คบกันมา 5 ปี วันครบรอบยังธรรมดาๆ เหมือนทุกวัน เส้า!!

ทุกอย่างดูปกติ 1-3 ปี ดูรักกันดี

เข้าปีที่ 4 เค้าเริ่มบอก เราเหมือนเพื่อน เหมือนพี่ เหมือนคนในครอบครัว เริ่มเห็นเค้าคุยแชทกับใครไม่รู้บ่อยๆ ตอนกลางคืน เล่นเกมส์ เกือบเช้า

เลยคุยกันไปรอบ 1 ว่า ถ้าไม่โอเค หรือเบื่อ ก็แยกกันอยู่ดีกว่า เพราะเราไม่ได้คิดกับเค้าเหมือนสถานะที่เค้าให้เรามา สรุปเค้าก็ปรับตัว

ผ่านการปรับตัวกันมาทุกอย่างดูดีขึ้น จนทางบ้านเค้าอยากให้ไปดูตัว ครอบครัวแฟนฐานะดี เราฐานะกลางๆ ครอบครัวเค้าอยากให้แต่งงานกับตระกูลดีดี (เราเป็นทอม LGBTQ เค้าเป็นผญ)

เราเลยบอกเค้าไปว่าไปดูตัวได้ แต่เราขอออกมาก่อนที่จะไปดูตัว สรุปเค้าไม่ยอม และไม่ไปดูตัว

ความรู้สึกเราแย่มาก คือครอบครัวเค้าก็ดีกับเราตลอด เราก็ดีกับครอบครัวเค้า ความรู้สึกเลยดิ่งแบบสุดๆ แต่เค้าก็ไม่ได้ไป เราเลยพยายามปรับความคิดตัวเองใหม่

ผ่านมาสักระยะ เริ่มไม่ค่อยให้โดนตัว ต่างคนต่างนอน เวลาจะไปไหนก็เริ่มจะไม่ชวนไป (พูดเหมือนไม่รู้ตัว พอรู้ตัวก็จะมาถามว่าไปมั้ย ซึ่งคำตอบเราคือ “ไม่” ก็มันไม่ได้อยากให้ไปด้วยตั้งแต่แรกอยู่แล้ว)

เราชวนไปไหนก็ไม่ไป

เริ่มไม่ค่อยเล่าอะไรให้ฟัง หรือเวลาคุยกับเพื่อนถ้าเราอยู่ ตอนรับสายเค้าจะพูดเสมอว่า เราอยู่ข้างๆ

ปกติเค้าจะเป็นคนดูดวงปีละครั้ง แต่ทุกครั้งที่ดู คือไม่ให้เราอยู่ใกล้ๆคงไม่อยากให้รู้อะไร แต่ดูเสร็จก็จะมาเล่า (คงเฉพาะเรื่องที่พูดได้)

ด้วยความ เผือกของเรา ดันไปอ่านโน๊ต ดิ่งอีกรอบเวลาดูดวง ถามเกี่ยวกับคู่ครอง การแต่งงานทุกครั้ง ถามหาเนื้อคู่ 55 ถามทุกปี

สรุปเราคงเป็น เพื่อน เป็นพี่  เป็นแค่คนในครอบครัว

เราเลยรู้สึกว่า เราควรออกมาดีกว่า เพราะไม่อยากไปปิดกั้นเค้า ให้เค้าเจอคนดีดี ได้เจอเนื้อคู่ ได้แต่งงาน แต่ก็ไม่ได้ทะเลาะอะไรกัน ไม่มีเรื่องอะไรเลย คิดว่าจะบอกแค่ “เราเลิกกันเถอะ” แบบไม่ต้องมีเหตุผลอะไร มันจะเป็นไปได้มั้ย?? แต่ก็รักมากนะ ความรักบางทีก็คงต้องเสียสละ เพราะเราเป็นแค่ lgbtq

ชีวิตเรามีแต่เรื่องให้เสียสละ อาภัพแท้

14-11-2024 07.42AM
สุดท้ายเค้าก็บอกว่าคิดกับเราแค่พี่น้อง พยายามมามากแล้ว คิดได้แค่นี้จริงๆ ดูเป็นการพูดแบบถูกคิดทบทวนมาดีแล้ว เราพยายามถามเค้าว่า เราแค่ลองแยกกันอยู่มั้ย เค้าตอบมาแบบนี้

“จำได้ไหมเมื่อวานแกพูดกับเขา ว่าแกรู้สึกว่าเค้าเปลี่ยนไปตั้งนานแล้ว แกบอกว่าเค้าทำแกเสียเวลา ทำไมเค้าไม่รีบบอกแกให้เร็วกว่านี้ //แค่คิดว่าการให้ความหวังมา 2ปี มันทรมานใจกันเกินไป

