🐶🍡😸THE WEEKLY GLOVES ไตรมาสสุดท้าย วีคที่ 37 เรื่องสั้น#85 "แมวขโมย และหมานกต่อ" โดย "ถุงมือหมาล่าเสียบไม้"😸🍡🐶

กระทู้คำถาม


เรื่องสั้นเรื่องที่สามนี้ มีทั้งความน่ารักและสนุกสนานขบขันกับวีรเวรวีรกรรมของสัตว์เลี้ยงคือน้องหมากับน้องแมว ที่เผอิญดันมาเมคเฟรนด์กันเฉย

และเจ้าเหมียวตัวนี้ก็มีธรรมชาติเป็นแมวขโมย ไปขโมยของกินในบ้านเจ้าของหมาซึ่งเป็นเพื่อนซี้กับมัน ซึ่งก็ต้องมีการตอบแทนโดยไปคาบเอาของโปรดของเจ้าหมามาจากเตาของเจ๊คนหนึ่ง ปฏิบัติการแมวขโมยและหมานกต่อจึงเกิดขึ้น!

มาอ่านกันครับ จบแล้วตัดเกรดให้คนเขียนเค้าไป แล้วส่องกล้องหาดูทีว่าใครเขียน...อมยิ้ม04หัวใจดอกไม้






      เคร้ง!

       “นั่นไงไอ้แมวบ้า! ตะครุบมันเลยซีม่อนลูกพ่อ!!”

    สิ้นเสียงสั่งการ สุนัขโกลเด้นรีทรีฟเวอร์ตัวเบิ้มก็กระโจนไปไล่จับเจ้าแมวมอมแมมที่คาบปลาทูทอดไว้ในปาก เสียงเห่าโฮ่งดังสนั่นเคล้ากับเสียงชนข้าวของ ราวกับอยู่ในสมรภูมิรบก็ไม่ปาน

    “เออดีมาก! ไล่กัดมันให้ได้ซีม่อน สู้ ๆ โว้ย!”

    เสียงเชียร์ทำให้ทั้งหมาและแมววิ่งเร็วขึ้นโดยไม่ได้ตั้งใจ พวกมันวิ่งเลี้ยวซ้ายทีขวาที สุดท้ายก็ไปจบที่มุมหลังบ้านลับตาคน

    สองสัตว์เหนื่อยหอบ พวกมันนั่งจ้องตากันสักพัก ก่อนจะเริ่มคุย

    “ได้ปลาทูไปแล้วนะนังหง่าว พรุ่งนี้เจ้านายฉันจะเลี้ยงวันเกิดแฟน มีของกินเพียบ ถ้าจะเข้ามาแอบกินก็ตามสัญญาล่ะ” เจ้าขนทองเอ่ยด้วยภาษาสัตว์

    หง่าวพยักหน้า “ขอบใจมากซีม่อน ไม่ลืมหรอก ตูดไก่จากร้านเจ๊อ้อยไม้นึง”

    “สองไม้สิ เพราะงานใหญ่ ของตอบแทนต้องมากขึ้น” ซีม่อนบอก “ถ้าแกไม่คาบมาให้ได้ รู้ใช่ไหมว่าจะเกิดอะไรขึ้น”

    “แกจะไม่ให้ฉันมาขโมยของอีกใช่ไหมเล่า รู้หรอกน่า” แมวดำพูดเสียงรำคาญ

    ซีม่อนสะบัดก้น เตรียมตัวออกเดิน “หึ ตามนั้น ตอนบ่าย ๆ ฉันจะอ้อนให้เจ้านายเล่นด้วย แกเข้ามาตอนนั้นแล้วกัน ส่วนตูดไก่แอบวางไว้หลังบ้าน สองไม้นะอย่าลืม” มันสั่ง แล้วย้อนกลับไปหาเจ้านายด้วยกิริยาออเซาะ

    หง่าวมองตามก้นเจ้าหมาเดินไปจนลับตาเจ้าหมา “เหอะ! ไอ้หมาโง่ ฉันจะคาบมาทีเดียวได้ยังไงตั้งสองไม้ ฝันไปถอะ”

