บทที่แล้ว
https://ppantip.com/topic/37889677


ความเดิม
แมวปืฬาร์คาบปลาย่างกลับมาให้ครอบครัวมะเหมี่ยว แต่แล้วก็เจอแมวนักเลงกำลังมารุ่มร่ามกับมะเหมี่ยว

             “จะให้พี่หนีไปไหนจ๊ะ...ถ้าจะให้หนีพี่ขอหนีไปหลบพักพิงอิงแอบ แนบนอนในห้องหัวใจ ของน้องมะเหมี่ยวได้ไหมจ๊ะ”

             เจ้าแมวหง่าวลอยหน้าลอยตาว่าคารมคมคายอย่างยียวนกวนประสาท เห็นแล้วชวนตบเป็นที่สุด






..................

             “จะบอกให้นะน้อง ถ้ารักกับพี่แล้วจะสบาย เพราะในหมู่บ้านพี่หง่าวตัวนี้คุม ไม่มีแมวตัวไหนกล้ามาราวีต่อกร น้องเหมี่ยวจะเดินยืดอกยืดตัวยืดหางในหมู่บ้านอย่างภาคภูมิใจ เพราะบารมีอันยิ่งใหญ่แห่งพี่ อยากกินอะไร พี่ใช้ลูกน้องไปแย่งจากปากแมวตัวอื่น มาประเคนให้ถึงหลังคาเรือน”

             “อย่าฝันให้มันมากเลย ฉันเบื่อหน้าแกเต็มทีแล้ว...จะไปไหนก็ไป”  เสียงของมะเหมี่ยวเต็มไปด้วยความรำคาญเบื่อหน่าย กับลีลาจีบสาวของไอ้หง่าว

              “ไม่ไป  ยังไงก็ไม่ไป พี่จะนอนเฝ้าอยู่ตรงนี้ จนกว่าน้องมะเหมี่ยวจะเห็นใจในความรักอันเป็นอมตะแห่งตัวพี่ ฝนจะตก แดดจะออก ยุงจะกัด หมาจะเห่า เยี่ยวจะราด พี่ก็จะนอนอยู่ตรงนี้ นอนที่นี่ นอนจนตาย ถึงเป้นแมวสุดท้ายก็ลองดู ขอยอมตายบูชารักแท้ ไม่ยอมลุกเด็ดขาด”

              ว่าแล้วแมวนักเลงบ้านนอกก็หมุนตัวสามรอบ แล้วทิ้งตัวลงไปนอนอย่างหน้าตาเฉย

             “ไอ้บ้า..”

              เสียงแมวตัวหนึ่งดังขึ้นอย่างไม่คาดฝันทำเอาแมวหง่าวกระโดดโหยงขึ้นมาตาขวางทันที ทั้งที่เพิ่งบอกจะนอนเฝ้าแบบยอมตายอยู่หยก ๆ  หันซ้ายแลขวาอย่างไม่พอใจเมื่อโดนด่าว่าเป็นไอ้บ้า

              “ใครฟะ... บังอาจมากระตุกหนวดแมว”

             หันหลังกลับไปก็เจอกับแมวปิฬาร์ผู้ก้าวเดินตรงมาอย่างแมวมั่น

             หลังจากยืนฟังคารมจีบแมวของคุณหง่าวจนแทบอ้วก ก็อดไม่ได้จะออกมาปรากฏตัวขัดชวางพฤติกรรมอันหน้าด้าน ของแมวนักเลงประจำหมู่บ้าน  แม้ว่าจะโตเล็กกว่าก็ตาม แต่ด้วยความเป็นแมวในเมือง ที่เชื่อมั่นในความฉลาดของตนเอง ทำให้ยืดคอเดินตรงมา อย่างไม่มีท่าทางเกรงกลัวแม้แต่น้อย

             “โอ๊ะโอ........”    ไอ้หง่าวทำตาวาว ท่าทางเป็นแมวหัวงูขึ้นมาทันที เมื่อเห็นความน่ารักของแมวในเมือง   “หน้าตาน่ารักดีนี่นา แบบนี้มาเป็นแฟนผมเสียเถอะครับ”

             “ไอ้บ้า...”

