เนื่องจาก เป็นการไปญี่ปุ่นของเรา*ครั้งแรกและเราเจอโปรโมชั่นตั๋วไปโอซาก้าถูก
เราและแฟนจึงตัดสินใจจะไปเที่ยวกัน
โดยคิดว่าการเที่ยวญี่ปุ่นในครั้งนี้จะชวนเพื่อนสนิทไปด้วย เพราะส่วนตัวคิดว่าอยากเที่ยวกับเพื่อนบ้าง น่าจะสนุกเพิ่มขึ้น จึงตัดสินใจชวน

สรุปคือเพื่อนตกลงไปด้วยกันโดยมีแฟนเพื่อนไปด้วย
ซึ่งระหว่างช่วงเวลาที่จะบินพวกเราจองกันเป็นครึ่งปี (จองตั๋วพร้อมกันกับเพื่อน ซึ่งตอนจองเพื่อนก็อยากไปแฮปปี้ตั้งใจลุ้นจองตั๋วไปด้วยกัน)
เราและแฟนก็จองตั๋วเครื่องบินนู้นนี่เรียบร้อย
เพื่อนก็มีทะเลาะกับแฟนบ้างบ่นว่าจะไม่ไปนู้นนี่จะล้มเลิก (คือเพื่อนชอบทะเลาะกะแฟนแล้วแปบเดียวก็ดีกันเป็นแบบนี้บ่อยพอสมควร ทะเลาะกันทีไรพอคืนดีกันเราเป็นหมาทุกที)

เราก็พยายามพูดให้คิดว่าเอาหน่าไปสนุกกันพักผ่อน เพราะเพื่อนทะเลาะกะแฟนจะให้พูดเมิงเลิก ๆ ไปเลย แล้วแต่เมิงละกัน
แต่เพราะจ่ายตังค่าตั๋วไปแล้วไง (่จะให้ทิ้งตั๋วก็เสียดายแทนพูดเพราะเสียดายตั๋ว)
เราก็ต้องเป็นคนมาคอยกระตุ้นอีก ว่าจองโรงแรมรึยัง เพราะอยากให้ได้พักที่เดียวกัน
จะไปไม่มีปัญหาเรื่องการสื่อสาร

(เรื่องจองโรงแรมแรกๆเพื่อนเราถามมาก่อนเลยด้วยซ้ำ
พอหาได้ก็กลายเป็นเรามาต้องมาถามกลับต่อว่าจองตามกันมายัง)

แต่เนื่องจากการจองโรงแรมมันต้องใช้บัตรเคดิตเพื่อยืนยันแต่ยังไม่ต้องจ่าย (คือถ้าให้เราจ่ายให้ก่อน วงเงินเราก็จะเต็มจึงไม่สามารถจองให้ได้ในจุดนี้ ก็อธิบายให้ฟังเพื่อนก็ดูเข้าใจแล้ว)
เราก็เข้าใจเพื่อนถึงว่าคงยังไม่พร้อมเลยคอยเช็คคอยดูให้ว่าโรงแรมจะเต็มรึยัง

แต่ สรุปก็รอจนที่พักเดียวกันเต็ม ซึ่งเรากับแฟนก็เซ็งว่า ถ้ารู้ว่าจะต้องจองแยกกันงี้ไม่เหมือนตอนมาเร่งถามโรงแรม
เราก็จองที่พักดี ๆ บางที่ ที่เหลือไม่กี่ห้องไปแล้ว

พอถึงวันที่ต้องแยกที่พักกัน ซึ่งวันนั้นมันก็เย็นมากแล้วเกือบจะทุ่ม
เรากับแฟนเลยตัดสินใจคุยกับเพื่อนว่าเราต้องแยกกันไปที่พัก
เพื่อนแค่นั่งเลยไปอีกป้ายนึง เรากับแฟนก็บอกทางสอนดูแมพ
แล้วไปเช็คอินแล้วนัดเจอกันตรงแลนมาร์คกึ่งกลางระยะทางของแต่ละคน
เราก็หวังคงไม่ยากเพราะเพื่อนเราก็เรียนการท่องเที่ยวการโรงแรมมา

แต่ก็ยังลุ้นแอบเป็นห่วงว่า จะถึงที่พักรึยังไลน์หาเป็นระยะ จนเราออกไปตามที่นัดพบ
สรุปแฟนนาง งอแงไม่ออกมาจะพัก เราก็โอเคไม่ออกงั้นพวกเราก็จะเดินเล่นหาอะไรทานกัน
แต่ไม่ทันตามคาดร้านปิดหมด
[ ถ้าคิดว่าเราไม่แยกเลือกที่จะไปส่งเพื่อนถึงโรงแรมชีวิตการเที่ยวเราก็คงไม่แฮปปี้กว่านี้อีกมั้ง(คิดในใจ) ]

แล้วคืนวันนั้นเราก็บอกแพลนของเราว่าพรุ่งนี้เราจะไปไหน ๆ บ้าง กะว่านัดกันเรียบร้อย
ถ้าแผลนเราเพื่อนอยากไปด้วยกันก็นัดเวลาออกพร้อมกัน
แต่ถ้าไม่ ก็คิดว่าแยกกันเที่ยว
เพราะเรารู้สึกว่าตรงจุดที่เพื่อนอยากไปเสนอมา น่าจะมีพวกทัวร์ลงเยอะเราไม่ชอบคนเยอะ
และถ้าเพื่อนอยากไปไหนเราก็คิดว่าเพื่อนคงเที่ยวเองได้

