๑.  "แม่ปู" สอน "ลูกปู" คุณมนุษย์ครับ   คุณจะเดินตรงชนิดสายดิ่งยังเรียกพี่ก็เป็นเรื่องของคุณครับ   แต่ธรรมชาติปูเขาเดินของเขาอย่างนั้น   แล้วคุณก็เที่ยวไปผูกเป็นเรื่องเป็นราว "เดินไม่ตรง" ซะอย่างนี้    ทีเวลาพวกคุณเดินหัวทิ่มบ่อบ้าง   เดินลงคลองบ้าง   เดินเป๋ไปเป๋มาบ้าง ฯลฯ  ปูก็ไม่เห็นว่าอะไรมนุษย์ในเรื่องนี้เลยนี่ขอรับ??   ปูงง  ปูไม่เข้าจ๋ายยยยยยย??    


๒. ชาวนากับ "งูเห่า"    งานนี้ "งูเห่า" โดนพี่มนุษย์ยำซะเละเลย    ว่าอกตัญญูบ้าง  ไม่รู้บุญคุณบ้าง  ส่วน "ชาวนา" ตีบทพระเอกแตกกระเจิง     นิทานเรื่องนี้เป็นอุทาหรณ์สอนใจให้บรรดางูเห่าทั้งหลายว่า   ถ้าเกิดบาดเจ็บขึ้นมาแล้วถูกมนุษย์เก็บไปรักษาล่ะก้อ...  ก็ควรตอบแทนบุญคุณเขาด้วย   ทำงานบ้านล้างถ้วยล้างจาน  เช็ดถูบ้าน  ซักเสื้อผ้าก็ยังดี    


๓. "กิ้งก่า" ได้ทอง    พี่ๆ มนุษย์ขอรับ     พี่ๆ จะบูชาทองเป็นลัทธิชนิดกราบไหว้เช้าเย็นก็เรื่องของพี่    แต่ธรรมชาติการ "ชูคอ" ของกิ้งก่านั้นไม่เห็นเกี่ยวอารั๊ยยยยเล้ยกับอาการ "ชูคอ" แสดงความหยิ่งผยองของพี่ๆ มนุษย์    ในเมื่อพี่เล่นเอา "ทอง" มาคล้องคอกิ่งก่า  กิ้งก่าชูคออยากจะสลัดทิ้ง   ก็แค่เนี้ยะ!! พี่ก็กล่าวหาว่าชูคอหยิ่งผยองเพราะได้ทอง    เฮ้อ…ขี้เกียจจะเคลียร์  

๔. "ลิง" หลอกเจ้า      มนุษย์ข่มมนุษย์ด้วยกันเองว่าเอ็งคือ "ไพร่" ส่วนข้าคือ "เจ้า" ยังไม่พอ     ยังเอาบรรดาศักดิ์ตรงนี้ไปข่มทับลิงด้วย     ประมาณว่าให้รู้จักที่สูงที่ต่ำไว้ซะมั่ง!   เล่นกับใครไม่เล่นไปเล่นทะลึ่งไปเล่นกับ "เจ้า"   จ๋อยไปเลยไหมล่ะ...เจ้าจ๋อ


๕ "คางคก"ขึ้นวอ     ก้มหน้าก้มตาหากินตามพื้นดินตามประสาคางคกอยู่ดีๆ นึกว่าจะรอด    ที่ไหนได้??.....โดนจับไปขึ้น "วอ"  ให้มนุษย์ชี้หน้าด่าว่าไม่เจียมตัวซะงั้น    เอากับมนุษย์สิ!