             ปิฬาร์ด่าอีกครั้ง ท่าทางเต็มไปด้วยความระมัดระวัง จ้องมองแมวนักเลงเจ้าถิ่นอย่างเตรียมพร้อมจะวิ่งหนี เพราะรู้ว่าปะทะซึ่ง ๆ หน้าไม่มีทางชนะแมวตัวใหญ่กว่า เถื่อนกว่า เด็ดขาด

             “แมวด่า...เขาว่าแมวรัก”

             ไอ้คุณหง่าวยังคงบ้าชีกอต่อไปแบบบ้าไม่สร่าง ลอยหน้าลอยตาเข้าหา พลางยิ้มกริ่มแบบยียวนกวนประสาทเป็นที่สุดเท่าที่แมวตัวหนึ่งจะทำได้

             “น้องชื่ออะไรจ๊ะ มีแฟนหรือยัง....”

             แมวปิฬาร์ยิ้มดุ เข้ามาใกล้ได้ระยะพิฆาต ตวัดอุ้งเท้าขวาออกไปรวดเร็วปานกระกายไฟ พริบตานั้นใช้กรงเล็บไร้เงา หนีบเกี่ยวหนวดของไอ้หง่าวมาสองสามเส้นแล้วกระตุกเต็มแรง

             “เหมี้ยว......!”

             แมวนักเลงบ้านนอกร้องสุดเสียง ถอยหลังไปหลายก้าวแบบแมวเสียศูนย์ หนวดแสนรักขาดติดอุ้งเท้าแมวต่างถิ่นไปหลายเส้น หนวดแมวเป็นสิ่งระบุถึงเกียรติศักดิ์และศักดิ์ศรีสูงสุดของบรรดาแมวทั้งหลายทั้งปวง ไม่มีอะไรจะเลวร้ายสำหรับแมวไปมากกว่าการสูญเสียหนวดแมวอีกแล้ว รู้กันว่าการตัดแมวจะให้ให้สูญเสียความเชื่อมั่นในตัวเอง สิ้นแล้วซึ่งความทรนง องอาจ และความภาคภูมิใจทั้งหลายทั้งปวง บางตัวถึงขั้นหลบลี้หนีหน้าสังคมไปแอบตรอมใจตายไปก็มี

             “โอ...ไม่...หนวด หนวดของฉัน...”

             ไอ้หง่าวพอตั้งสติได้ก็คร่ำครวญปริเวทนาการราวหัวใจแหลกสลายลง สีหน้าท่าทางเหมือนแมวกำลังจะขาดใจตายด้วยความขมขื่นคับแค้นทรมาน

             “หมดสิ้นแล้วซึ่งความหล่อที่สะสมมานาน....หมดแล้ว....หมดกัน....ศักดิ์ศรีของความเป็นแมวรูปหล่อประจำหมู่บ้าน จบกันแล้วกับความเป็นสุภาพบุรุษแมวผุ้แสนดี...”

             ในที่สุดแมวหง่าวก็แหงนหน้ามองท้องฟ้าด้วยสายตารวดร้าว แหกปากร้องสุดเสียงอย่างเจ็บปวดรวดร้าวใจ

             “ทำไมถึงทำกับฉันได้.........”

             เสียงแมวที่เต็มไปด้วยความร้าวรันทดกังวานไปทั่วหมู่บ้าน  หมาแถวนั้นพากันตกอกตกใจจนต้องลุกขึ้นโก่งคอหอนด้วยเสียงเยือกเย็นทันที

             ครอบครัว ของมะเหมี่ยวได้แต่ยืนรวมกลุ่มกันมองทำตาปริบๆ อย่างไม่เข้าใจ  ไม่รู้ว่าไอ้คุณหง่าวบ้าไปแล้วหรืออย่างไร เพราะปกติแมวนักเลงตัวนี้ก็ท่าทางขาด ๆ เกินๆ อยู่เป็นวิสัย แถมยังทำตัวเป็นอันธพาลเกเรแมวตัวอื่นไปทั่ว มาคราวนี้ถูกแมวต่างถิ่นมากระตุกหนวดแมวถึงถิ่น จะเป็นอย่างไร

             หลังจากประสาทเสียไปพักหนึ่ง ไอ้หง่าวแมวนักเลงบ้านนอกก็สะบัดหน้าจนมีเสียงดัง   มองมะเหมี่ยวด้วยสายตาแข็งกร้าว คำรามในลำคอว่า

