สวัสดีค่ะ
ตามหัวเรื่องเลยค่ะหนูไม่แน่ใจว่าแบบนี้เข้าข่ายโรค “ทางจิต”รึเปล่าค่ะ
อาการของหนูก็มี
- ชอบพูดคนเดียวค่ะ พูดแบบจริงจังเป็นเรื่องเป็นราวเลยค่ะ เวลาหนูพูดคนเดียวเหมือนหนูติดอยู่ในจินตนาการเลยค่ะ คือ ตอนนั้นไม่รู้สึกในชีวิตจริงเลยตามันเบลอไปหมดแค่รู้สึกว่าพูดอยู่(มารู้ตัวเพราะแม่มาถามว่าทำไมพูดคนเดียว)
- 1-2ปีที่ผ่านมาชีวิตเปลี่ยนไปเยอะมากค่ะต้องร้องไห้ตอนเย็นตลอดค่ะ แบบไม่มีเหตุผล รอบข้างหนูก็ไม่ได้ทุกข์ขนาดนั้นนะคะ แต่หนูไม่มีความสุขเลยค่ะ ไม่อยากทำอะไร เบื่อทุกสิ่งทุกอย่าง ไม่อยากไปไหนอยากนอน อยากอยู่ในห้องคนเดียว ไม่อยากไปเรียน (จนอาจารย์เรียกตักเตือน) หนูเรียนไม่รู้เรื่องเลย เหมือนทุกเวลามันเบลอสำหรับหนูไปหมด เพื่อนพูดอะไรมาแค่ไม่กี่นาทีหนูก็ลืม เช่น เพื่อนหนูพูดว่าวันนี้เดียวไปทำงานที่ห้องนะ หนูก็ตอบโอเค แต่ผ่านไปสักพัก หนูก็ต้องถามเพื่อนอีกว่าเดียวเย็นนี้ทำอะไร คือภาพมันขาวไปหมดเลยค่ะ ตามันล้า เหมือนร่างกายกับสมองมันไม่มีเรียวแรงเลย
- ช่วงนี้อยู่ดีๆคิดเอากรรไกรกรีดแขนตัวเองค่ะ รู้ตัวอีกทีก็ตอนเจ็บแผล พอทำครั้งแรกแล้วก็มี ครั้งที่2และ3ตามมา ทำแล้วก็รู้สึกดีขึ้นมา
- เคยคิดฆ่าตัวตายบ้างค่ะ แต่หนูคิดว่ายังตายไม่ได้ เพราะที่บ้านบอกหนูตลอดว่า หนูคือความหวังของครอบครัว
(ปัญหาในชีวิตหนูก็มีนะคะแต่มันเยอะไปค่ะเก็บไว้คนเดียวดีกว่า)
ไปเรียนก็เหมือนใส่หน้ากากไปเรียนต้องยิ้ม ต้องตลก ต้องเป็นที่ปรึกษาให้ทุกคน ต้องแบกทุกสิ่งทุกอย่างไว้ แต่หนูกลับต้องมานอนร้องไห้คนเดียว..
ควรหาจิตแพทย์ไหมค่ะ??
ตามหัวเรื่องเลยค่ะหนูไม่แน่ใจว่าแบบนี้เข้าข่ายโรค “ทางจิต”รึเปล่าค่ะ
อาการของหนูก็มี
- ชอบพูดคนเดียวค่ะ พูดแบบจริงจังเป็นเรื่องเป็นราวเลยค่ะ เวลาหนูพูดคนเดียวเหมือนหนูติดอยู่ในจินตนาการเลยค่ะ คือ ตอนนั้นไม่รู้สึกในชีวิตจริงเลยตามันเบลอไปหมดแค่รู้สึกว่าพูดอยู่(มารู้ตัวเพราะแม่มาถามว่าทำไมพูดคนเดียว)
- 1-2ปีที่ผ่านมาชีวิตเปลี่ยนไปเยอะมากค่ะต้องร้องไห้ตอนเย็นตลอดค่ะ แบบไม่มีเหตุผล รอบข้างหนูก็ไม่ได้ทุกข์ขนาดนั้นนะคะ แต่หนูไม่มีความสุขเลยค่ะ ไม่อยากทำอะไร เบื่อทุกสิ่งทุกอย่าง ไม่อยากไปไหนอยากนอน อยากอยู่ในห้องคนเดียว ไม่อยากไปเรียน (จนอาจารย์เรียกตักเตือน) หนูเรียนไม่รู้เรื่องเลย เหมือนทุกเวลามันเบลอสำหรับหนูไปหมด เพื่อนพูดอะไรมาแค่ไม่กี่นาทีหนูก็ลืม เช่น เพื่อนหนูพูดว่าวันนี้เดียวไปทำงานที่ห้องนะ หนูก็ตอบโอเค แต่ผ่านไปสักพัก หนูก็ต้องถามเพื่อนอีกว่าเดียวเย็นนี้ทำอะไร คือภาพมันขาวไปหมดเลยค่ะ ตามันล้า เหมือนร่างกายกับสมองมันไม่มีเรียวแรงเลย
- ช่วงนี้อยู่ดีๆคิดเอากรรไกรกรีดแขนตัวเองค่ะ รู้ตัวอีกทีก็ตอนเจ็บแผล พอทำครั้งแรกแล้วก็มี ครั้งที่2และ3ตามมา ทำแล้วก็รู้สึกดีขึ้นมา
- เคยคิดฆ่าตัวตายบ้างค่ะ แต่หนูคิดว่ายังตายไม่ได้ เพราะที่บ้านบอกหนูตลอดว่า หนูคือความหวังของครอบครัว
(ปัญหาในชีวิตหนูก็มีนะคะแต่มันเยอะไปค่ะเก็บไว้คนเดียวดีกว่า)
ไปเรียนก็เหมือนใส่หน้ากากไปเรียนต้องยิ้ม ต้องตลก ต้องเป็นที่ปรึกษาให้ทุกคน ต้องแบกทุกสิ่งทุกอย่างไว้ แต่หนูกลับต้องมานอนร้องไห้คนเดียว..