ละครเรื่องนี้ แม้เวอร์ชั่นที่แล้วจะเป็นตำนาน  และมีการรีรันไปไม่นาน
แต่เริ่มเรื่องCGที่เรียกว่าตีหัวเข้าบ้าน ทำให้อยากดูต่อ
นักแสดงแต่งละคน คัดมาดีมาก
ดาวเรืองตอนเด็กน่ารักน่าเอ็นดู ใสซื่อทีเดียว
พี่ไกร เข้มๆอ่อนหวาน  แข็งแกร่ง พอร์ชเล่นได้ดี(ขอไม่เปรียบเที่ยบกับเวอร์ชั่นพี่หนุ่มนะคะ)
หมื่นทิพย์ เล่นแบบที่คือถอดจากบทที่แล้วเลยใช่มั้ย เล่นได้...มาก สีหน้าแววตา
ยิ่งฉากแม่ให้ท้ายด้วยแบบมันใช่เลยเพราะเลี้ยงลูกแบบนี้หมื่นทิพย์เลยแบบนี้
ย่านิ่ม เคยคิดติดภาพจำย่านิ่มต้องแก่(มาก) เวลาสอนเวลาเล่าประวัติศาตร์ มันจะยิ่งอิน
แต่พอดูย่าไม่แก่มากแต่คุณดวงดาวกินเรียบใช่เลย นี่ล่ะย่านิ่มยุคนี้
พ่อดาวเรืองก็แสดงสีหน้าแววตาเอ็นดูดาวเรืองตอนถามเรื่องทอง เสียใจตอนลูกไปรบแม้รู้ว่านี่คือการส่งไปตาย
ไม่ต้องพูดเยอะแต่เข้าถึงความรู้สึกจริงๆ
บท คนเขียนเดิม ละมุนเหมือนเดิมแต่ต่างที่ใส่รายละเอียดได้ ปังมาก  สมเป็นคนเขียนบทชั้นครู อย่างอาจารย์ศัลยาจริงๆ
เสื้อผ้าหน้าผม เสื้อยศ ชุดออกรบ สวยงาม ผ้านี่คือสวยมาก อย่างเสื้อฉากเปิดตัวพี่ไกรใส่ลายสวยมาก
ดนตรีประกอบในเรื่องละมุน กลิ่นไอย้อนยุคได้เด่นชัด รอเพลงประกอบอีก2เพลงแบบเต็มๆนะคะ

ผ่านมา2ตอน มีทั้งว้าว ทั้งเอ็นดู ทั้งยิ้มในความน่ารัก ชื่นชมในโลเคชั่น และCGที่สวยงาม และเศร้าน้ำตาซึมในหลายฉาก
แม้ฉากรบจะไม่ขยี้ในจุดฆ่าฟัน แต่มันทำให้คนดูๆแล้วชาในใจจริงๆ รอตอนต่อไปนะคะ