เคยใช้รถไฟฟ้าใต้ดินครั้งนึงช่วงเช้า ๆ คนแน่น เกือบตาย เท้าจะลอยตลอดเวลาและสั่น
ตัวก็เอียงจนจะล้ม จนขนาดเท้าพลิกด้านข้างขึ้นมา แล้วก็ยืนอยู่ท่านั้นอะ เพื่อยันไม่ให้ตัวเองล้ม ดีนะข้อเท้าไม่พลิก ><
ต้องกัดฟันท่องไว้ว่า "muengอย่าล้ม muengห้ามล้ม" แล้วเหงื่อก็เริ่มแตกละ 555
แต่คนรอบข้างคือยืนนิ่งเล่นโทรศัพท์สบาย จนแบบอิจฉาและงงว่าประคองตัวกันได้ยังไงอะ
อยากใช้รถไฟฟ้าไปเรียนมากแค่ไหน แต่ก็ต้องพึ่งรถเมล์แทน เพราะตอนเช้ากับตอนเย็น คนเยอะ ไม่มีโอกาสได้จับเสาหรือห่วง
ทำไมคนอื่นยืนบนเอ็มอาร์ทีแบบไม่จับห่วงได้ ทำไมผมยืนไม่ได้
ตัวก็เอียงจนจะล้ม จนขนาดเท้าพลิกด้านข้างขึ้นมา แล้วก็ยืนอยู่ท่านั้นอะ เพื่อยันไม่ให้ตัวเองล้ม ดีนะข้อเท้าไม่พลิก ><
ต้องกัดฟันท่องไว้ว่า "muengอย่าล้ม muengห้ามล้ม" แล้วเหงื่อก็เริ่มแตกละ 555
แต่คนรอบข้างคือยืนนิ่งเล่นโทรศัพท์สบาย จนแบบอิจฉาและงงว่าประคองตัวกันได้ยังไงอะ
อยากใช้รถไฟฟ้าไปเรียนมากแค่ไหน แต่ก็ต้องพึ่งรถเมล์แทน เพราะตอนเช้ากับตอนเย็น คนเยอะ ไม่มีโอกาสได้จับเสาหรือห่วง