เพิ่งรู้ว่า4ปีก่อนแฟนเรานอกใจ ตอนนี้แต่งงานแล้ว ควรอภัยมั้ยครับ

สวัสดีครับ ขออนุญาตเล่าครับ
เรื่องเกิดขึ้นเมื่อ 7 ปีก่อน แฟนผมเคยคบกันกับคนๆนึงก่อนจะมาคบกับผม ขอสมมติเป็น"นายA" แล้วกันนะครับ
7 ปีก่อน แฟนผมกับนาย A เคยคบกับเป็นแฟนช่วงสั้นๆ ก่อนจะแยกย้ายกันไป เนื่องจากต่างคนต่างย้ายที่ทำงาน ตอนนั้นทราบว่าแต่ละคนต่างfadeกันออกไป
6 ปีก่อน แฟนผม กับผม เราตัดสินใจคบกันเป็นแฟน ก่อนคบ ผมถามเรื่องผู้ชายคนนั้น(นายA) เธอบอกว่าเธอกับนายA จบกัน ไม่ได้คุยกันแล้ว
หลังจากนั้น ผมต้องไปเรียนต่อ 3ปี (ช่วงปี 56-59) ซึ่งเป็นช่วงที่ผมต้องใช้ชีวิตทุ่มเทกับการเรียนสูงมาก ขณะนั้นผมยอมรับว่าผมใส่ใจเธอน้อยลง มีเวลาให้เธอน้อยลง แต่ยังโทรคุยกันตลอด เจอกันเดือนละครั้ง-2ครั้ง แต่ผมยังไม่ระแคะระคายอะไร ทุกอย่างก็ดำเนินไปด้วยดี
อ้อ ผมไม่เคยเช็คมือถือเธอนะครับ คิดว่าเชื่อใจกัน บวกกับเรียนหนัก ไม่มีเวลาด้วย
หลังจากเรียนจบ คือเมื่อ 2 ปีก่อน เพิ่งจบเสร็จใหม่ๆ แฟนผมเธอชวนผมไปถ่ายPrewedding ให้เหตุผลว่าเรียนจบแล้ว เราแต่งงานกันนะ ผมก็โอเค คิดมาตลอดว่าเธอคนนี้รอเรามาตลอด ทั้งที่เราไม่ค่อยมีเวลาให้ เราคงจะรักกันจริง ก็เลยตัดสินใจแต่งงานกับเธอ ขณะนี้ เรากำลังจะมีลูกด้วยกัน ลูกของเรากำลังจะคลอดเดือนหน้านี้แล้ว ผมก็ได้พบกับอะไรบางอย่าง


ผมไม่เคยเช็คโทรศัพท์เธอมาก่อน แต่ผมตัดสินใจเชคโทรศัพท์เธอเป็นครั้งแรกก ก็แจ็กพอตเลยครับ


ในช่วงปี 2557 (ช่วงที่ผมกับเธอเป็นแฟนกัน แต่ผมเรียนต่ออยู่)ผมดูประวัติการโทร พบว่าโทรคุยกับเบอร์แปลกๆเกือบทุกวัน พอเอาเบอร์แปลกๆมาเชคในไลน์ก็...ใช่เลยครับ ช่วงนั้นเทอคุยกับแฟนเก่าของเธอ นายA มีการนัดกินข้าว ดูหนังกัน
จากประวัติการส่งSMS มีการคุยข้อความง้องอนกัน อ้อนให้โทรหา ให้มารับไปกินข้าว
และประวัติการคุยไลน์กับเพื่อนสนิทของเธอ ที่บ่งบอกว่าเธอกิ๊กกับนายA , ส่วนประวัติการคุยไลน์กับนายA เธอน่าจะลบไปแล้วครับ