    มันว่า ก่อนจะกระโดดขึ้นกำแพงไปพร้อมปลาทูอย่างปราดเปรียว

    
    วันถัดมา

    หง่าวคาบตูดไก่เสียบไม้ที่แอบขโมยมามุดช่องเล็กๆ รั้วบ้านของซีม่อน กะว่าจะเอาไปวางไว้ตามสัญญา จากนั้นเข้าไปกินอาหารบนโต๊ะตามที่ตั้งใจไว้แล้วรีบหนี กว่าเจ้าหมาจะรู้ตัวว่าได้ตูดไก่ย่างเพียงหนึ่งไม้ก็สายไปเสียแล้ว คราวหน้าค่อยกลับมาอ้อนวอนใหม่เหมือนอย่างที่เคยทำก็ได้

    “โฮ่งๆ!”

    “ซีม่อนอย่าเพิ่งเล่นสิ! พ่อต้องไปทำอาหารต่อนะ”

    เสียงดังจากไม่ไกลทำให้หง่าวต้องเร่งฝีเท้าหนักกว่าเดิม ซีม่อนได้กลิ่นแมวคงรู้แล้วว่าหง่าวมาถึง

    หง่าววางตูดไก่ไว้ที่จุดนัดพบ เดินหาหน้าต่างบานที่เปิดทิ้งไว้แล้วกระโดดเข้าไปในห้องนั่งเล่น    

    เคร้ง!

    เจ้าแมวดำสะดุ้งเฮือก สัญชาตญาณสั่งให้มันวิ่งไปหลบใต้โซฟา อึดใจเดียวเจ้าของบ้านก็วิ่งเข้ามาพร้อมไม้กวาดในมือ

    “บ้าเอ๊ย! เปิดหน้าต่างทิ้งไว้ ไอ้แมวเข้ามาแน่เลย” เสียงเจ้าของบ้านเอ่ยอย่างหงุดหงิด แล้วเดินไปเก็บแก้วเสตนเลสที่หง่าวเผลอชนล้มตอนกระโดดลงมา

    ซีม่อนเดินตามเข้ามาในบ้าน มันเหลือบมองใต้โซฟาแวบหนึ่งก่อนจะเข้าไปคลอเคลียขาเจ้านาย

    “ซีม่อนลูก ได้กลิ่นแมวบ้างไหม” เจ้าของบ้านถาม ซึ่งซีม่อนก็กระดิกหางแทนคำตอบ “ถ้าได้กลิ่นบอกพ่อด้วยนะ คราวนี้จะฆ่าให้ตายเลยแมวบ้า”

    หง่าวแอบขำที่พวกมนุษย์ไม่เข้าใจภาษาสัตว์ มันรอซีม่อนพาเจ้านายออกไป แล้วมุดตัวออกมา วิ่งเข้าไปในครัวอย่างเร่งรีบ

    ในนั้นมีทั้งอาหารที่ทำเสร็จปะปนอยู่กับวัตถุดิบที่ยังอยู่ในขั้นเตรียม หง่าวไม่สนใจน่องไก่ดิบที่หมักแป้งทิ้งไว้ มันกระโดดขึ้นโต๊ะ ดมฟุดฟิดตามรูเล็กๆ ของฝาชีไม้สานก็พบว่าโต๊ะนี้เต็มไปด้วยของทอดแสนอร่อย มันพยายามจะใช้หัวดันฝาชีออก แต่ก็ติดจานชามข้างใน

    “หยุดเล่นได้แล้ว พ่อจะทำอาหารต่อ” หง่าวได้ยินเสียงมนุษย์กำลังเดินเข้ามา มันรีบโดดลงจากโต๊ะทันที แต่ก็พบว่าในครัวไม่มีที่ซ่อนเลย

    “โฮ่ง!”

