ดี..เราชื่อจ.นะเรามีเรื่องจะเล่าให้ฟัง...
     ตอนนั้นเราเพิ่งขึ้นมาม.1 เรามีเพื่อนที่เคยรู้จักมาก่อนก็จริงแต่เพื่อนแต่ละคนเหมือนจะไม่อยากคุย
กับเราเท่าไหร่
     แต่..ในวันเข้าค่ายภาษาอังกฤษ(ก็คล้ายๆรับน้องง่ะ) คนๆนึงก็เข้ามาคุยกับเรา(เราขอเรียกคนๆนี้ว่าอ.นะ) อ.เปนคนเข้ามาหา
เราแล้วชวนคุย ตอนนั้นเรามีความสุขมาเลย อ.เปนคนพูดโน้มน้าวใจเก่ง ตลก ซีเรียสในงานกิจกรรม หลังจากจบงานค่ายอังกฤษ เราก็ไปนู่นมานี่ด้วยกันบ่อยขึ้นมาก
(เอาง่ายๆก็เปนเพื่อนสนิทกันเลยแล่ะ) อ.เปนคนเฟรนลี่มันทำไรไม่ค่อย
คิดมากอยุ่แล้ว มันก็ชอบมาแบบ...นั่งตัก หอมแก้ม กอดเราอ่ะ
จนเราเริ่มหวั่นไหวกับมันบ้างแล้ว (อ.เปนผญ.นะ เราก็ด้วย)
  

   ผ่านไปประมานสามสัปดาห์ มีวันหนึ่งเราต้องเอาการบ้านไปให้เพื่อนที่หยุดเรียน เราก็รีบไป
แล้วรีบกลับมาที่รร. พอเรากลับมาเพื่อนเราอีกคนก็มาเล่าให้เราฟังว่า
มีรุ่นพี่มาจีบอ. เราได้ยินตอนนั้นอ่ะบอกเลย เราโมโหมาก แต่ก็ไม่ได้
แสดงอาการออกไป เราก็เงียบจนถึงวันต่อมา
   วันต่อมาอ่ะเราเรียนคณิตศาสตร์อยู่(เราไม่ค่อยสนอ่ะเพราะมันง่าย)
อ.พูดขึ้นมาเองว่าเมื่อวานมีคนมาจีบ แล้วมันก็หันมาถามเราว่า. "หึงไหม" เราถึงกับสตั๊นอ่ะ เราก็ทำเปนโกธรอ่ะนะแล้วก็นอนหมอบกัยโต๊ะ อ.ก็มาพูดใส่เราว่า
"พี่เค้าขอเราคบด้วยแล่ะ" เราได้ยินเราก็ไม่ได้ตอบอะไรไป อ.เลยไม่กวนแล้วกลับไปตั้งใจเรียน คือใจเราตอนนั้นมันแทบวูบอ่ะ
ในวิชานั้นเราเลยนอนฟุบร้องไห้มาตลอด พอลงจากตึกเราก็ร้องไห้ตลอดทาง เพื่อนทุกคนก็ถามว่าเราเปนไร
เราก็ได้แค่ร้องไห้ตอบเพื่อนอ่ะ อ.เลยเข้ามาลูบหัวเราเราก็เลยจับมือมัน
ไว้แน่นมาก "ไม่อยากปล่อยเลย" ตอนนั้นคิดแค่นี้ มันก็มองหน้าเราแบบเหมือนจะรู้ว่าเราเปนไรแล้วก็จูงเราไปเข้าเรียนต่อ

   เราก็ไม่เข้าใจอารมตัวเองเท่าไหร่หรอก เราแค่ไม่ชอบหน้ารุ่นพี่
คนนั้นเอามากๆ ยิ่งตอนอ.บอกว่าเขินเวลาเจอมัน เรายิ่งเกลียด
  


   วันที่มีเรียนคอมฯ ด้วยความที่เรากะอ.เปนบุคคลที่สนิทกัน
ชนิทว่า เพื่อนแซวว่าเปน ผม.(ํผั*เมี*)กันละ เพราะอะไรน่ะเหรอ
เพราะเราอ่ะเริ่มรู้ใจมันหมดละ.

