คือส่วนตัวชอบฟังเพลงเศร้าอยู่แล้วครับ ในทุกช่วงเวลาของชีวิตแม้ไม่เศร้าก็ตาม เคยคิดว่าเนื้อเสียงของ Lula เหมาะกับเพลงเศร้ามากๆ แต่ด้วยสไตล์เพลงของ Lula ผมก็ยังไม่เคยฟังเพลงที่มันแบบพาผมไปสู่จุดหม่นๆในใจได้ จนได้มาฟังเพลงไม่อยู่ในชีวิตแต่อยู่ในหัวใจ

เนื้อเพลงแรกที่ขึ้นมา "กว่าจะผ่านจะพ้นวันเวลาที่จะยอมรับว่าไม่มีเธอ มันหนักหนา มันช่างยากเย็น..." ทำน้ำตาปริ่มเลยครับ ถ้ากลับไปดูกระทู้เก่าๆผม ใช่ครับ ผมเป็นเพศที่สาม ผมเคยคบกับแฟนคนนึง รวมๆมันก็ไม่นานเท่าไหร่เลยครับ 1 ปีกับอีก 5 เดือนกว่า แต่คนนี้คงเป็นคนที่ผมจะจดจำไปตลอดชีวิต เพราะระหว่างช่วงเวลาที่คบกันมันมีเรื่องอะไรที่เข้ามาเยอะแยะเลยครับ และคนนั้นก็เป็นคนที่อยู่ข้างๆผมตลอด ก่อนที่ผมจะเจอเขา 1 เดือน แม่ผมเสียครับ แม่เป็นคนเดียวที่ผมคุยได้ทุกเรื่อง พอไม่มีแม่ ผมดูอ้างว้าง โดดเดี่ยวมากครับ ถึงจะมีญาติพี่น้องเข้ามาถามไถ่ตลอด แต่มันก็ไม่ได้รู้สึกเหมือนตอนที่ยังมีแม่เลยครับ จนได้คบกับคนนึงที่ทำให้ผมไว้ใจและคุยกับเขาได้ในทุกเรื่อง มีทะเลาะกันบ้างตามปกติครับ ด้วยนิสัยแย่ๆผม อีกประมาณ 9 เดือนต่อมา ผมตรวจเจอว่าตัวเองติดเชื้อ HIV (ขออนุญาตไม่ลงลึกเรื่องนี้) ผมบอกแฟนผมเป็นคนแรกเพราะเป็นห่วงกลัวว่าเขาจะติดเชื้อไปด้วย แต่โชคดีครับ เขาไม่ติด ผมคิดว่าคงเสียเขาไปแล้วในตอนนั้น แต่ไม่เลยครับ เขายังเลือกที่จะคบกับผมต่อ ไม่ทิ้งผมไปไหน ยังทำกับผมแบบที่ผมเป็นผมคนเดิม อีกมุมนึงนั้นผมคอยกังวลตลอดว่ายังไงซักวันเขาก็ต้องไปจากผมอยู่ดี ใช่ครับตอนนี้เราเลิกกันแล้ว แต่ความรู้สึกดีมันไม่หายไปไหนเลย ดีใจมากๆครับที่ได้รู้จักและจะไม่มีวันลืมเรื่องของเรา อยากขอบคุณที่ช่วยให้ก้าวผ่านในวันที่แย่ๆ

ถ้าใน MV เพลง ผมเปรียบ "การเดินทาง" คือ "การดำเนินชีวิต" ผมก็จะใช้ชีวิตต่อไปให้ได้ครับ...