             “มะเหมี่ยว สักวันพี่จะเอาเธอมาทำเมียให้ได้ ไม่เชื่อคอยดู ไม่มีทางเธอจะหนีรอดไปจากอุ้งมือแมวของพี่ไปได้”

             พูดจบก็เอียงคอ สะบัดหน้ามามองแมวปิฬาร์ ในท่าทางที่คิดว่าดูแล้วเท่เท่าที่จะทำได้ คำรามเสียงแหบต่ำในลำคอว่า

             “ส่วนเธอ... โทษฐานมากระตุกหนวดแสนรักแสนหวงของฉัน  มาลูบคมเล็บแมวนักเลง เหยียบย่ำศักดิ์ศรี โทษสถานเดียวคือตายเท่านั้น เข้าใจไหมคำว่าตาย... ตาย.....ตาย คือไม่หายใจ อย่าอยู่เลย”

             พูดจบก็กระโดดตัวลอยเข้าใส่แมวมาใหม่ทันที ราวพยัคฆ์ร้ายกระโจนตะครุบเหยื่อ แต่อีกฝ่ายระวังตัวอยู่แล้วจึงหมุนตัวหันหลังวิ่งก่อนกรงเล็บพญายมจะถึงตัว จากนั้นฉากการไล่ล่าอันดุเดือดก็เริ่มต้นขึ้น

             แมวปิฬาร์วันนี้โชคดีเป็นพิเศษ โดนทั้งหมาทั้งแมวไล่ล่า เป็นประสบการณ์พิเศษสุดอีกวันหนึ่ง ขนาดหมายังไล่ไม่จนแล้วแมวจะไล่จนได้อย่างไร แต่กระนั้นด้วยความอ่อนเพลียเพราะวันนี้รับบทหนัก ทำให้ฝีเท้าเริ่มช้าลงทุกที จะวิ่งหนีอย่างเดียวไม่ได้แล้ว แต่จะหันไปสู้คงมีแต่ตายกับตายเท่านั้น

             ดังนั้นจึงเปลี่ยนแผนกระโดดจากหลังคาบ้านหลังหนึ่ง ลงไปยังหลังคาเล้าไก่ที่อยู่หลังบ้าน แล้วกระโดดลงไปยังพื้นดิน โดยมีคุณหง่าวลอยตามมาติด ๆ

             แต่สิ่งที่แมวนักเลงไม่ทราบเหมือนอีกฝ่ายทราบคือ หลังคาเล้าไก่ไม่แข็งแรงนัก เพราะทำมาจากใบจากผุ ๆ  และตำแหน่งของผู้หนีกับผู้ล่ากระโดดลงไปมีความแตกต่างกัน ผู้หนีกระโดดลงอย่างมีสติ เหยียบลงบนจุดที่มีขื่อคารองรับเพราะเคยลองเดินผ่านมาแล้วจึงรู้พื้นที่ดี ในขณะแมวหง่าวกระโดดตามลงไปแบบหน้ามึดโมโหไม่ทันคิด แถมตัวหนักกว่าอีกต่างหาก  ดังนั้นจึงหล่นตูมลงไปในบริเวณอันบอบบางของหลังคาเล้าไก่ จนใบจากกระจัดกระจายราวระเบิดถล่มลง ทะลุครืนลงไปยังพื้นด้านล่าง

             พริบตาต่อมาราวกับเกิดจลาจลย่อยภายในเล้าไก่ และบังเอิญว่าเล้าไก่แห่งนี้เป็นเล้าไก่สายพันธุ์ดุ เกิดมาจากสายพันธุ์ไก่ตี เมื่อจู่ ๆ มีแมวหล่นลงมากลางวง บรรดาไก่ทั้งหลายต่างพากันตกใจกันโดยถ้วนหน้า และด้วยเหตุแห่งสายพันธ์ดุ ไก่ทุกตัวไม่ว่าจะเป็นไก่เล็กไก่ใหญ่ ตัวผู้ตัวเมีย ต่างประเคน ปีก จะงอยปาก เดือย  เท้า เข้าใส่ผู้บุกรุกกันแบบลืมตายเพราะความตกใจสุดชีวิต จนเสียงร้องเสียงจิกตีดังลั่นสนั่นเล้าไก่