(เวลามันเดินมาที่เรามันจะไม่ขอนั่งเหมือนคนอื่นๆมันจะมานั่งตักเราเลย
เราเลยต้องขยับออกมาจากโต๊ะให้มันนั่งตักตลอดถ้าเราเล่นเกมยุมันก็จะมาขอเล่น(เรียกว่าดึงไปเล่นบนตักเราจะดีกว่า)
พอมันเล่นไปมันก็จะชอบทำเรางอลมันก็จะง้อโดยการหอมแก้มเรา
เราก็หายงอลไปอี๊กกกกกก. เวลาไปกินข้าวมันก็จะไม่ค่อยเติมบัตรเพราะจะใช้บัตรเราเราก็ไม่ได้ว่าอะไรยุแล้ว บางทีก็กินจานเดียวกันเลย) "พอๆกลับมาเล่าแพพ"
    อย่างที่บอกถคงวันเรียนคอม เปนวิชาที่สนุกที่สุดรองจากพละ
เราทำงานเสร็จกันทั้งห้องอ่ะ ก็เลยเล่นคอมกันเปนสี่สิบนาทีรอหมดคาบ
ซึ่งแน่นอนว่าคู่เราที่เล่าไปก็ต้องมาหากันยุแล้ว อ.เดินมาหาเราแล้วก็
เหมือนทุกที มานั่นตักเราเเล้วคุยรุ่นพี่คนเดิม เราก็ไม่ได้ตอบอะไร
มันก็เหมือนจะรู้ว่าเราไม่ค่อยชอบ มันเลยลุกจากตักเราแล้วกลับที่
เราก็ไม่ใช่ว่าจะเยนชาขนาดน้านน ก็ต้องตามไปยุแล้ว

(รุหน้าที่ยึแล้ว
ครัชผมเลยบอกคุนอ.ลุกแล้วนั่นที่ของมันพร้อมกันดึงมันมานั่งตักเรา)
    มันก็ชวนคุยอีกแล่ะ มันก็เปิดเมสเศนเจอร์ขึ้น แชทอีรุ่นพี่ขค้นมาพอดีเราเลยกดไปดู เราเห็นแชทสีชมพูอ่ะ
       