    “อย่ากัดกางเกงพ่อสิซีม่อน! เป็นอะไร เมื่อกี้ก็เล่นด้วยแล้วไงล่ะ” เจ้าของบ้านพูดเสียงรำคาญ เขากำลังเดินใกล้เข้ามาแล้ว “เดี๋ยวพ่อหยิบขนมให้ ไปกินข้างนอกแล้วก็อย่าเข้ามานะ จะทำอาหารต่อ”

    หง่าวหมุนตัวไปมาอย่างลนลาน เมื่อเท้าข้างหนึ่งของมนุษย์ก้าวเข้ามาในห้องครัว มันก็วิ่งไปแอบข้างหลังถุงขยะสีดำ

    “หือ” เจ้าของบ้านส่งเสียงในคอ เมื่อเดินมาถึงโต๊ะที่หง่าวเพิ่งขึ้นมา “มีเศษดินมาอยู่บนโต๊ะได้ไงวะ”

    หง่าวสะดุ้งเฮือก เผลอสะบัดหางโดนถุงขยะ

    ปึก!

    เจ้าของบ้านหันมองตามเสียงที่เกิด แมวดำเกร็งตัว เตรียมออกวิ่งสวนออกไปทันทีที่มีข้าวของเครื่องใช้ลอยมา ทว่าประหลาดที่ทุกอย่างยังคงเงียบ

    “หน้าต่างนี้ก็ไม่ได้ปิด ดีนะแมวมันไม่เข้าทางนี้” เขาว่า แล้วเดินมาปิดหน้าต่างที่อยู่ตรงเตาแก๊ส ปลายเท้าของมนุษย์ห่างจากหง่าวเพียงคืบเดียวเท่านั้น

    ซีม่อนเดินตามเข้ามาพร้อมคาบชามข้าวมาด้วย มันสังเกตเห็นหง่าวตั้งแต่แวบแรก เจ้าขนทองปล่อยชามข้าวลงพื้นเสียงดัง นั่งลงและสะบัดหางไปมา

    “โฮ่ง!” มันเรียกร้องความสนใจ

    “คร้าบๆ รอแปบนึงสิ” เจ้าของบ้านกุลีกุจอไปหยิบถุงขนมสุนัขแบบแท่งออกมา “แล้วหยิบชามมาด้วยทำไมหืม พ่อให้แค่สองไม้พอ เดี๋ยวของหมดอดกินพรุ่งนี้นะ” เขาก้มตัวลงไปคว้าชาม แต่เจ้าขนทองไวกว่า มันใช้ปากคว้าชามข้าวแล้ววิ่งออกไปอย่างรวดเร็ว

    เจ้าของนึกสนุกก็ออกวิ่งตาม “ซีม่อน! หยุดดด” เขาหัวเราะ แล้วรีบควักมือถือออกมาอัดคลิประหว่างวิ่งไล่หมา

    ทางสะดวกแล้ว หง่าวโผล่หัวออกมาจากหลังถุงขยะ และก็ต้องตาลุกวาว เมื่อเห็นว่าฝาชีที่ปิดไว้เมื่อตอนแรกถูกเปิดออก กลิ่นไส้กรอกทอด เฟรนช์ฟราย ยำมาม่า ขนมหวานต่างๆ โชยออกมาเสียจนเจ้าแมวอดใจไม่ไหว

       มันกระโดดขึ้นไปบนโต๊ะอีกครั้ง และจัดการอาหารตรงหน้า โดยเริ่มจากไส้กรอกหนังกรอบขนาดพอดีคำ กินไปครึ่งชิ้นพอรู้รสชาติก็หันไปดมยำมาม่าข้างตัว กลิ่นเครื่องปรุงฉุนเผ็ดเกินไปสำหรับแมว มันเลยขึ้นเหยียบจานยำแทนการอ้อมไปหาเฟรนช์ฟราย เจ้ามันฝรั่งทอดหอมถูกปากมันมาก แมวดำสวาปามไปหลายชิ้นจนเริ่มฝืดคอ หง่าวไอจนน้ำตาไหล มันไม่มีทางเลือกเลยลงจากโต๊ะแล้วกระโดดขึ้นซิงค์ล้างจาน ใช้อุ้งเท้าดันที่เปิดก๊อกแล้วเลียกินน้ำดับอาการฝืดคอ

       เจ้าแมวกลับไปจัดการอาหารบนโต๊ะต่อโดยไม่สนใจเวลา เป้าหมายถัดมาคือปลาเส้นไส้ชีสที่หั่นทิ้งไว้เป็นชิ้นขนาดพอดีคำ หง่าวไม่ลืมที่จะเลียซอสมะเขือเทศในถ้วยก่อน แล้วฝังเขี้ยวเล็กๆ ลงบนปลาเส้น ลิ้มรสนุ่มหวานเปรี้ยวมันอย่างสำราญใจ มันสะบัดหางไปมาจนเผลอทำแก้วเปล่าที่วางไว้หล่นลงพื้น

     เพล้ง!

