราค่าาา ตามเส้นทางนี้มาถึงสวนเราเลยยย
https://www.youtube.com/watch?v=s_BJKchwCK0&t=369s
ในการทำลูกปีแรก นั้นความกังวลหลายๆ อย่างมีนะ เพราะเราไม่เคยทำ ก็เรียนรู้จากชาวสวนในอำเภอนั่นล่ะ แต่ในละแวกบ้านเรานั้นมีบ้านเราที่เดียวที่ทำสวนแบบไร่นาสวนผสมปลูกหลายอย่างในที่ของเรา ซึ่งผลผลิตมีให้เก็บเกี่ยวตลอดปี แม้ไม่ได้เงินก้อนหนาอู้ฟู่ร่ำรวยผิดหูผิดตา แต่สิ่งที่เรามีคือ ไม่อดไม่จน มีกินมีใช้ ซึ่งพอถึงจุดนี้เราเข้าใจได้ดีกว่าเดิมว่า การมีชีวิตอยู่แบบพอเพียงจริงๆ มันเป็นอย่างไร
ซึ่งเรารู้สึกซาบซึ้งในพระมหากรุณาธิคุณของในหลวงรัชกาลที่๙ อยู่เสมอ พระองค์ทรงประทานแนวคิดเพื่อทำให้ประชาชนของพระองค์พบกับความสุขในการดำเนินชีวิตอย่างแท้จริง
เพราะหลังจากที่มาทำสวนเต็มตัวเราตระหนักได้ถ่องแท้เลยว่า สิ่งที่ในหลวงรัชกาลที่๙ ท่านทรงสอนไว้นั้น มันเป็นอะไรที่ดีเลิศและยั่งยืนเป็นสิ่งที่ทำให้เราสามารถอยู่ในสังคมที่หมุนไปเร็วจนเราตามไม่ทัน
และเราก็ตกเป็นทาสการตลาด และอีกหลายๆ อย่างที่คิดว่าเราทุกคนรู้ดีว่า กำลังตกอยู่ในสภาวะไหนในสังคมทุกวันนี้
ความพอเพียงไม่ใช่แค่พออยู่พอกิน แต่มันคือการตระหนักรู้ในสิ่งที่เราทำอยู่และใส่ใจกับมัน อยู่กับมันได้อย่างมีความสุขด้วย เพราะหากว่าเราไม่มีความสุขกับสิ่งที่ทำก็คงไม่ใช่ความพอ เพียง หรือ เพียงพอ
แต่เรื่องการทำเกษตรมันไม่ง่ายแต่ก็ไม่ยาก เพียงแต่เราต้องอดทนและอยู่กับมันให้ได้ แม้ในยามที่ผลผลิตราคาตกต่ำ 555555
ในระหว่างที่รอลำไยได้เวลาเก็บเกี่ยวเราก็ปลูกผักอย่างอื่นและขายของในสวนของเราไปพอได้ค่ากับข้าว ค่าอาหารแมววววววว
โอ๊ยยย พูดถึงแมว แมวก็มาาาาา
นี่คือผลผลิตจากสวนที่เราออกขาย ขายไปเรื่อยๆ เหนื่อยก็พักกกกก
อ้อๆ เราเลี้ยงไก่ด้วย นะ พอได้กินไข่ ไม่พอขายหรอก กินหมด5555