เอ สมัครงานบริษัท ก. ตามที่เจ้าของประกาศรับ และเรียก เอ มาสัมภาษณ์ ตกลงรับ โดย เจ้าของมีพนักงาน บี เป็น ลูกน้องและเลขาอยู่แล้ว 1คน เจ้าของรับ เอ เพิ่มมาเพื่อช่วยอีก1 คน (แต่ไม่ใช่เลขา) วันนั้นที่ตกลงรับ บีนั่งอยู่ที่โต๊ะ บีอายุน้อยกว่าเอเกือบรอบ แต่ เอ ก็บอก บี ว่าฝากเนื้อฝากตัวด้วยนะ บี ยิ้มเฉยๆ แค่นั้น
หลังจากเข้ามาทำงานวันแรก ด้วยความที่ เอ อายุมากสุดในนั้น เอ พยามเป็นมิตร ทั้งที่จริงๆเอเป็นคนคุยไม่เก่งเลย แต่พยามถามงาน มีไรให้ช่วยเสมอ มาวันแรก บี ยื่นโทรศัพท์1เครื่องให้ เอ ถือไว้เลย (จากทั้งหมดที่ บี ต้องรับผิดชอบตอบลูกค้าของบริษัท 3 เครื่องตลอดมา )
และบอกให้ เอ รับผิดชอบถือเครื่องนี้ไป หากมีลูกค้าโทรมา เอ (ซึ่งมาวันแรก) ทำงัย เอ ยังไม่ได้รับรู้ข้อมูลรู้งานอะไรเลย แล้วจะตอบลูกค้าอย่างไร เอ จึงได้บอก บี ไปว่าขอวางไว้ในเกะละกันนะ ไม่เอากลับบ้านเพราะไม่รู้จะตอบลูกค้างัยในเมื่อยังไม่ได้รู้งานอะไรเลย (เอ แค่นึกในใจ ขืนตอบไม่รู้ๆ ลูกค้าด่ากันพอดี) บี ก็เฉยๆ ไม่รับรู้ใดๆ ผ่านมาจนเกือบๆเดือน ยังเรียนรู้งานอยู่เลย ในที่สุด บี ก็เอาโทรศัพท์กลับคืนเอง แล้วไม่เอามาให้ เอ รับผิดชอบเครื่องนี้อีก
ตลอดมาช่วงระหว่างโปร เอ ถามงานกับ บี เสมอ มีผิดบ้างถูกบ้างปนๆไป ด้วยความที่ บี ทำที่นี่มาจะ 3 ปีแล้ว
เวลาที่ เอ ถาม บี ในบางครั้ง บีจะแสดงอาการไม่พอใจ เงียบใส่ ไม่น้ำเสียงจิกแบบรำคาญ เวลาที่ เอ ทำผิด เช่นลืมใส่ชื่อในเอกสาร อะไรนิดๆหน่อยๆ ไม่ได้ถึงขนาดคอขาดบาดตายให้บริษัทเสียหาย บีจะใช้น้ำเสียงจิกๆแข็งๆเสมอ แรกๆเอไม่รู้สึก ว่าไม่อยากคุยอะไรกับ เอ บางครั้ง เอ คุยด้วยก็ทำเฉย โอเคไม่อยากคุยก็ไม่คุย คุยเฉพาะเรื่องงานเท่านั้น หลังๆเป็นบ่อยมาก และเป็นเฉพาะกับ เอ คนเดียว กับคนอื่น
บี จะไม่แสดงแบบนี้กับใครเลยแม้แต่ครั้งเดียว จนทำให้ เอ รู้สึกว่า บี มีปัญหาอะไรกับเอ ไม่พอใจไรเอ เอ ทำอะไรให้ บี ไม่พอใจตอนไหนหรือเปล่า ทำไมอาการมันออกเสมอกับ เอ ตลอดแบบนี้
จนในที่สุด เอ ทนไม่ไหว เอ เลยไลน์ไปเคลียกับ บี หาก เอ ทำไรไม่พอใจโดยที่ เอ ไม่รู้ เอ ขอโทษ บี ด้วย ตอนแรกที่ บี ตอบมาคือขอบคุณที่บอกตรงๆแค่นั้น 3 ชั่วโมงผ่านไปไลน์มาใหม่ว่าทำไปโดยไม่รู้ขอโทษด้วย อ่ะงั้น เอ คิดว่าเคลียจบ คิดว่าไม่มีไร
