เราเป็นสิ่งนี้มาตั้งแต่ เท่าที่จำได้ก็ประถมค่ะ มันเริ่มจากอะไรไม่รู้ เคยมีทั้งช่วงที่ดีขึ้นแล้วก็กลับมาทำอีก เมื่อก่อนเราไม่ทราบว่ามันมีชื่อเรียก เพิ่งมาทราบว่ามันเป็นอาการทางจิตอย่างนึงก็ตอนโตแล้วค่ะ สำหรับคนที่ไม่เป็น อาจคิดว่ามันไม่ยากอะไรก็แค่เลิกดึงสิ แต่สำหรับเรา มันยากมากเลยค่ะ พอทำเสร็จแล้วก็รู้สึกผิดกับตัวเองว่าไม่น่าดึงผมเลย เราเคยเป็นหนักถึงขั้นว่าดึงผมตอนนั่งเรียน พอหมดชั่วโมง ก้มดูที่พื้นมีแต่กองผมตัวเอง ต้องอาศัยจังหวะเก็บไปทิ้งถังขยะไม่ให้มีใครเห็น มันน่าอายมากๆค่ะ

และแน่นอน เราประสบปัญหาหนังศีรษะล้านเป็นหย่อม เป็นวงกลมกลางหัวเลย น่าเกลียดมาก เวลามีคนถามว่าเป็นอะไรทำไมตรงนี้ไม่มีผม ก็จะรู้สึกแย่มากๆ แล้วโกหกว่าแพ้แชมพู ผมร่วง อะไรแบบนี้ไปค่ะ ของเราเป็นกลางหัวเลย สังเกตง่ายมาก ยิ่งคิดยิ่งเครียด แต่ไม่กล้าแม้แต่จะบอกใคร เพื่อนเราก็ไม่กล้าบอก กับที่บ้านก็ไม่กล้าบอกว่ามันเป็นอาการทางจิต แม่เราก็ได้แต่บอกว่าอย่าดึงๆ เราไม่กล้าไปร้านทำผมด้วยค่ะ อายช่างมากๆ

เล่ามาซะยาวเลย คนที่เป็นเหมือนกันก็คงจะเข้าใจนะคะ555 เราเคยพยายามหาวิธีต่างๆให้หาย ทั้งหาเซรั่มเร่งผมยาวมาฉีด ก็ไม่หายเพราะกลับมาดึงเหมือนเดิม ทั้งซื้อไฟเบอร์ปิดหัวล้านมาโรย ก็ไม่เวิร์คเท่าไหร่

ปัจจุบันนี้ เราไม่ดึงผมตัวเองมาได้ประมาณ2เดือนแล้วค่ะ มีเผลอดึงบ้างแต่พยายามรีบบอกตัวเองให้หยุด เทคนิคเล็กๆก็คือทำตารางเหมือนปฏิทินธรรมดาไว้แล้วขีดกากบาททุกวันๆที่เราก้าวผ่านมาได้ ทำไปเรื่อยๆให้รู้สึกมีจุดหมาย พยายามอย่าให้มือเราว่างค่ะ หาอะไรจับอะไรถือไว้ตลอด หรือสวมถุงมือก็ได้ การมัดผมรวบตึงก็ช่วยได้ค่ะไม่ให้เราเผลอเอามือไปสางผม หรือใส่หมวกก็ได้

สุดท้ายนี้ สำหรับใครที่มีอาการแบบเดียวกัน แล้วไม่รู้จะบอกใคร ไม่กล้าระบายกับใคร หลังไมค์มาหาเราได้นะคะ เราจะต้องก้าวผ่านไปด้วยกัน ถ้าให้ดีเราแนะนำให้ไปพบแพทย์ เพียงแต่ตอนนี้เรารู้สึกว่าเรากำลังพยายามให้มันหายให้ได้ด้วยตัวเอง

ภาพประกอบค่ะ อาจไม่ได้น่าดูเท่าไหร่นะคะ นี่คือมันดีขึ้นแล้ว จากเมื่อก่อนที่โล้นแบบไม่มีผมเลย(ไม่มีรูปเก็บไว้เพราะอายมากๆแม้แต่จะถ่ายเก็บให้ตัวเองดู) ตอนนี้มันเริ่มยาวแล้วค่ะแต่คงไม่กลับมาเหมือนปกติ100%เพราะเราคิดว่ารากผมบางอันก็คงถูกทำลายไปแล้วเพราะโดนดึงซ้ำๆมาหลายที


ถือว่าเป็นกระทู้ไว้เราจะอัปเดตในวันที่ผมตรงนี้เรายาวเท่ากันหมดทั้งหัวนะคะ เป็นกำลังใจให้คนที่มีอาการเดียวกัน หายไวไวนะคะ