เรื่องของเรื่องเกิดจากน้องแมวที่บ้านสองตัวชอบทำตัวเป็นนักล่าเอามากๆ ล่าสุดเพิ่งทำการฆาตกรรมลูกไก่ไป ที่บ้านจะเลี้ยงไก่ไว้นอกบ้าน แมวนี่ก็ไปกัดแล้วคาบคอลูกไก่ซึ่งกำลังโตแล้วด้วยเข้ามาในบ้าน ไอ้เราก็ตกใจสงสารลูกไก่ วิ่งเข้าไปช่วย แมวมันก็วิ่งหนี พอจับตัวได้เสียงร้องจิ๊บๆของลูกไก่ก็หายไปสิ้นใจไปเป็นดาวลูกไก่ซะละ ตอนเช้าฆ่าไปหนึ่ง ตอนเย็นก็เอามาอีกแล้วหนึ่ง ช่วยไม่ทันเหมือนเดิม บางครั้งเข้าบ้านมาได้กลิ่นคาวเลือดเหม็นเน่าเหมือนอะไรตาย ต้องตามหาตั้งนานจนเจอที่มาของกลิ่นเป็นซากลูกไก่ตายซ่อนอยู่ตามใต้โต๊ะบ้าง ซอกตู้บ้าง บางทีก็เป็นนก ที่น่าสงสารสุดคือตุ๊กแกก็ยังไม่เว้น อุตส่าห์โตด้วยกันมาเห็นกันมาตั้แต่เด็ก เจ้าแมวก็จัดการฆาตกรรมอำพรางซะ อดได้ยินเสียงตุ๊กแกเลย

ไอ่เราก็เป็นคนรักสัตว์ไง รักทุกชนิด ก็ไม่อยากให้เขาไปทำร้ายใคร บางทีแอบโกรธ ก็ตะคอกใส่ว่า"ไอ่ฆาตกร!!!" มันก็ทำหน้ามึนตาแป๋วใส่ ไม่รับไม่รู้อะไรทั้งสิ้น เราก็เรียกมัน "ไอ้ฆาตกรๆๆๆ" พอมันรำคาญมากๆเข้าก็สะบัดตูดเดินหนีซะงั้น

มีครั้งนึงพีคสุด นอนอยู่ดีๆ แมวน้อยน่ารักไปคาบตะขาบจากไหนไม่รู้มาเป็นของฝากให้คนในบ้านถึงบนเตียง ผลคือโดนตะขาบกัดถึงต้องเข้าโรงพยาบาลกันทีเดียว ไอ่แมวก็ทำหน้าแบ๊วตาใสเหมือนเดิม

แมวที่บ้านมันร้ายนะ ปกติเวลาเรียกมาเล่นด้วยไม่สนใจไม่มา เราก็ไปเล่นกับหมาแทน พอเห็นเราเล่นกับหมาลูบหัวหมาเท่านั้นแหละ เดินสายตูดเข้ามาหาคลอเคลียแล้วก็ทิ้งตัวแทรกกลางแม่มเลย หึหึ
หมั่นไส้มันนะ อยากจะจัดการซักที แต่พอมองหน้าเจอตาแป๋วเท่านั้นแหละเป็นต้องยอมให้ทุกทีซิน่าเฮ้ออออออออ