เค้าจะบอกแกว่าเค้าพยายามเต็มที่แล้วกับความสัมพันธ์ครั้งนี้ แต่ความรู้สึกที่เขามีให้แกมันเหมือนคนในครอบครัวมันเหมือนเป็นพี่สาวมากกว่า เค้าไม่อยากทำให้เราต้องอึดอัดกันต่อไปแล้ว

เค้าว่ามันถึงเวลาที่เค้าและแกจะต้องไปเริ่มต้นใหม่กันแล้ว เพราะยังไงความรู้สึกมันก็เหมือนเป็นพี่น้องหรือคนในครอบครัวจริงๆ” // เค้าคงจะเริ่มต้นใหม่ หรือเจออะไรดีมีความสุขมากกว่าที่เป็นอยู่

ถ้ารู้ว่ากอดนั้นจะเป็นกอดสุดท้าย เราจะกอดให้นานกว่านี้

ก่อนหน้านี้เค้าไปต่างประเทศกลับมา คุยกันตลอด โทรหาตลอด มีของมาฝาก เข้ามากอดปกติ

อีกอาทิตย์หนึ่งเค้าก็ไปต่างประเทศอีก

หลังจากกลับมาจากไปต่างประเทศกับแก็งค์เพื่อนนาง เปลี่ยนไปเลย ตอนอยู่ที่นั้นโทรหาเราน้อยมาก เราก็ไม่กล้าโทรหา รอรับสายทั้งคืน สุดท้ายแค่พิมมาว่า ถึง รร.ล่ะ 55 รอมาทั้งคืน

กลับมาจากต่างประเทศครั้งล่าสุดเราถามว่าไม่กอดเราบ้างหรอ คิดถึงเราบ้างมั้ย จนกลายเป็นกอดสุดท้ายจริงๆ แต่ก็มีหลุดว่าเจอ ผช ต่างประเทศแนะนำผับให้ ^^

เราเลยตัดสินใจออกมาทั้งที่รักมาก น้ำตาไม่ไหลสักหยด กินอะไรไม่ได้ ทำอะไรไม่ได้ ไม่อยากเจอใคร ไม่อยากพูดคุยกับใคร และไม่อยากอยู่

เราเลยลาออกจากงาน ปิดบัตรเครดิต จ่ายหนี้สินต่างๆ บริจาคของ ถ้าเราทนไม่ไหวจริงๆ เราก็คงมีชีวิตอยู่แบบลำบาก เจ็บปวด เป็นคนคิดมาก จำเก่ง ทรมานกันไปยาวๆ จะพยายามทำทุกอย่างไม่ให้ทิ้งไว้เป็นภาระใคร

เจ็บสุดๆ เคว้งๆ
- ไม่มีที่อยู่ กลับมาบ้านที่ซื้อไว้ (ปล่อยไว้ไม่มีคนอยู่) ก็ต้องซ่อมแซมอีกเยอะ
- ชวนใครมาช่วย ไม่มีสักคน ตัวคนเดียวไปเลยจ้า
- บ้านไม่มีอะไรสักอย่าง เปล่าๆ โทรมๆ
- สบายใจก็เรื่องลาออกกับปิดบัตรเครดิตนี่แหละ
- เลือกวันล่ะ ถ้าทนไปถึงวันนั้นไม่ได้ วันนั้นจะเป็นที่น่าจดจำ ของเราคนเดียว
- ห้ามใจให้ไม่ดูรูปเค้า กับแชทหาเค้าไม่ได้เลย นั่งดูเหมือนคนบ้า
- เค้าก็ตอบนะ เป็นมารยาทมั้ง
- นอนไม่หลับมาจะเข้าคืนที่ 3 ล่ะ
- กินไม่ได้มา 3 วันละ waterfast 555 กินแต่น้ำ ที่บ้านไม่มีแอร์ พัดลม เลย
- อยากเห็น อยากอยู่ใกล้ๆ เป็นไปไม่ได้แล้ว แค่วันนี้ผ่านร้านที่อยู่ ยัวรีบหนีไปให้ไกลๆ
- ถ้าจะหนีไปไกลสุด คงมีแค่ทางเดียว รอถึงวันนั้น และเคลียร์ตัวเองให้หมดก่อน
- ครอบครัวไม่มี พ่อเราเสียแล้ว แม่กับพ่อ แยกกันตั้งแต่เราเด็กๆ