ชื่อจูน มีพี่ชายชื่อนาย ห่างกันปีเดียว  ย้อนๆ ไปตอนจูนอยู่มอ4 ส่วนพี่นายอยุ่ มอ.5


-- เราอยู่คนละจังหวัดกับพี่เรา พี่เราอยุ่กทม.ส่วนเราอยู่จังหวัดทางเหนือ เรากำลังใช้ชีวิตม.4ไปได้ด้วยดี จู่ๆ ป๊าก็ทำเรื้องย้ายเรามาอยุ่ด้วย ย้ายรร.กระทันหัน เราทำใจไม่ได้แม้เเต่นิด แต่ทำไงได้ อาเราก็คะยั้นคะยอให้ไป เราสนิทกับอามาก เป็นได้ทั้งเพื่อทั้งพี่ทั้งอา

-- สาเหตุมันเกิดจาก ตอนป๊ามีเราฐานครอบครัวมันไม่ค่อยดีมากนัก ป๊าเลยส่งเราไปอยุ่กับอาตั้งเเต่เราจำความได้  จากนั้นเราก็สนิทกับอาเรามาก  เรามีคุยกับป๊ามั่ง เเต่ก็ไม่บ่อยหรอกนะ จนถึงวันที่เราต้องไปจากอาเเละเพื่อนๆ

-- เรานั่งเครื่องบินไปกทม. ก่อนเราจะไป เราเลิกกับแฟน เหตุเพราะเรื่องนี้เเหละ เเต่ทำไงได้ ต่างคนต่างกลัวว่าจะหักห้ามตัวเองไม่ได้. เลยตัดสินใจเป็นเพื่อนกันดีกว่า


เรา: หนูไปก่อนนะอา
อา: ดูเเลตัวเองดีๆ อีเเสบเอ้ย คอลมาหาบ้างนะลูก
เข้าไปกอด
เรา: โอเคเลยยย

นั่งเครื่องประมาณชั่วโมงครึ่งก็ถึง ป๊ากับพี่นายมารับเราที่สนามบิน  โหลดของเสร็จ เราก็เดินไปหาป๊า เราไม่ลืมที่จะไลน์บอกอา

โอ้ยย!! เราล้มลงไปกับพื้น เงยหน้าไป เป็นผู้ชายหล่อเลยเเหละ เเต่..

ผช.: เดินดูทางมั่งดิ ไม่ใช่เอาเเต่เล่นมือถือ
เรา: เอ้านายมาชนชั้นเองนะ
ผช: ก็ถ้าเดินดูทางก็ไม่ชนล้มจับกบงี้หรอก
เรา: อ่าวเห้ย จะเอาไง!
ผช.: ไม่เอา ทีหลังก็ระวังด้วย
เรา: เห้ย! เดี๋ยวก่อน
ผช.: ไร
เรา: ไม่คิดจะขอโทษบ้างออ?
ผช.: ทำไมต้องขอโทษอ่ะก็เดินไม่ดูทางเอง
ฃ

ผช.คนนั้นก็เดินไปเลย อย่าให้เจออีกรอบนะ จะหยิกแก้มก้นให้แดง

เราเดินไปที่ที่นัดกันไว้

พี่นาย: ไอจูนนนนน
เรา: ป๊าเเม่อะ
พี่นาย: ป๊าไปดูงานที่ต่างจังหวัดโน่น เเม่มีเคสด่วน
เรา: อ่อ โตเป็นควายละนะพี่อ่ะ
พี่นาย: เเล้วหล่อปะละ
เรา: เห้อออ อย่าให้อารมเสียมากกว่านี้
พี่นาย: ใครมันเหยียบตีนเมิงมาล่ะ
เรา: ไม่มีไรหรอก เเล้วไมพี่มารับจูน
พี่นาย: มาส่งเพื่อนเลยรอรับน้องสาวเลยไงจ้ะ
เรา: เห้อป๊ากับเเม่ไม่มาก็น่าจะบอกกันมั่งนะ
พี่นาย: คิดมาก กินข้าวมายังไปๆ กินข้าวกัน

พี่นายกอดคอเราเดินที่รถเสร็จก็ไปหาข้าวกินละก็กลับบ้าน

-- ป๊าเราซื้อบ้านใหม่เป้นบ้านโครงการ ครอบครัวเราตั้งหลักได้ดีกว่าเมื่อก่อนขึ้นมาก น่าเสียดายที่เราไม่ได้เข้ามาอยู่พร้อมกับป๊าเเม่พี่ เเต่ก็ชั่งมันเหอะ