จนเช้าเวลานัดเราโทรไปไม่รับสาย
จนเรากับแฟนไปถึงสถานที่เที่ยวจนจะกลับอยู่แล้ว
แล้วก็โทรมาหาว่าเราทิ้ง เราก็เอ๋อเลยโมโหด้วย โทรไปไม่รับแล้วไม่โทรกลับจนเวลาผ่านมาขนาดนี้แล้วโทรมาหาว่าเราทิ้ง ๆ แล้วที่ไม่โทรกลับ เพราะกำลังวางแผนการเที่ยวของตัวเองอยู่และแฟนของตัวเองเพิ่งตื่น

คือยังไง?? ต้องไปให้ไปรอรับถึงหน้าโรงแรมพวกนางเลยรึป่าวแล้วถ้าไปไวก็ต้องรอจนกว่าแฟนเพื่อนจะตื่นซึ่งเที่ยงงี้หรอ คือเราเสียเงินมาเที่ยวไม่ได้เป็นไกด์หรือคนคอยบริการอะไรขนาดนั้นมั้ยง่ะ

เราก็ปรับความเข้าใจกันนัดเจอกันตอนเย็น แต่ความรู้สึกมันก็ยังไม่โอเค

เพราะในคืนวันที่จะย้ายที่พักก่อนกลับ ซึ่งได้พักที่เดียวกันเพื่อนก็พูดว่า"นัดกันเดียวพวกเราทิ้งพวกเค้าอีก" (โมโห..เลยพูดไปว่าทิ้งอะไร??)

เรากับแฟนก็ช่วยกันดูแผนที่ให้เพื่อนและส่งโลเคชั่นไปให้ว่าโรมแรมอยู่ตรงนี้ซึ่งมันสามารถนัดเจอกัน กลางทางได้แล้วไปพร้อมกัน
แต่เพื่อนกับพูดมาว่าเปลืองถ้ามาลงสถานีเดียวกับเรา
  ซึ่งมันเป็นสายเดียวกันสถานนีเราแค่ทางผ่าน คือมันไม่ได้เสียเงินอะไรเพิ่มเลยแค่ลงมารอหรือเราไปรอกระโดดขึ้นก็ได้
แต่เพื่อนก็ยังไม่โอเค อยู่ดีแล้วบอกงั้นเจอกันที่โอซาก้าเลย
เราก็โอเคได้

  แล้วพอพวกเราถึงโรงแรมแล้วเรียบร้อย
ก็โทรมาหาว่าพวกเราทิ้งอีก บอกว่าไหนจะไปโรงแรมพร้อมกัน คือโรงแรมมันอยู่โอซาก้า แต่ที่เพื่อนเข้าใจ คือมันนัดพวกเราที่สถานนี โอซาก้า  
  
คือแบบ...พวกเราจะไปสถานนีโอซาก้าเพื่อ ไปทำไมซึ่งมันไม่ใช่ทางเราเลยไม่ได้ผ่านด้วยซ้ำ
เพื่อนไปทางนั้นได้ไง ตั้งแต่ที่เพื่อนบอกงั้นเจอกันโอซาก้าเลย
ที่เราเข้าใจคือนัดเจอที่โอซาก้าเลยก็คือโรงแรมไงอยู่โอซ้าก้า

  ถ้าโรงแรมอยู่กรุงเทพ แต่ไม่ได้อยู่ตรงสถานนีกรุงเทพก็จะเข้าใจว่า ลงสถานีกรุงเทพหรอ ??
โลเคชั่นก็ส่งให้ เพราะอะไรไม่เปิดดู เราถึงขนาดอัดคลิปสอนใช้กูเกิลแมพ

ตั้งแต่วันที่แยกโรงแรมจนหลังกลับมาเราก็เสียความรู้สึกไปแล้ว คิดว่าจะเป็นทริปที่จะมีความสุข เสียความรู้สึกแบบสุดๆ และ
มาประชดว่าพวกกูผิดเองที่ไม่มีบัตรจองโรงแรมไม่ทันพวกเมิง
เอ้าประเด็นสำหรับเรามันคือ
เวลาต้องเป็นเวลารึป่าว นัดเช้าตื่นเที่ยง
เราเสียเงินไปเที่ยวนะ  จะให้ทำอะไรให้ทุกอย่างเลยหรอ ไกด์ก็ไม่ใช่ อะไรที่น่าจะช่วยตัวเองได้ก็ควรทำไม่ใช่หรอ
ไม่รู้สึกถึงคำว่าเกรงใจ มารยาท

จนตอนนี้เราก็ยังไม่โอเค เราทำอะไรพลาดไปรึป่าว ที่ทำให้เซ็นเซอร์ทีฟกับคำว่า ทิ้ง ไปเลย


สุดท้ายมันทำให้รู้สึกว่า เพื่อนคบกันมาเป็นสิบปีก็เลิกคบกันได้เพราะเรื่องเที่ยวแทนที่จะเป็นการสร้างความรู้สึกดีๆ / ยิ่งสนิทยิ่งต้องมีความเกรงใจ / การที่เราจะเจอคนที่สนิทและชอบอะไรเหมือนๆกันที่ไปเที่ยวด้วยกันได้มันยากนะ