ผมเสียใจมาก แต่ไม่นานผมตัดสินใจบอกเธอไปตามตรง ว่าผมรับไม่ได้ และเธอจะเอาอย่างไร เธอก็ร้องไห้ และบอกผมว่า "ที่ผ่านมา เธอเจ็บ ผิดหวังในความรักมาเยอะ ในช่วงที่เธอคุยกับนายA ในช่วงปี 57 เพราะเห็นว่าผมเปลี่ยนไป ผมใส่ใจเธอน้อยลง เธอกลัวผมจะทิ้งเธอไปอีก เธอเลยลองคบกับนายA แต่หลังจากคุยกัน 3เดือน ก็พบว่าเธอไม่เหมาะกับนายA และลดระดับมาที่สถานะเพื่อนเท่านั้น คุยกับแบบเพื่อน ที่ไม่ได้คุยกันทุกวัน และหลังจากนั้น นายA ก็มีแฟน และเธอก็เป็นที่ปรึกษาให้กับนายA เมื่อนายA มีปัญหากับแฟน เช่นเดียวกับที่นายA เป็นที่ปรึกษาให้เธอ เมื่อเธอมีปัญหากับผม
และเรื่องนี้จบแล้ว หลังจากที่เราตัดสินใจหมั้นและแต่งงานกันเมื่อปี 59 เธอก็ไม่เคยโทร หรือติดต่อใดๆกับนายA อีกเลย

ผมก็ยังคงเสียใจมาก มันสับสน อึดอัด เคียดแค้น รู้สึกถูกหลอกมาตลอด ทั้งที่เราไว้ใจเธอมาตลอด และเหตุผลหลักที่แต่งงานกับเธอคือคิดว่าเธอเป็นคนที่รอเรามาตลอด โดยไม่ได้ไปไหน ทำไมเธอถึงกล้าทำกับผมขนาดนี้ ผมถามเธอต่อว่าเคยมีอะไรกับนายAมั้ย เธอตอบว่าไม่เคย มากที่สุดแค่จับมือ(ช่วงปี57) ไปดูหนัง กินข้าว ผมบอกให้เธอสาบาน เธอก็สาบาน (หลังคลอดจะให้ไปสาบานต่อหน้าสิ่งศักดิ์สิทธิ์อีกครั้ง) และเธอบอกผมว่าเธอรู้สึกผิด เรื่องที่เกิดขึ้นเป็นเรื่องอดีตที่แก้ไขไม่ได้ และตอนนี้เธอมีแต่ผมคนเดียว เธอขอโอกาสผมให้กลับมาเป็นครอบครัวที่มั่นคง  
ผมยอมรับว่า ถ้าผมรู้เรื่องนี้ก่อนแต่งงาน ผมจะไม่มีวันแต่งงานกับเธอแน่ๆ และความรู้สึกผมเปลี่ยนไป รู้สึกกับเธอไม่เหมือนเดิม แต่ตอนนี้ ผมกับเธอกำลังจะมีลูกด้วยกัน ลูกของเราจะคลอดอีก2 อาทิตย์ข้างหน้า

ผมสับสนมาก ผมควรให้อภัยเธอดีมั้ย หรือหย่าจะเป็นทางออกที่ดีกว่า ขอคำแนะนำหน่อยครับ
สุดยอดความคิดเห็น
ความคิดเห็นที่ 7
สั้นๆ นะครับ ความคิดเด็กๆ แบบคุณยังไม่สมควรมีครอบครัวครับ
ที่ผมบอกเช่นน้นเพราะคุณ
-เห็นแก่ตัว(ตอนเป็นแค่แฟน คุณบกพร่องไม่มีเวลาให้ วันข้างหน้าไม่แน่นอน แต่กลับอยากให้อีกฝ่ายปิดตายตัวเองเพื่อคุณ)
-ใจแคบ(คิดว่าการที่เขาเปิดโอกาสให้ตัวเองในเวลาที่หาความแน่นอนในอนาคตกับคุณไม่ได้เป็นเรื่องที่รับไม่ได้ทั้งที่มันผ่านมาแล้ว)
-หมดรักง่ายๆ(ตลอดเวลาหลังจากแต่งกับคุณเธอเคยนอกใจคุณไหม ถ้าไม่ แต่คุณหมดรักง่ายๆ เพราะเรื่องอดีต คุณก็แย่มาก)
-เอาแต่ใจตัวเอง(คิดไปเองว่าสิ่งที่ตัวเองทำมันดีพร้อมแล้ว คนอื่นต้องรู้สึกดีและรอคุณ หรือต้องวางจัวตามที่คุณต้องการ)

