คำตอบที่ได้รับเลือกจากเจ้าของกระทู้
ความคิดเห็นที่ 1
เด็กฝรั่งส่วนใหญ่ เลือกที่จะออกจากบ้านเมื่ออายุครบ ๑๘ ปี เพราะต้องการมีชีวิตเป็นของตนเอง ไม่อยากพึ่งพ่อแม่หรือครอบครัว เพราะหากเขายังเลือกที่จะอยู่บ้าน พึ่งเงินพ่อเงินแม่ต่อไป ก็จะเป็นเหตุให้บ่นได้ว่า พ่อแม่บังคับ ให้ทำโน่นทำนี่ บังคับให้เรียนหนังสือ บังคับให้อยู่ในระบบ บังคับให้อยู่ในกรอบ
เด็กฝรั่งเมื่อเข้าสู่วัยรุ่นจึงเลือกที่จะออกจากบ้าน ไปหาเลี้ยงตัวเอง ส่งเสียตัวเองเรียนในทางที่ชอบ หรือไปทำงานทำการอย่างที่ใจตนเองปรารถนา จะได้ไม่เป็นขี้ปากสังคมได้ว่า เป็นลูกแหง่เกาะพ่อเกาะแม่
หากคุณ จขกท คิดว่า พ่อแม่ชอบบังคับ ให้ทำโน่นทำนี่ที่ขัดใจตนเอง ผมแนะนำให้ออกจากบ้านแล้วไปส่งเสียตัวเองเรียน ทำงานหาเงินเลี้ยงตัวเอง จะได้ไม่ต้องมาอยู่กับเขา จะได้ทำอะไรตามที่ใจตนเองปรารถนา เขาจะได้ไม่มาพูดได้ด้วยว่า เนรคุณเขา เลี้ยงเสียข้าวสุก ดีเสียอีก ได้พิสูจน์ตนเองให้โลกและสังคมได้เห็นเป็นตัวอย่างให้คนอื่นว่า ไม่ต้องพึ่งใบบุญพ่อแม่ ไม่ต้องขอเงินเขา ก็สามารถประสบความสำเร็จได้ ในทางที่ตนเองถนัดได้
เด็กฝรั่งเมื่อเข้าสู่วัยรุ่นจึงเลือกที่จะออกจากบ้าน ไปหาเลี้ยงตัวเอง ส่งเสียตัวเองเรียนในทางที่ชอบ หรือไปทำงานทำการอย่างที่ใจตนเองปรารถนา จะได้ไม่เป็นขี้ปากสังคมได้ว่า เป็นลูกแหง่เกาะพ่อเกาะแม่
หากคุณ จขกท คิดว่า พ่อแม่ชอบบังคับ ให้ทำโน่นทำนี่ที่ขัดใจตนเอง ผมแนะนำให้ออกจากบ้านแล้วไปส่งเสียตัวเองเรียน ทำงานหาเงินเลี้ยงตัวเอง จะได้ไม่ต้องมาอยู่กับเขา จะได้ทำอะไรตามที่ใจตนเองปรารถนา เขาจะได้ไม่มาพูดได้ด้วยว่า เนรคุณเขา เลี้ยงเสียข้าวสุก ดีเสียอีก ได้พิสูจน์ตนเองให้โลกและสังคมได้เห็นเป็นตัวอย่างให้คนอื่นว่า ไม่ต้องพึ่งใบบุญพ่อแม่ ไม่ต้องขอเงินเขา ก็สามารถประสบความสำเร็จได้ ในทางที่ตนเองถนัดได้
แสดงความคิดเห็น
อยากอยู่หอ แต่พ่อไม่ให้เงิน
เราเป็นนักศึกษาในมหาวิทยาลัยใจกลางเมืองแห่งหนึ่งค่ะ ซึ่งค่าหอแพงมากกกก และเราเป็นคนไม่ชอบอยู่ร่วมกับคนอื่นเพราะก่อนหน้านี้เคยแชร์ห้องกับเพื่อนที่รู้จักกันมานานแล้ว แต่พออยู่ด้วยกันจริง ๆ กลับพบว่าไลฟ์สไตล์ไม่ตรงกันเลย เช่น เรานอนดึก เพื่อนนอนเช้า เราตื่นสาย เพื่อนตื่นบ่าย สุดท้ายก็เลยย้ายกลับมาอยู่บ้าน ซึ่งจริง ๆ ก็คือคอนโดที่แชร์ห้องกับพี่ชาย เนื้อที่ประมาณยี่สิบตารางเมตรนิด ๆ ค่ะ มี 1 ห้องนอน เราก็เลยนอนในห้อง แล้วพี่นอนโซฟาด้านนอก
นอกจากนี้ พ่อกับแม่ก็จะผลัดกันขึ้นมานอนเดือนละครั้งไปถึงหลาย ๆ ครั้ง ทำให้พี่ต้องย้ายมานอนกับเราในห้อง (เพราะพ่อกับแม่ไม่มีใครยอมนอนในห้องเลย บอกว่าแอร์หนาว แล้วเปิดแอร์อุณหภูมิต่ำ ๆ เพื่อให้เย็นออกไปถึงข้างนอก) แล้วก็เหมือนเดิมค่ะ ไลฟ์สไตล์เรากับพี่ไม่ตรงกัน เนื้อที่ก็อึดอัด ความเป็นส่วนตัวก็ไม่มี ยิ่งกว่าตอนอยู่กับเพื่อนอีกค่ะ แถมคอนโดรถติดมากกกกจนบางครั้งเราแทบประสาทเสีย T_T เดินทางไปกลับวันนึงก็ 2-3 ชั่วโมงเข้าไปแล้ว ค่ารถเดินทางก็พันห้า +
จะขอย้ายออกไปข้างนอกพ่อก็บอกว่าย้ายออกก็ได้ แต่ไม่จ่ายค่าห้องให้นะ เราก็เลยไม่รู้จะทำยังไง
พอจะมีใครมีประสบการณ์แบบเดียวกันบ้างคะ อยากรู้ว่ารับมือยังไง ถ้าเราย้ายออกไปตายเอาดาบหน้า หางานพาร์ทไทม์ทำจะพอเป็นไปได้มั้ยคะ หรือพอจะมีวิธีไหนให้เราใช้ชีวิตในห้องได้อย่างมีความสุขมากขึ้นบ้าง