หลังจากนั้น 3 วันผ่านไปคุยดีขึ้นนิดหน่อย แค่นั้นก็ดีแล้ว เอ สบายใจ
ที่ไหนได้ วันต่อมา เช้ามา บี ไม่ทักทาย เอ เลย เงียบตลอดตั้งแต่เข้างานเช้า (ปกติก็ไม่คุยไรกัน เพราะ บีแสดงอาการไม่อยากคุย เอ ก็เงียบๆของ เอ ไป ทั้งที่ทุกวันหวัดดีกันทุกเช้าแค่นั้น) แต่ เอ รู้สึกว่า บี จำใจทักตลอดมา มันรู้สึกได้แต่บอกไม่ถูก แบบทักเสียไม่ได้ เอไม่ถือสา วันนี้จัดโซนนั่งทำงานใหม่ แฟ้มที่เอต้องใช้เสมอถูกย้ายไปอยู่อีกที่ โดยอยู่บนตู้หลังกระดานเขียนงาน ช่วงสายๆ เอ มองหาแฟ้มที่เดิมไม่เจอ เอ แค่บ่นเสียงพอใจออกไปว่า เก็บแฟ้มไว้แบบนี้แล้วจะเอาออกมางัยเนี่ย บี ตอบทันควันเลยว่า แล้วยกกระดานไม่ได้หรืองัย (นึกภาพตามนะด้วยน้ำเสียงที่ไม่พอใจแบบเสียงกวนทีนชัดมาก) พูดจบปั๊บ เอ เงียบไม่ตอบโต้ใดๆ ได้แต่คิดนะ แล้วพูดให้มันดีๆไม่ได้หรืองัย เอเงียบ ไม่พูดกับ บี ตั้งแต่วินาทีนั้นเป็นต้นมาอีกเลย และในที่สุด เอ ย้ายแฟ้มมาไว้แถวใกล้โต๊ะ เอ เพื่อหยิบใช้ตลอด เพราะ เอ เป็นคนเดียวที่ใช้แฟ้มพวกนี้บ่อยสุดกว่าคนอื่น
หลังจากนั้น เอ รู้สึกอึดอัดมากที่ต้องร่วมงานกับคนแบบนี้ แสดงว่าที่ เอ เคลียกับ บี ในไลน์แล้วบอกไม่มีไร จริงๆแล้ว บี ไม่พอใจ มีอะไรในใจกับ เอ ตลอดมา ไม่ได้เคลียอย่างที่ตอบไลน์ เอ มาเลย เหมือน บี มีอคติไรกับ เอ มาโดยตลอด เอ อึดอัด ใจอยากอยู่ต่อเพราะเจ้าของดีมาก ใจนึงอยากลาออกเพราะคนนี้คนเดียวเลย ทุกวันหลังจากวันนั้น ไม่มีการทักใดๆกันอีกเลย มีบางครั้ง บี กระฟัดกระเฟียดใส่ เอ ด้วย เอ อายุเยอะกว่า บี เกือบรอบ จึงไม่อยากให้คนอื่นเห็นว่ามาทะเลาะกับเด็ก บี แสดงอาการหยิ่งจองหองใส่ เอ เอได้แต่นิ่งเฉยไม่ตอบโต้ แต่ในใจอึดอัด ไม่ชอบมีปัญหากับเพื่อนร่วมงานแบบนี้ มาทำงาน ไม่ได้จะมามีปัญหากับเพื่อนร่วมงานที่ปากไม่ดีแบบนี้ เปรียบเหมือนอยู่แผนกเดียวกัน หากเหมือนอยู่คนละแผนกจะไม่อึดอัดเท่านี้ นี่ต้องดิวงานอยู่เรื่อย เบื่อมาก อึดอัดมาก
บี มักพาแฟนมาที่บริษัทบ่อย โดยที่ไม่เคยแนะนำแฟนบี ให้ เอ รู้จักตามมารยาทเลย ทั้งที่ เอ อายุมากกว่า มาทีไรจะมานั่งรอบ้าง มาเล่นคอม มาแล้วชาจแบตบ้าง มากินข้าวด้วยบ้าง ไม่แนะนำไม่เป็นไร เอ ไม่อยากรู้จัก แต่ตามมารยาทก็ควรหรือเปล่า ไม่ได้จะมาถือความเป็นอาวุโสอะไร แค่ตามมารยาท ยังไม่ทำเลย จาก เอ ไม่คิดไรกับการกระทำของ บี มาก่อน จนทำให้รู้สึกได้ว่า บี อคติไรกับ เอ นักหนาไม่รู้
