อยากถามเพื่อนๆพี่ๆน้าๆว่าท่านเคยรู้สึกถูกชะตาและผูกพันกับใครคนหนึ่ที่ไม่ใ่ช่สายเลือดเรา​ อาจจะเป็นรุ่นพี่​ รุ่นน้อง​ ทึ่อายุห่างกันไม่มากก็น้อย​ แบบคลุกคลีบ่อยระดับหนึ่งแต่ไม่ถึงกับมาก​ หรือบ้างก็ตั้งแต่เจอกันครั้งแรก​ เคยแบบรู้สึกถูกชะตาและผูกพันจนเขาเหมือนเป็นส่วนนึงในชีวิตไหม​ แบบคุยกันแล้วเข้ากันได้ดีจริงใจต่อกันไปหมด​ คืออาจจะไม่ใช่แฟน​ แต่อยากให้เขาเป็นเหมือนคนในครอบครัว​ อยากร่วมร่วมสุข​ เวลามีความทรงจำอะไรด้วยกันยังคิดถึงกันเวลาห่างกัน​ เวลาเคยไปด้วยกันทำไรด้วยวันนึงไม่ได้ทำไรด้วยกันพอห่างไปแล้วรู้สึกยังอยากกลับไป​ ความรู้สึกแบบนี้มันจำเป็น้องกับคู่รักอย่างเดียวหรือเปล่า​ ในชีวตจริงมีการเป็นพี่น้องร่วมสาบานไหม​ แหะๆๆๆ​ เคยรู้สึกรักและผูกพันกับรุ่นน้องเหมือนน้องแท้ๆอยากเคียงข้างมีไหม