เกริ่นก่อนค่ะว่า​ แต่ก่อนเราอยู่บ้านด้วยกันหลายๆคน​มี​ แม่​ พ่อเลี้ยง​ น้อง​ เรา​ น้า(เป็นเลสเบี้ย​น)​ แฟนน้าเรา​ ลูกติดแฟนน้าเรา​ แต่ปัจจุบัน​นี้​ แม่​ พ่อเลี้ยง​ น้อง​ ย้ายออกไปอยู่บ้านหลังใหม่แล้วค่ะ​ หลังนี้เลยมีแค่​ เรา​ น้า​ แฟนน้า  แล้วก็ลูกติดแฟนน้าค่ะ​  คนที่เราไม่ชอบก็คือแฟนน้า​ กับลูกติดค่ะ​  คือเขามาอยู่บ้านเราได้4-5ปีแล้วค่ะ​ ช่วงตอนที่ยังไม่ได้มาอยู่ด้วยกันเราก็พูดคุยได้ปกติ​ พอมาอยู่ด้วยแล้วมันเริ่มตั้งแต่ตอนไหนก็ไม่รู้ค่ะ​ ที้เราไม่ชอบพวกเขา​ เราหาต้นตอสาเหตุจริงๆไม่ได้ว่าไม่ชอบเพราะอะไร​ เกลียดเพราะอะไร​ รู้ตัวอีกทีเราก็ไม่ชอบไปแล้วอะค่ะ​ มันไม่ชอบแบบรังเกียจ​ ไม่อยากอยู่ใกล้​ ไม่อยากคุยด้วย​ ไม่อยากสนทนา​ด้วยเลยอะค่ะ​​ ตลอดเวลาที่ผ่านมาคือเราไม่คุยด้วยเลยค่ะ​ นอกจากมีสิ่งจำเป็นคือแม่ใช้จนต้องได้คุย​ ​กับน้าใช้แบบนี้อะค่ะ​ เหมือนทางบ้านของเราเขาก็​รับรู้นะคะว่าเราก็ไม่ชอบพวกเขาแม่เราเคยถามแบบอ้อมๆไปในเรื่องนี้แต่เราก็ปัดๆไม่ตอบ​  ไม่อยากคุยเรื่องเขาเลยอะค่ะ​ แต่ถึงเราเกลียด​ เราไม่ชอบก้​ เราก็ไม่เคยไปรังแก​ หรือเบียดเบียนนะคะ​ เราแบบอยู่ใครอยู่มัน​ ไม่ยุ่ง​ ถ้าเราไม่ยุ่งกับเขา​ เขาก็ห้ามมายุ่งกับเราแบบนี้อะค่ะ​ แล้วลูกติดแฟนน้าอ่ะค่ะ​ เขาอยู่ในวัยเรียนแบบเรานี้แหละห่างกัน5ปี​ นางชอบมาใช้ของๆเรา​ เช่น​ โฟมล้างหน้า​  ของต่างๆบราๆ​ ของส่วนตัวของเรา​ ซึ่งเราไม่ชอบมากๆ​ เราให้น้าเราไปบอกนางหลายครั้งนางก็ไม่ใช้ต่อนะคะ​ แต่ถ้าอันไหนมาใหม่ก็ใช้เหมือนเดิมค่ะ​  คือบอกหลายรอบมากๆ​ แล้วก็พวกถุงเท้าอ่ะค่ะ​ ที่มันเหมือนๆกันตากที่ราวเดียวกันแต่คนละที่​ นางก็ชอบหยิบของเราไปใช้​ คือเราไม่ชอบเอามากๆค่ะ​ ของอะไรต่างๆค​ือเราเก็บเงินซื้อทั้งนั้น​ เราไม่มีเงินมากพอที่จะมาแบ่งใช้​ ลำพังตัวเรายังไม่พอใช้​ แล้วเราก็เกลียดนางเป็นทุนเดิม​ มาใช้ของเราแบบนี้เรายิ่งเกลียดไปใหญ่​  ไม่ใช่เเค่ของพวกนี้นะคะ​ ทั้งพวกเสื้อผ้า​ สเตย์​ เข้าใจได้ว่าอาจจะหยิบไปเก็บแบบไม่ได้ตั้งใจ​ แต่ก็ควรดูบ้าง​ มันหลายรอบแล้ว​ เวลาเราจะหาใส่มันไม่มี​ บางทีก็เอาของเราไปใส่​ คือแบบดูไม่ออกหรอว่าของใครเป็นของใคร มันทำให่เราเกลียดขี้หน้า​ รังเกียจมากกว่าเดิมเสียอีก​แต่เราก็หาต้นตอจริงๆไม่ได้ว่ามันเริ่มที่อะไร​ พยายาม​เปิดใจหลายรอบแล้ว​ แต่ไม่ได้จริงๆ​ ส่วนแม่ของนางก็ชอบเถียงดับน้าเรื่องเรา​ เรื่องหาเงินมาแล้วเอามาให้เราใช้นู้นนี้​ คือแม่นางก็คงเกลียดเราแบบเราเกลียดเขาแหละค่ะ​ แต่ก็แล้วแต่​เราไม่ได้สนใจเขาอยู่แล้ว​ แล้วอีกอย่างนี่บ้านเราไม่ใช่บ้านพวกนาง​ บางทีเราก็เคยคิดนะคะว่า​ แบบอย่าเกลียดเขางั้นงี้เลย​ คิดถึงถ้าเวลาเราไปอยู่บ้านคนอื่นแล้วเขาเกลียดเราแบบนี้​ เราจะรู้สึก/ทำยังไง​ แต่มันก็เกลียดเหมือนเดิมค่ะ​ เราไม่เคยคุย​เรื่องนี้กับน้า​ กับแม่ของเราตรงๆว่าเราไม่ชอบนะ​ แต่พวกท่านพอจะรู้​ แต่ตอนนี้เราเริ่มไม่ไหวแล้วค่ะ​ จนเราอยากจะพูดออกไป​ แม่เคยด่าเรานะคะว่าอย่าเป็นแบบนี้เลยย​ สงสารนาง​ นางไม่มีใครมีแค่แม่​ แต่ก็แบบเราก็ไม่ได้ไปเบียดเบียน​หรือจิกหัวใช้สักหน่อย​ เราก็เกลียดอยู่เหมือนเดิมแหละค่ะ​ไม่ใช่มีแค่เราที่เกลียดนะคะ​ ญาติๆของเราก็เกลียด​ เราก็ไม่อยากจะว่าเขาไปดีแบบนั้นแบบนี้หรอกค่ะเพราะเราก็ไม่อาจทราบได้ว่าเขาไม่ดีแบบไหน​ แล้วเรื่องปัญหา​ต่างๆกับสองแม่ลูกคู่นี้ก็มีเยอะอีกมากๆค่ะ​ แต่กลัวมันจะยาวไป​
ว่าแล้วเราผิดไหมคะ?
ขอคำแนะนำการหาต้นตอของการที่เราจะเกลียดคนๆหนึ่งด้วยค่ะ​