อยู่ต่อ?ก็อึดอัดหรือออก?ก็ตกงาน
หลังจากเข้ามาทำงานวันแรก ด้วยความที่ เอ อายุมากสุดในนั้น เอ พยามเป็นมิตร ทั้งที่จริงๆเอเป็นคนคุยไม่เก่งเลย แต่พยามถามงาน มีไรให้ช่วยเสมอ มาวันแรก บี ยื่นโทรศัพท์1เครื่องให้ เอ ถือไว้เลย (จากทั้งหมดที่ บี ต้องรับผิดชอบตอบลูกค้าของบริษัท 3 เครื่องตลอดมา )
และบอกให้ เอ รับผิดชอบถือเครื่องนี้ไป หากมีลูกค้าโทรมา เอ (ซึ่งมาวันแรก) ทำงัย เอ ยังไม่ได้รับรู้ข้อมูลรู้งานอะไรเลย แล้วจะตอบลูกค้าอย่างไร เอ จึงได้บอก บี ไปว่าขอวางไว้ในเกะละกันนะ ไม่เอากลับบ้านเพราะไม่รู้จะตอบลูกค้างัยในเมื่อยังไม่ได้รู้งานอะไรเลย (เอ แค่นึกในใจ ขืนตอบไม่รู้ๆ ลูกค้าด่ากันพอดี) บี ก็เฉยๆ ไม่รับรู้ใดๆ ผ่านมาจนเกือบๆเดือน ยังเรียนรู้งานอยู่เลย ในที่สุด บี ก็เอาโทรศัพท์กลับคืนเอง แล้วไม่เอามาให้ เอ รับผิดชอบเครื่องนี้อีก
ตลอดมาช่วงระหว่างโปร เอ ถามงานกับ บี เสมอ มีผิดบ้างถูกบ้างปนๆไป ด้วยความที่ บี ทำที่นี่มาจะ 3 ปีแล้ว
เวลาที่ เอ ถาม บี ในบางครั้ง บีจะแสดงอาการไม่พอใจ เงียบใส่ ไม่น้ำเสียงจิกแบบรำคาญ เวลาที่ เอ ทำผิด เช่นลืมใส่ชื่อในเอกสาร อะไรนิดๆหน่อยๆ ไม่ได้ถึงขนาดคอขาดบาดตายให้บริษัทเสียหาย บีจะใช้น้ำเสียงจิกๆแข็งๆเสมอ แรกๆเอไม่รู้สึก ว่าไม่อยากคุยอะไรกับ เอ บางครั้ง เอ คุยด้วยก็ทำเฉย โอเคไม่อยากคุยก็ไม่คุย คุยเฉพาะเรื่องงานเท่านั้น หลังๆเป็นบ่อยมาก และเป็นเฉพาะกับ เอ คนเดียว กับคนอื่น
บี จะไม่แสดงแบบนี้กับใครเลยแม้แต่ครั้งเดียว จนทำให้ เอ รู้สึกว่า บี มีปัญหาอะไรกับเอ ไม่พอใจไรเอ เอ ทำอะไรให้ บี ไม่พอใจตอนไหนหรือเปล่า ทำไมอาการมันออกเสมอกับ เอ ตลอดแบบนี้
จนในที่สุด เอ ทนไม่ไหว เอ เลยไลน์ไปเคลียกับ บี หาก เอ ทำไรไม่พอใจโดยที่ เอ ไม่รู้ เอ ขอโทษ บี ด้วย ตอนแรกที่ บี ตอบมาคือขอบคุณที่บอกตรงๆแค่นั้น 3 ชั่วโมงผ่านไปไลน์มาใหม่ว่าทำไปโดยไม่รู้ขอโทษด้วย อ่ะงั้น เอ คิดว่าเคลียจบ คิดว่าไม่มีไร
หลังจากนั้น 3 วันผ่านไปคุยดีขึ้นนิดหน่อย แค่นั้นก็ดีแล้ว เอ สบายใจ