     “เฮ้ย!” เจ้าของบ้านวิ่งเข้ามา “ว่าแต่ใครเปิดก๊อกน้ำทิ้งไว้วะ...เดี๋ยวก่อน ไอ้แมวบ้า!

       หง่าวหลบพวกขวดน้ำพลาสติกที่ลอยผ่านหัวได้อย่างเฉียดฉิว มันเปิดเกียร์วิ่งสวนกระแสออกไป ทว่าเมื่อออกมาจากห้องครัว ก็พบว่าประตูหน้าต่างทุกบ้านถูกปิดเรียบร้อยแล้ว

     “จะไปไหน” มนุษย์เดินตามมา ในมือเขามีไม้กวาดที่ถูกจับในท่าพร้อมตี หง่าวตาเบิกกว้าง หางลู่ลงติดพื้นด้วยความกลัว

     “อย่าเข้ามานะ!” หง่าวร้อง ทว่าเสียงที่มนุษย์ได้ยินดันมีแต่คำว่าเมี้ยวๆ

     ...จะหนีไปทางไหนดี ทางไหนดี…

      มันร้องในใจ หดตัวจนขดเล็กลงเรื่อยๆ เมื่อมนุษย์สาวเท้าเข้ามาใกล้ เจ้าของบ้านในท่าเงื้อไม้กวาดขึ้นเหนือหัวช่างดูยิ่งใหญ่และน่ากลัวดั่งยักษ์ปักหลั่นเตรียมลั่นกระบอง

     เพล้ง!

     “เอ๊งงงง! เอ๋งๆๆๆ”

     “ซีม่อน!” เจ้าของบ้านทิ้งไม้กวาดลงพื้น ก่อนจะรีบวิ่งออกไปหาหมาสุดที่รัก

     หง่าววิ่งตามออกไปดูอยู่ห่างๆ ที่รั้วบ้าน ซีม่อนนอนหงายท้องพลางร้องโอยโอยเป็นภาษาหมา ข้างตัวมันมีกระถางต้นไม้ที่หล่นลงมาแตกกองอยู่กระจัดกระจาย เจ้าของบ้านวิ่งเข้าไปดู เช็คสภาพร่างกายของเจ้าขนทอง

    “ลูกชาย เป็นยังไงบ้าง” มนุษย์เอ่ยถามอย่างเป็นห่วง “มันหล่นลงโดยตรงไหนหรือเปล่า กระดูกหักไหมเนี่ย” เขาใช้มือกดตามตัวเจ้าหมา แต่ไม่กล้าจับพลิกไปมาเพราะกลัวจะกระเทือนหากซีม่อนกระดูกหักจริงๆ

    “โฮ๊วววว” ซีม่อนร้องอีกครั้ง สำหรับมนุษย์มันอาจเป็นเสียงที่เปล่งออกมาด้วยความเจ็บปวด แต่สำหรับสัตว์ด้วยกัน มันแปลว่า ‘ไปได้แล้ว นังแมวโง่!’

     หง่าวเข้าใจและรีบวิ่งหนีทันที โดยมีเสียงร้องขอความเห็นใจ (แบบการแสดงระดับนก สินจัย) จากซีม่อนดังไล่หลังมาเป็นซาวด์เอฟเฟ็กต์


     ไม่กี่วันหลังจากนั้น

      หกโมงครึ่ง ซีม่อนตื่นขึ้นมาบนเตียงเดียวกันกับที่เจ้านายนอน มันยืดตัวบิดขี้เกียจ จากนั้นก็ดมฟุดฟิดและเลียตามร่างเจ้านายเล็กน้อย ปลุกมนุษย์ให้มาเปิดประตูปล่อยมันออกไปเดินเล่น เจ้าของออกมาเปิดประตูให้ซีม่อนเดินออกไปขับถ่ายตามสะดวก ทว่ามันกลับได้กลิ่นอะไรบางอย่างที่คุ้นเคยเสียก่อน จึงเดินไปดูต้นตอของกลิ่น