             สำหรับเจ้าหง่าว เวลานี้ไม่ต่างจากฝันร้ายทั้งที่ยังตื่น ยังไม่ทันตั้งตัว อาวุธชีวภาพก็ระดมมาทุกทิศทุกทางแบบไม่ทันตั้งตัว

             ผนังเล้าไก่ด้านหนึ่งซึ่งทำมาจากไม้ไผ่ขัดแตะเก่า ๆ พลันทะลุโครมครืน แมวหง่าวกระโจนหนีตาย ฝ่าการโจมตีของไก่ทั้งเล้าออกมา ยืนสลัดขนยืนจังก้าข้างนอก ท่ามกลางเศษไม้และขนไก่ขนแมวกระจัดกระจายเวียนว่อนอยู่รอบตัว ขนแมวที่เคยราบเรียบตามอัตภาพ บัดนี้กระเจิดกระเจิงราวตกลงไปในเครื่องปั่นผ้า ดูแล้วทุลักทุเลจนหมดหล่อ

             “หง๊าวววว.....”

             พอได้สติก็กระโดดร้องสุดเสียงด้วยความเจ็บ มึนงง และความแค้น การโจมตีของฝูงไก่พิฆาตทำให้เจ็บแสบไปทั่วตัว ถ้าอยู่ช้าอีกนิดอาจเป็นแมวตัวแรกที่โดนไก่เล่นงานจนตายคาเล้าไก่ก็เป็นได้

             มองซ้ายมองขวา นั่นไง...แมวตัวการยืนมองมาห่างออกไปทางด้านข้างไม่ไกลนักด้วยสายตาประหนึ่งจะเยาะเย้ย แมวนักเลงจึงแยกเขี้ยวกระโดดไล่ทันทีด้วยพลังแค้นเต็มพิกัด

             มีหรือจะอยู่ให้งับ แมวในเมืองจอมแสบหมุนตัวออกวิ่งอีกครั้ง โดยมีแมวใหญ่ไล่ตามไปติด ๆ ไม่เฉลียวใจว่าทำไมฝ่ายหนีจึงไม่ทิ้งระยะให้ห่างมากนัก วิ่งไปได้สักพัก แมวสาวพลันโยกหลบออกด้านข้างโดยกะทันหัน  แมวฝ่ายที่เป็นฝ่ายไล่กวดกลับตัวไม่ทันจึงพุ่งถลาถลำไปเบื้องหน้าตามแรงเฉื่อย

             ทันใดนั้นเอง แมวหง่าวรู้สึกว่าฟ้ามืดลงในฉับพลันทันด่วน  และก่อนจะรู้ว่าอะไรเป็นอะไร ก็ชนบางอย่างที่ขวางหน้าอยู่อย่างรุนแรงจนกระเด็นกลับมาก้นจ้ำเบ้า

            “แฮ่......”

             เสียงคำรามดังสนั่นปานโลกจะแตก ประสาทหูชาดิกอื้ออึง

             หมาหน้าโหดกลุ่มหนึ่งเรียงรายล้อมรอบเป็นครึ่งวงกลมพร้อมแสยะแยกเขี้ยวยาวขาววับ พร้อมจะขย้ำลงมาได้ทุกเมื่อ ทำให้หัวใจของแมวหง่าวหล่นไปอยู่อุ้งเท้าจนหมดสิ้น สิ่งที่ชนอย่างจังเมื่อครู่เป็นร่างหมาหัวโจกของกลุ่มหมาดุประจำหมู่บ้านนั่นเอง

             บรรดาหมาเหล่านี้เฝ้าดูการไล่ล่าของแมวคู่หนึ่งอย่างตื่นเต้นเพราะนาน ๆ ที จะได้เห็นแมวไล่กัดกัน ช่างเป็นภาพน่าสนุกสนานตื่นเต้นเสียนี่กระไร...แต่ด้วยความเจ้าเล่ห์ของแมวตัวที่วิ่งหนี ชักจูงให้ผู้ไล่ล่าวิ่งเข้ามาปะทะฝูงหมาอย่างช่วยไม่ได้ ในขณะแมวเจ้าแผนการ กระโดดหนีขึ้นไปดูความหายนะของผู้ล่าบนกองฟืนสูงข้างรั้ว

             ไม่มีอะไรจะเสียเกียรติแห่งความเป็นหมา ไปมากกว่าถูกแมววิ่งชนอีกแล้ว!!!




.