          (คือมันเคยบอกแล้วว่าจะไม่ยุ่งแล้วไง)
เจ็บมาก เราเหนแล้วเราก็โกธรยอมรับเลยโกรธหนักมาก เราลุกแบบไม่
สนคนที่นั่งบนตักเลย เราก็เลยรีบเดินกลับที่นั่งตัวเอง
    อ.ก็ตามมานะมันตามมาคล้ายจะกวนประสาทอ่ะ มันเดินตามมา
แล้วถามเราว่าเปนไร(เราไม่มองหน้ามันเลยนะ) อ.เลยกลับไปหยิบทรส.
ตัวเองแล้วเปิดแชทอีรุ่นพี่ให้เราดู "นี่เหรอๆเพราะนี่เหรอ" มันถามแบบขำๆอ่ะ แต่เราไม่ขำด้วยไง
อ.รู้ว่าเราขี้น้อยใจมาก มันเลยกลับไปนั่งทักแชทมาหาเราแทน
มันทักมาแบบว่า. "ทักครับ" "ขอโทษครับ" "งอลเหรอ?"
"ไม่เอาไม่งอลนะ" "ง้อๆ" (อะไรเทือกนั้น) เราก็เลยอดยกโทษให้ไม่ได้
เลยปล่อยไปแล้วก็หายงอลเสียดื้อๆ
        #ในตอนเย็นของวันนัน
เพื่อนคนนึงชื่อน.มันมาถามเราก่อนแล้วว่าเราชอบอ.รึป่าว
เราเลยตอบ "ปล่าว แค่หวงเพื่อนเฉยๆ" น.เลยบอกว่าเราอ่ะชอบอ.
ไม่งั้นลองนึกว่าืำไมถึงโกรธ อย่างงั้นอย่างงี้ เราเลยคิดว่าเราชอบอ.จิงๆ
          19.04น. จำได้ดีเลย
เราทักไปบอกมันไว้ตั้งแต่หกโมง "บอกว่ามีเรื่องจะบอก"
          มันก็ตอบมาตามเวลานั้นแล่ะ ว่า "มาแล้วเนี่ยมีไรเหรอ"
เราก็กลัวนิดนึงอ่ะ เลยกวนๆไปก่อนว่า "เค้าเกลียดแก"เผนคำปกติ
ที่ตอนนั้นพูดใส่อ.ทุกวัน) มันเลยส่งกลับมาว่า "What?แค่นี้?"
"ถ้าแค่นั้นเค้ารู้ยุแล้ว" เราก็เลยต่อด้วยประโยคที่เราไม่น่าพูดออกไปเลย
"แล้วถ้าเค้าบอกว่าเค้าชอบแกล่ะ" เราส่งข้อความไป แต่มันก็ตอบกลับมา
ด้วยข้อความว่า "รู้อยู่แล้วล่ะ แต่แกไม่บอกจะดีกว่า" เราเงียบเลยล่ะตอนนั้นไม่รุจะตอบไรดี เลยไม่ตอบแล้วคิดว่า
พรุ่งนี้คงไม่กล้ามองหน้าอ.แน่เลย
          วันต่อมา
     อย่างที่คิดเราไม่คุยกันเลยหน้ายังไม่มอง. จนถึงช่วงกินข้าว
อ.ก็มาทักเราก่อนเราตกใจอยู่นิดนึงนะ มันทักว่า"ทำไมวันนี้ไม่กอดเค้าเลย"
"เพราะอ.ไม่อุ่นไงเลยไม่กอด"เราเลยตอบไป มันก็เลยจับมือเราไปโอบมันจากข้างหลังเหมือนที่เคยทำประจำนั่นแล่ะ
เรารู้สึกอุ่นรู้สึกดีมากเลยที่ได้กอด วันนั้นคงเป็นกอดสุดท้ายของเราแล้วล่ะนะ ถ้ารู้ก็คงดี

           หลังจากวันนั้น
     อ.ก็ไม่เคยมาเข้าใกล้เราอีก ถ้าเผลอมาจิงๆเวลามันนึกขค้นได้
ก็ตะห่างเราไปอยู่ดี



             #มีอยู่สามเหตุการณ์ที่เปนที่มาของชื่อกท.

1) มันเอากระดาษที่เราเขียนชื่อรุ่นพี่ผช.ไว้(แค่ฝึกเขียนฟอร์นตัวหนังสือเอง)ไปแล้วเราก็เลยจะไปหยิบ แต่มันก็ทำเหมือนคนทั่วไปที่จะต้องเอามือหนีไปข้างเหลังเราเลยต้องเอื้อมมือไปหยิบ มันก็ถอยออกพร้อมกลับพูดขึ้นว่า
"ออกไป อย่ามากอด!!"
2) มันเปนปกติที่เวลาเล่นแบตเสร็จเราจะช่วยมันเก็บของ
เราก็เก็บไปแต่อยู่ๆอ.มันก็มาถามว่าทำไรอย่างกวนๆ
เราเลยตอบคิดจะให้เปนเรื่องสนุกๆว่า"ซักผ้ามั้งไม่เกนรึงัย"
แต่มันตอบเรามาว่า"ไม่เหนเหรอกไม่ได้อยู่ในสายตา"
3) เปนกิจกรรมของรร. ตอนเลิกงานต่างๆแล้ว มันจะไปซื้อของแล้ว
มันจะเอาทรส.เราไปด้วยเราก็ไม่ว่าไรแค่หยอกๆไปว่า "ไม่ต้องมาเร็วก็ได้นะ" มันเลยพูดว่า"อ่าวอีเพื่อนเลว"
"แสดงว่าแกเลวเพราะแกเพื่อนเค้าไง555" เราพูด
"กูไม่ใช่เพื่อน"มันตอบเรามา
  
#เหตุหารทั้งหมดมันทำให้เราสงสัย ถ้าเราไม่ใช่เพื่อนมัน
เราอยู่ทำสิ่งต่างๆให้มันในฐานะอะไร แล้วมันเหนเราเป็นอะไรกันแน่