ที่ไหนได้ วันต่อมา เช้ามา บี ไม่ทักทาย เอ เลย เงียบตลอดตั้งแต่เข้างานเช้า (ปกติก็ไม่คุยไรกัน เพราะ บีแสดงอาการไม่อยากคุย เอ ก็เงียบๆของ เอ ไป ทั้งที่ทุกวันหวัดดีกันทุกเช้าแค่นั้น) แต่ เอ รู้สึกว่า บี จำใจทักตลอดมา มันรู้สึกได้แต่บอกไม่ถูก แบบทักเสียไม่ได้ เอไม่ถือสา วันนี้จัดโซนนั่งทำงานใหม่ แฟ้มที่เอต้องใช้เสมอถูกย้ายไปอยู่อีกที่ โดยอยู่บนตู้หลังกระดานเขียนงาน ช่วงสายๆ เอ มองหาแฟ้มที่เดิมไม่เจอ เอ แค่บ่นเสียงพอใจออกไปว่า เก็บแฟ้มไว้แบบนี้แล้วจะเอาออกมางัยเนี่ย บี ตอบทันควันเลยว่า แล้วยกกระดานไม่ได้หรืองัย (นึกภาพตามนะด้วยน้ำเสียงที่ไม่พอใจแบบเสียงกวนทีนชัดมาก) พูดจบปั๊บ เอ เงียบไม่ตอบโต้ใดๆ ได้แต่คิดนะ แล้วพูดให้มันดีๆไม่ได้หรืองัย เอเงียบ ไม่พูดกับ บี ตั้งแต่วินาทีนั้นเป็นต้นมาอีกเลย และในที่สุด เอ ย้ายแฟ้มมาไว้แถวใกล้โต๊ะ เอ เพื่อหยิบใช้ตลอด เพราะ เอ เป็นคนเดียวที่ใช้แฟ้มพวกนี้บ่อยสุดกว่าคนอื่น
หลังจากนั้น เอ รู้สึกอึดอัดมากที่ต้องร่วมงานกับคนแบบนี้ แสดงว่าที่ เอ เคลียกับ บี ในไลน์แล้วบอกไม่มีไร จริงๆแล้ว บี ไม่พอใจ มีอะไรในใจกับ เอ ตลอดมา ไม่ได้เคลียอย่างที่ตอบไลน์ เอ มาเลย เหมือน บี มีอคติไรกับ เอ มาโดยตลอด เอ อึดอัด ใจอยากอยู่ต่อเพราะเจ้าของดีมาก ใจนึงอยากลาออกเพราะคนนี้คนเดียวเลย ทุกวันหลังจากวันนั้น ไม่มีการทักใดๆกันอีกเลย มีบางครั้ง บี กระฟัดกระเฟียดใส่ เอ ด้วย เอ อายุเยอะกว่า บี เกือบรอบ จึงไม่อยากให้คนอื่นเห็นว่ามาทะเลาะกับเด็ก บี แสดงอาการหยิ่งจองหองใส่ เอ เอได้แต่นิ่งเฉยไม่ตอบโต้ แต่ในใจอึดอัด ไม่ชอบมีปัญหากับเพื่อนร่วมงานแบบนี้ มาทำงาน ไม่ได้จะมามีปัญหากับเพื่อนร่วมงานที่ปากไม่ดีแบบนี้ เปรียบเหมือนอยู่แผนกเดียวกัน หากเหมือนอยู่คนละแผนกจะไม่อึดอัดเท่านี้ นี่ต้องดิวงานอยู่เรื่อย เบื่อมาก อึดอัดมาก
บี มักพาแฟนมาที่บริษัทบ่อย โดยที่ไม่เคยแนะนำแฟนบี ให้ เอ รู้จักตามมารยาทเลย ทั้งที่ เอ อายุมากกว่า มาทีไรจะมานั่งรอบ้าง มาเล่นคอม มาแล้วชาจแบตบ้าง มากินข้าวด้วยบ้าง ไม่แนะนำไม่เป็นไร เอ ไม่อยากรู้จัก แต่ตามมารยาทก็ควรหรือเปล่า ไม่ได้จะมาถือความเป็นอาวุโสอะไร แค่ตามมารยาท ยังไม่ทำเลย จาก เอ ไม่คิดไรกับการกระทำของ บี มาก่อน จนทำให้รู้สึกได้ว่า บี อคติไรกับ เอ นักหนาไม่รู้