สิ่งเหล่านี้ ไม่วันใดก็วันหนึ่งครับ ครอบครัวแตกแยกแน่นอน หากเลิกสิ่งเหล่านี้ไม่ได้
การนกตัวเองเป็นหลัก ดีไม่ดีตัวเองตัดสินใจ แบบนี้ทั้งเมียทั้งลูกคุณไม่มีทางมีความสุขครับ
สิ่งที่ไม่มีสาระ (แค่คุยกับคนอื่นในช่วงที่ห่างกันไกล ไม่มีอะไรเกินเลย และจบไปแล้วตั้งแต่ก่อนแต่งงาน) มองว่าเป็นเรื่องขนาดนี้
ยังปล่อยวางไม่ได้ เวลาลูกคุณมีปัญหาต้องการปรึกษาใครสักคนคงกล้าคุยกับพ่อหรอกนะครับ
ความคิดเห็นที่ 45
ส่วนตัวล้วนๆ

ถ้าเราเป็นเป็นแฟนคุณ แล้วเราเห็นกระทู้นี้ เราจะเลิกกับคุณ
เพราะคุณไม่ได้แต่งงาน หรือ ต้องการใชชีวิตอยู่กับ "เรา"

แต่คุณแต่งงานกับ "คนนี้รอเรามาตลอด ทั้งที่เราไม่ค่อยมีเวลาให้ เราคงจะรักกันจริง"

นั่นคือใครก็ได้ที่รอคุณ (หรือไม่)
แฟนคุณทำไม่ถูก ที่คบกับคุณ แต่ยังไปพูดคุยกับคนอื่น
(ทั้งที่ตัวเราเอง ก่อนแต่ง เราคบคนพร้อมกันที่เดียว หลายคน เราถือว่า เราต้องเลือกคนที่ใช่
  เราไม่ต้องการแต่งแล้วหย่าที่หลัง)
แต่สุดท้าย เค้าเลือกที่จะเลิก เพื่อยังคงกลับมารอคุณต่อไป

( คุณไปเรียน 3 ปี เท่ากับ 36 เดือน แฟนคุยไปคุยกับนาย A  3 เดือน แล้วเค้าตัดสินใจยุติความสัมพันธ์กับ นายA เพื่อกลับมารอคุณต่ออีกอย่างน้อยก็ 1 ปี เพราะเค้าคุยกับนายA ช่วงปี 57 คุณเรียนจบ ปี 59 )

คือ เค้าแต่งงาน กับ คุณ เค้าเลือก ที่จะรอคุณ (ง่ายๆ เค้ารักคุณนั่นหล่ะ)
แต่คุณ แต่งงาน กับ คนที่รอคุณ คุณไม่ได้ รักที่เค้าเป็น ตัวตนของเค้า
ถ้าวันหนึ่ง ภรรยาคุณ วุ่นวายกับงานบ้าน กับการดูแลลูก แล้วมีเวลาให้คุณน้อยลงหล่ะ
แล้วถ้ามีผู้หญิงสักคนหนึ่ง มาเสนอตัว ยอมรอคอยในวันเวลาที่คุณเจียดให้ได้ คุณคงคิดว่า ผู้หญิง คนนั้น รักคุณมาก
ยอมทุ่มเทรอคุณ  อย่างนั้นหรือปล่า
แล้วความรักของคุณจะเปลี่ยนไปไหม

ถ้าเราเป็นภรรยาคุณ เราจะไปจากคุณ
แล้วเก็บความรักที่มีให้คุณ กลับมาให้ตัวเอง และลูกดีกว่า
( เพราะช่วงเวลาที่เราท้อง แฟนเราตื่นเต้นกับชีวิตใหม่ที่จะมามากกกกก
   มากจนเราแปลกใจ ว่าทั้งๆทีเดือนหน้าลูกจะคลอดแล้ว คุณยังมีความคิดที่จะ
   เลิกกับแม่ของลูกได้อีกในตอนนี้)

ส่วนตัวล้วนๆนะคะ ในฐานะผู้หญิงคนนึง
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่