ช่วยแปล 3 บทนี้ที ใครก็ได้~

อันความหลงแม้ไตร่ปลงสังขารา
แต่ทว่ารู้บ้างค่อยบางเบา
อย่าโอกโขยกอยู่ในโลกสันนิวาส
แต่นักปราชญ์ยังรู้ทึ่งผู้เขลา


จังแต่ปากใจยังไม่จังใจ
แต่เมื่อไรสังเวชจิตอนิจจัง
หลงโลภลาภบาปก็รู้อยู่ว่าบาป
กิเลสหยาบยังไม่สุขย่อมทุกขัง


พูดโกหกแต่แยบคาบอุบายปด
คนทั้งหมดนั่งฟังไม่กังขา
ที่พูดซื่อถือแท้แน่เจรจา
เขาก็ว่าพูดปดทุกบทไป

ขอบคุณล่วงหน้านะค้าาาา