บทกลอน: อย่าหลงทาง ผู้เฒ่า เตือน ผู้เยาว์


ฉันแก่ ฉันเขลา ฉันยังทะลึ่ง
ฉันจึง เดินตาม กิเลสหลากหลาย
ฉันหวัง อยากได้ อะไรมากมาย
เมื่อฉันตาย ได้กระดาษ แค่แผ่นเดียว

”มรณะบัตร“ ออกไว้ ให้หนึ่งแผ่น
ใบผ่านแดน สู่ภพใหม่ ใจหวาดเสียว
โอ้บาปกรรม ทำไว้ มากมายเชียว
ใจหดเหี่ยว หวาดหวั่น ฉันสั่นกลัว

นึกถึงบุญ กุศลดี ที่ทำไว้
ช่วยปลอบใจ ให้อบอุ่น บุญคุ้มหัว
วิบากกรรม ต้องตามมา หาถึงตัว
ทั้งดีชั่ว ต้องรับหมด กฏแห่งกรรม

ผู้ยังเยาว์ อย่าเขลา เช่นเฒ่านี้
สิ่งไม่ดี ละชั่วช้า อย่าถลำ
สิ่งที่ดี กระหน่ำซ้ำ ทำประจำ
สติค้ำ จุนไว้ ไม่หลงทาง
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่