-- เรานั่งจัดของในห้อง คุยโทรศัพท์กับมาย



เรา: กูมากรุงเทพวันเเรกเเม่มก็มีเรื่องเลอะ
มาย: ไมวะ
เรา: คือกูอ่ะเดินเล่นโทรศัพเเต่กูก็เดินดูทางนะเว้ย ละผช.คนนึงเเม่มวิ่งมาไม่ดูชนกูล้ม ขอโทษสักคำก็ไม่มี
มาย: โถ้วๆ เมิงก็คงคิดว่า ถ้าเจอข้างนอกจะหยิกแก้มก้นให้แดง
เรา: เมิงนี่รู้ใจกูจริงๆ
มาย: อยู่เเล้วอ่ะ ละเมิงทำไรอยุ่
เรา: กุจัดห้องอยุ่ เอาจริงๆ กูไม่พร้อมจะมาเเต่ก็นะ
มาย: เอาหน่าาา ถ้าคิดถึงพวกกูอะก็คอลมาา
เรา: อยู่เเล้วอ่ะ
มาย: ไอปลื้มมันฝากมาบอกว่าดูแลตัวเองดีๆ
เรา: อืมเมิงอยุ่กับมันรึป่าว
มาย: อยุ่ กุอยุ่กะผัวกูพวกมันด้วย
เรา: อืม เมิงบอกมันว่าอย่าลืมกินข้าว อย่านอนตื่นสาย
มาย:  คิงได้ยินก่อบักปลื้ม >> 5555 อีจูนมันบอกว่ากึ้ดตึ๋งขนาดด 555
เรา: 5555 คิดถึงเหมือนกัน กูไปจัดห้องก่อนนะ

วางสายจากมาย จัดห้องเสร็จเราลงไปนั่งเล่นตรงโซฟาด้านล่าง ลงไปเจอพี่นายกับผู้หญิงนั่งอยุ่ด้วยกัน

พี่นาย: ไอจูนมานั่งนี่ๆ
เราเดินไปนั่ง
พี่นาย: พลอยนี่จูนน้องสาวเค้า จูนนี่แฟนพี่ชื่อพี่กีต้า
พี่กีต้า: น้องจูนที่อยู่เชียงรายใช่มั้ย
เรา: ค่ะ
พี่กีต้า: ขาวสวย หน้าหมวยจริงๆ
เรา:555 ไม่ขนาดนั้นหรอก เเต่จูนก็เคยเห็นพี่กีต้าจากพี่นายเหมือนกัน
พี่กีต้า: 555 เอ้าหรอ พี่คบกับนายมาปีกว่า
พึ่งเห็นจูนจริงๆ ก็วันนี้
เรา:ปีกว่าี? ป๊ารู้มั้ย
พี่นาย: รู้ดิ
พี่กีต้า: จูนน่ารักจริงๆ อยุ่สีเดียวกับพี่นะ พี่จะเอาลงดรัม
พี่นาย: ต้าอย่าไปชงไอจูนมันมาก
พี่กีต้า: ทำไมอ่ะ น้องน่ารักเค้าก็ว่าไปตามเรื่องนายจะขัดใจทำไม
พี่นาย: ป่าววครับบบบ

" คู่นี่ก็น่ารักกดีนะ"

" ก่อนเปิกเทอม1วัน เรานั่งกินข้าวกัน"

ป๊า: จูนก็อย่าดื้อล่ะรู้มั้ย
เรา: ค่ะ
ป๊า: เเล้วคุยกับอาบ้างรึป่าว
เรา: คุยค่ะ
แม่: เรื่องทำฟันก็ย้ายมาทำที่โรงบาลกับเเม่นะ
( แม่เราเป็นหมอ ส่วนพ่อเราเป็นนักธุรกิจอยุ่ไม่ติดบ้านนักหรอก)
ป๊า: นายก็เหมือนกัน ดูน้องด้วยน่ะ ไม่ใช่เอาอยุ่เเต่กับกีต้า
พี่นาย: โห่ป๊าน้องมันก็โตละจะให้ดูทำไมล่ด
ป๊า: ไม่รู้เเหละ


