คือว่าต้องย้ายมาอยู่ที่บ้านน้องเพื่อน เพราะผมกับเพื่อนต้องเรียนมหาลัยในกรุงเทพ และบ้านผมอยู่ไกลมากและไม่มีเงินเช่าหออยู่ ป้าของเพื่อนเลยให้ผมและเพื่อนอาศัยอยู่บ้านเขา พร้อมช่วยเรื่องค่าเดินทางไปเรียนด้วย
     ทีนี้ปัญหาอยู่ตรงที่ว่าผมเป็นคนเงียบๆไม่ค่อยสุงสิงกับใครมากนัก มีโลกส่วนตัวสูงแถมเข้าหากับใครไม่ค่อยได้ แถมที่บ้านสอนว่าถ้าไม่จำเป็นอย่าไปรบกวนคนอื่นมาก แล้วทีนี้บ้านนู้นฐานะดีกว่าแถมดูมองโลกในแง่ดี ใจกว้างกว่าด้วย (ส่วนผมมักมองโลกในแง่ร้ายบ่อยๆด้วย จบเลย) เขาเห็นผมชอบแยกตัวไปคนเดียวบ่อยๆก็พยายามเตือนอยู่บ่อยๆว่าให้เปิดใจเข้าหาบ้าง มานั่งเล่นในห้องพวกเขาอะไรแบบนี้แต่ผมเกรงใจเกิน
      ผมก็พยายามนะแต่นิสัยที่มีตั้งแต่เด็ก ทำให้ผมยังเกร็งๆกับบ้านเขาอยู่ แต่เพราะความเกร็งแบบนี้แหละ ทำให้พวกเขาเกร็งตามไม่รู้จะทำยังไงกับผมดี เพราะนิสัยและพื้นฐานครอบครัวต่างกันเลยเข้ากันไม่ได้ ผมก็พยายามปรับตัวอยู่เพราะมันแย่มากถึงขั้นแฟนน้องตำหนิผมโดยตรงเลยว่าให้ปรับตัว เพราะตอนนี้ครอบครัวเขาทำอะไรไม่ถูกแล้ว ผมก็ตั้งใจที่จะปรับอยู่แต่คงไม่ทันใจเขา ถ้าผมไปนั่งแยกอยู่ในห้องตัวเอง เขาก็กลัวว่าเหมือนไปแบ่งแยกอีก และมันแย่ถึงขั้นกินข้าวร่วมโต๊ะกันเสร็จพวกเขาก็เข้าห้องตัวเองไป (แต่แฟนน้องบอกว่าเป็นเพราะผมยังอยู่ในห้องนั้น ทำให้เขารู้สึกแปลกๆเลยเข้าห้องแยกไปดีกว่า) ผมเองเจอแบบนี้ก็ไม่รู้จะเข้าหายังไงดี แถมถ้าผมเข้ากับครอบครัวป้าไม่ได้ก็เดือดร้อนเพื่อนด้วย
     //ผมควรจะทำยังไงดีกับปัญหาแบบนี้ดี เพราะนิสัยผมคือจะไม่ยุ่งหรือรบกวนคนอื่นถ้าไม่จำเป็น
    //เวลาคุยกับคนอื่นคนแปลกหน้าก็คุยได้นะ แต่พอมาคุยกับคนในครอบครัวนี้แล้วรู้สึกอึดอัด หรือเพราะตัวเองขี้เกรงใจเกินไป
    //ตัวเองเริ่มเครียดเพราะรู้สึกไม่ดีที่ทำให้เขาอึดอัดกับเราแบบนี้