สวัสดีค่ะ เรารู้สึกอึดอัด เกร็ง และไม่เป็นตัวของตัวเองในเวลาที่อยู่กับคนเยอะๆ ไม่เว้นแม้แต่กลุ่มเพื่อนค่ะ คือตอนนี้เราอยู่ม.ปลาย เรารู้สึกแบบนี้มาตั้งแต่อยู่ม.2-3แล้ว เราเป็นคนพูดน้อยค่ะ แต่ถ้าได้พูดเรื่องที่เราสนใจเราจะพูดเยอะมาก เราเข้าหาใครไม่ค่อยเป็น ถ้าให้เราคุยกับเพื่อน2คนเราคุยได้ค่ะ เพราะเขาจะโต้ตอบเราคนเดียว แต่ถ้าไปอยู่กับกลุ่มเพื่อน ที่เป็นกลุ่มเรา ในกลุ่มที่เรารู้สึกว่าคุยกับเขาแล้วไม่อึดอัดมีไม่กี่คนค่ะ บวกกับเราเป็นคนหน้านิ่ง ถ้าไม่ยิ้มจะดูเป็นคนหน้าบึ้งไปเลยค่ะ เรามักจะได้ยินคนพูดบ่อยๆ ว่าไม่กล้าคุยกับเราเพราะเราไม่ค่อยยิ้ม ชอบทำหน้าบึ้ง เราก็พยายามปรับปรุงค่ะ เพราะเราอยากมีเพื่อนเยอะๆ เวลาที่เราออกไปข้างนอก หรือไปโรงเรียน เราจะทำปากให้ไม่คว่ำ เหมือนยิ้มบางๆ อมยิ้มบ่อยๆ ไม่ทำตาแข็งจนเกินไป เวลาคุยกับใครจะยิ้มตลอดยิ้มจนตาหยีเลยค่ะ จนบางทีกลับบ้านมาก็จะรู้สึกเมื่ิอยหน้าอยู่บ่อยๆ รู้สึกเหมือนต้องปั้นหน้าตลอดเวลา เราอยากคุยเก่งๆค่ะ อยากร่าเริง เหมือนมันจะร่าเริงแต่ก็ไม่สุด อยากหัวเราะเสียงดังๆ อยากทำอะไรก็ได้ตามใจตัวเอง อยากเป็นตัวของตัวเอง โดยไม่สนว่าคนอื่นจะมองเรายังไง แต่แต่เราจะพูดยังยากเลยค่ะ เราจะคิดว่าสิ่งที่เราพูดออกไปคนอื่นจะมองเรายังไง ถ้าเราพูดออกไปแล้วเพื่อนเห็นด้วยกับเราเราจะดีใจมาก แต่ถ้าเราพูดออกไปแล้วเพื่อนเงียบเราจะรู้สึกแย่ และจะคิดตลอดว่าเราพูดอะไรผิดไปรึเปล่าเวลาที่เพื่อนคุยเล่นกันสนุกๆเป็นกลุ่มใหญ่ๆหรือเล่นอะไรกันตลกๆ เราจะทำได้แค่ยิ้มหัวเราะออกมา ถ้าไม่ตลกเราจะหัวเรากลบเกลื่อน แต่ถ้าตลกจริงๆก็จะหัวเราะแต่จะเปลี่ยนอารมณ์ไวมาก คือเปลี่ยนจากหน้ายิ้มเป็นหน้าบึ้งได้ (แต่เราจะไม่หน้าบึ้ง เราจะยิ้ม) คือปัญหามันอยู่ที่ว่า เวลาเพื่อนคุยเล่นกันเราจะทำตัวไม่ถูก เราจะคิดตลอดว่าเรายืนท่านี้ดีไหมจะคุยกับเพื่อนยังไงดี จะเข้าไปแจมกับเพื่อนยังไงให้ดูธรรมชาติที่สุดแบบไม่ต้องเกร็ง และเราเห็นเพื่อนบางคนสนิทกันไวมาก ดูมีเรื่องพูดตลอดแต่ถ้าเพื่อนคนนั้นอยู่กับเราก็จะไม่ค่อยพูดเท่าไหร่ บอกตรงๆว่าเราอิจฉาค่ะต่างจากเราที่ไม่ค่อยมีเพื่อนที่รู้สึกว่าสนิทกันจริงๆสักคน อย่างเช่น ถ้าเราเดินกับB(นามสมมติ) เพื่อนร่วมห้องชื่อAจะเดินมาถามอะไรบางอย่างที่เกี่ยวกับพวกเรา Aจะไม่ค่อยสนิทกับเราทั้งสองคน แต่จะเลือกถามBมากกว่าแทนที่จะถามเราเพราะมันก็เป็นเรื่องที่เกี่ยวกับเราเหมือนกัน เรางงว่าเราดูไม่เป็นมิตรหรอ ปัจจุบันเพื่อนบางคนยังไม่กล้าุคุยกับเราแม้ว่าเราจะคุยด้วยก่อน เหตุการณ์แบบนี้เกิดขึ้นบ่อยมาก เราเลยอยากรู้ว่าเราจะทำยังไงถึงจะทำตัวสบายๆในกลุ่มเพื่อนตัวเองไ้ด้ และจะทำยังไงให้เพื่อนไม่รู้สึกอึดอัดกับเรากล้าคุยกับเราสักที
ปล.ไม่ใช่ว่าเราไม่เคยเปฺ็นตัวของตัวเอง อยู่บ้านเราจะเป็นตัวของตัวเองมาก ยิ่งอยู่ในห้องคนเดียวยิ่งเป็นตัวของตัวเอง แต่มักจะโดนญาติๆนินทาอยู่บ่อยๆว่าทำไมเราเป็นแบบนี้ เราดูไม่ใช่คนแบบนี้ เหมือนทุกคนแค่เห็นหน้าเราก็จะตัดสินไปแล้วว่าเราเป็นคนแบบนี้ นิสัยแบบนี้ เมื่อรู้ว่านิสัยจริงๆเราไม่ใช่แบบนั้นก็จะดูตกใจกันมาก เราก็เลยไม่ค่อยกล้าที่จะเป็นตัวของตัวเองที่โรงเรียน