เราก้นั่งกินข้าวกัน กินเสร็จเก็บจานล้างจานขึ้นห้อง เรานอนมองชุดนร. ที่เเขวนตู้เป็นชุดนักเรียนม.ปลายทั่วไป
เปลี่ยนมาคุยไลน์เล่นกับเฟินจะดีกว่า จนหลับไป เช้าอาบน้ำเเต่งตัว ลงมากินข้าว เราไปรร.กับพี่นายมันขับรถเป็นตั้งเเต่ม.3  เเต่เราเลือกที่จะเอามอไซไปกัน ด้วยความที่พี่นายคิดว่าขับแปปเดียวก็ไปถึง ถึงจ้าถึงสายเลย เราเปิดวันเเรกก็ต้องรีบวิ่งขึ้นห้อง เราเข้าสายศิล

พอถึงจารย์ไม่ว่าไร เราเลยเดินไปนั่งใกล้ผญ.คนนึง

.. : เรามิวนะ แกอะ
เรา: จูน
มิว: เป็นไรกับพี่นายอ้อ
เรา: น้องอ้ะ
มิว: อ่าวหรอ
เรา: ใช่รุ้จักด้วยอ่อ
มิว: เค้าก้รุ้จักกันทั่วนะ คนดังอ่ะ
เรา: ละรู้จักเราได้ไงอะ
มิว: นามสกุลๆ
เรา: อ้อ
มิว: อึดอัดอะ กูเมิงได้ปะ
เรา: ได้ดิ

พักเที่ยง

มิว: เมิงไปกินข้าวกับกูมะ
เรา: เอาดิ

เราไปกินข้าวกับมิว
มิว: กดบัตรข้าวก่อน
เรา: เคๆ เราก็ไปยืนต่อแถวกดบัตรข้าวกับมิว พอถึงตาเรา เราก้มลงกำลังเอาบัตรก็โดนชนเกือบล้มลงไปกองกับพื้น

ผช.: โทษๆนะน้องเป็นไรป่าว
เรา: ไม่เป็นไรค่ะ
เงยหน้าไป
เรา: เห้ย!
ผช.: เห้ย! เธอมัน..คนที่จับกบนี่หว่า
เรา: จับกบบ้านนายดิ
มิว: เห้ยๆ ไอจูนเป็นไรเมิงเสียงดังไปแถวท้าย
อ้าวพีเบ้ค
เรา: พี่ ..่อ่อ??
พี่เบ้ค: ใช่ พี่รุ่นพี่เธอ เรียกให้ถูกด้วย
มิว: มีไรกันอ่ะพี่เบ้ค
พี่เบ้ค: ป่าวอ่ะ พวกไอตี๋มันจะเเซงคิว เลยมีเรื่องนิดนึง พี่ไปก่อนล่ะมิว ไปก่อนนะครับน้องไรนะ จู..จู๋!! น้องจู๋
เรา: จู๋บ้านโพ่งงงง

เราก็เล่าเรื่องทั้งหมดให้มิวฟัง

มิว: บังเอิญโครตๆๆ
เรา:  กูไม่คิดด้วยว่าจะได้เรียนที่เดียวกัน
มิว: เมิงอย่าไปยุ่งกับพี่เบ้คมันมาก แต่กูว่าเมิงได้ยุ่งกับพี่เค้ามากๆเเน่
เรา: ทำไมอะ
มิว: พี่เบ้คมันสนิทกกับพี่ชายเมิงมากๆ ชนาดตอนนี้พี่นายมีแฟนอะอีพวกเด็กม.ต้นยังกรี้ดไม่เลิก
เรา: พี่กูขนาดนั้นเลยอ่อวะ
มิว: มากก
เรา: เเล้วเมิงอ่ะชอบไอพี่เบ้คนั่นปะ
มิว: ต้าย! ผิดผีพอดี กูเป็นญาติกับพี่เบ้คจะให้ชอบกันได้ไงล่ะ เเม่กูเป็นน้องเเม่พี่เบ้คอะ
เรา: บังเอิญสัสสสส
มิว: จริง เอออีจูนผิวเมิงเนียนจังวะ
เรา: ไม่รุ้ดิเป็นตั่งเเต่เกิด
มิว: เมิงสวยมากเลยรุ้ปะ5555
เรา: อิมิวเมิงเบี้ยนปะเนี่ย
มิว: ไม่ๆ กูหญิงทั้งเเท่ง
เรา: เห้ย!
มิว: ล้อเล่นว้อยยย

เราสนิทกับมิวไปโดยปริยาย มิวมันบอกว่าเเก้งมันก้ทะเลาะกันบ้าง เลิกเรียนบ้าง เรียนที่อื่นบ้าง มันก็เลยเหลือตัวคนเดียว


# เรื่องเเต่งๆๆๆ