ณ หลังบ้านที่เต็มไปด้วยต้นไม้และขยะ ตูดไก่ปิ้งร้อนๆ สามไม้ถูกวางอยู่ข้างถังใส่น้ำที่ซีม่อนชอบฝ่าฝืนคำห้ามของเจ้านายมาเลียกิน ทั้งๆ ที่ก็รู้ว่ามันสกปรกกว่าน้ำก๊อกที่อยู่ในชาม ข้างตูดไก่ทั้งสามมีรอยเท้าแมวถูกประทับเอาไว้ สำหรับมนุษย์มันอาจเป็นเพียงการย่ำเท้าลงบนพื้นทั่วไป แต่สำหรับสัตว์ด้วยกัน มันเขียนไว้ว่า

สวัสดี ซีม่อน ขอบใจมากสำหรับความช่วยเหลือในวันนั้น ฉันรู้สึกผิดที่โกงค่าตอบแทนแกเลยเอามาจ่ายคืนให้ เป็นตูดไก่ปิ้งร้อนๆ สดจากเตาเจ๊อ้อย ส่วนตัวฉันต้องขอไปเก็บตัวสักระยะ เพราะกำลังจะคลอดลูกในอีกวันสองวันข้างหน้าแล้ว ไว้ว่างๆ จะพาเจ้าตัวเล็กตัวน้อยมาเยี่ยม (ถ้าไม่ตายหมดเหมือนครอกที่แล้ว) ละกันนะ รักษาตัวด้วย จาก หง่าว แมวดำ
    
    ซีม่อนอ่านจบก็ลงมือสวาปามตูดไก่ปิ้งทันที มันลืมความโกรธในวินาทีที่รู้ว่าตัวเองอุตส่าห์ช่วยเจ้าแมวไว้แต่ดันโดนโกงค่าจ้างไปนานแล้ว แต่ก็นั่นล่ะ มันไม่ปฏิเสธหรอกถ้าหง่าวจะจ่ายค่าตอบแทนรวมกับของบรรณาการสำหรับการขอโทษ เพราะมันหิวยังไงล่ะ!




รายชื่อให้เลือกตอบ
ฝ่ายชาย
1. จอมยุทธนักสืบ
2. ชายขอบคันนายาว
3. ลูนาติก
4. ส.สัตยา
5. สวนดอก
6. B-thirteen
7. Chee River (ลำน้ำ C)
8. Christian Trevelyan Grey
9. GTW
10. KTHc
11. Na(นะ) (วีคนี้ไม่มี)
12. psycho_factory
13. ruennara (วีคนี้ไม่มี)
14. Soul Master
15. สมาชิกหมายเลข 4563770
16. WANG JIE (พฤษภเสารี)

ฝ่ายหญิง  
1. นลินมณี
2. ยัยตัวร้ายมุกอันดา
3. รัชต์สารินท์
4. ลายลิขิต
5. สมาชิกหมายเลข 817884 (โจอี้)
6. Lady Star 919
7. สมาชิกหมายเลข 2326325 (ladylongleg)
8. Susisiri

*** รายชื่อ อาจมีการเปลี่ยนแปลง แก้ไขเพิ่มเติม ได้ทุกเมื่อ ^^

*** จะเฉลยถุงมือนี้ใน วันที่ 21 กันยายน 2561 (ภาพปริศนาจะวาง วันที่ 19 ครับ) ***

สโลแกนของเราคือ "เขียนเมื่ออยากเขียน แต่งเมื่ออยากแต่ง แล้วมาเล่นซ่อนหากัน"

จัดไป ในแต่ละสัปดาห์ สรุปผลคะแนนทุกครั้งที่เฉลย

ผู้ชนะที่ 1 และ/หรือ ผู้ที่ไม่มีใครทายถูก จะเป็น มือวาง ในเกมใหญ่ THE GLOVES FINAL 2018 หลังสิ้นเดือนนี้ครับผม

*** ป.ล. งานกวี และงานเรื่องสั้น ขณะนี้เพียงพอแล้วไม่ต้องส่งมาเพิ่มแล้วนะครับ ***
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่