เราเพิ่งมีโอกาสได้ไป ท้องฟ้าจำลองกรุงเทพ เพียงครั้งเดียว ก่อนไปก็ได้เสิร์ชอ่านรีวิว ซึ่งคนที่ไปมาแล้วก็บอกว่ามันดีมาก โรแมนติกมาก ดาวสวยมาก มีแสงออโรร่าด้วย ดีมากๆเลย พร้อมกับมีรูปภาพประกอบมาให้ดู เราได้อ่านและเห็นแล้วก็อยากไปบ้าง จึงหาโอกาสไป สิ่งที่ได้เห็นในท้องฟ้าจำลอง จะแบ่งเป็น 2 พาร์ท คือพาร์ทบรรยาย มีเรื่องดาวเคราะห์ ดวงอาทิตย์ กลุ่มดาวจักรราศี กาแล็กซี่ และอีกพาร์ทหนึ่งเป็นคล้ายๆสารคดี ชื่อว่ามหัศจรรย์แห่งออโรร่า เวลาฉายรวมทั้งหมดประมาณเกือบหนึ่งชั่วโมง
สิ่งที่เราจะกล่าวต่อไป เป็นเพียงความรู้สึกส่วนตัวของเราเท่านั้น คนอื่นๆที่ไปมาแล้วไม่จำเป็นต้องรู้สึกเหมือนเรา
ความรู้สึกของเราคือ
- เราอยากหยิบโทรศัพท์มือถือขึ้นมาถ่ายภาพเก็บไว้ซัก 1-2 ภาพ เพราะจะเอาไปอวดเพื่อนๆที่ ตจว. แต่ก็ไม่ได้ถ่าย เพราะมีประกาศในห้องว่าห้ามถ่ายภาพ ห้ามใช้แสงแฟลช ห้ามใช้แสงจากอุปกรณ์อิเล็กทรอนิกส์ เพราะจะรบกวนคนอื่น และคนที่นั่งรอบๆเราก็ไม่มีใครถ่ายภาพกัน เราจึงไม่กล้าถ่ายด้วย และเราก็สงสัยว่า คนที่มารีวิวในเน็ต มีรูปภาพมาให้ดูเยอะแยะเนี่ย เขาไปถ่ายภาพมาได้ยังไง
- ไม่ได้รู้สึกอิ่มเอมใจ หรือสัมผัสได้ถึงความโรแมนติกที่ได้ดูดาวแต่อย่างใด อาจเป็นเพราะเราไปคนเดียว ไร้เพื่อน ไร้แฟน หรือเป็นเพราะปกติเราก็ไม่สนใจจะดูดาวบนท้องฟ้าจริงๆอยู่แล้ว(เราเติบโตในเมือง ท้องฟ้าไม่ค่อยมีดาว ถึงมีก็ไม่สวย) ถ้าคนที่ชอบดูดาว หรือคนที่ไปดูกับแฟนอาจรู้สึกดีกว่านี้ อีกอย่างเราอาจไม่มีจินตนาการที่ดีพอสำหรับเรื่องนี้ เรารู้สึกว่ายังไงมันก็คือภาพสไลด์จากคอมที่เอามาขยายให้เข้ากับโดม จะบอกว่ามันไม่สมจริงก็คงไม่เชิง เพราะยังไงมันก็คือท้องฟ้าจำลอง ภาพที่ดูก็คงถ่ายทั้งจากของจริงและจำลองขึ้นมา เราไม่ค่อยได้อรรถรสนัก
- รู้สึกเมื่อยคอ เราต้องแหงนหน้าแหงนคอเยอะมาก อาจเพราะเรานั่งไม่ถูกตำแหน่ง เรานั่งอยู่ทางทิศตะวันตกของโดมท้องฟ้า แล้วพวกดาวเคราะห์-ดาวฤกษ์ส่วนใหญ่ที่เขาบรรยายถึงก็มักอยู่ทางทิศตะวันตก อันนี้บอกไว้เผื่อเป็นประโยชน์ต่อคนที่ไม่เคยไป แล้วคิดจะไป
- ตอนดูดาวจักรราศี เขาทำมาเป็นรูปต่างๆ เช่น กลุ่มดาวคนยิงธนู กลุ่มดาวปีกาซัส ฯลฯ เรารู้สึกจินตนาการมันไม่ค่อยออกเลย ขนาดเห็นเป็นรูปร่าง เรายังดูไม่ค่อยออก อาจเพราะเราไม่ได้มีความรู้มากเกี่ยวกับดาว และเราต้องดูรูปพวกนี้แบบกลับหัว ถ้าเด็กๆดูก็คงจะงงเหมือนกัน
- รู้สึกว่าพาร์ทการบรรยายเรื่องดาวนั้นค่อนข้างสั้น และส่วนใหญ่จะไปเน้นเรื่องกลุ่มดาวจักรราศี ซึ่งเป็นส่วนที่เราดูแล้วไม่ค่อยเข้าใจมันซะด้วย ในชีวิตจริงยังไงเราก็ดูไม่ออกอยู่แล้วว่ากลุ่มดาวไหนอยู่ตรงไหน ดูในโดมท้องฟ้าไปก็ไม่ช่วยอะไร เราอยากให้เขาบรรยายเรื่องดาวเคราะห์และกาแล็กซี่มากกว่านี้ เรื่องดาวเคราะห์เป็นอะไรที่ดูสนุก เพราะมันสวย มีสีสัน เขามีการซูมภาพให้เห็นรายละเอียดของพื้นผิวดาว รู้สึกเหมือนดาวกำลังพุ่งเข้ามาหาเรา แต่สงสัยคงเพราะของพวกนี้ไม่สามารถเห็นได้ง่ายๆเหมือนกลุ่มดาวจักรราศี เขาจึงเน้นบรรยายเรื่องจักรราศีมากกว่า
- พาร์ทสารคดีเรื่องมหัศจรรย์แห่งออโรร่า เราดูแล้วรู้สึกไม่สนุก รู้สึกว่าแสงออโรร่าไม่ได้สวยงามอย่างที่เราเคยคาดหวังไว้ (หรือว่าเราหวังสูงเกินไปก็ไม่รู้) และรู้สึกว่าพาร์ทนี้กินเวลาเยอะด้วย(จริงๆคงกินเวลาเท่าๆกับพาร์ทบรรยายนั่นแหละ) เพราะมันไม่ได้มีอะไรเลยนอกจากแสงออโรร่าที่พลิ้วไหวไปมา แล้วที่เขาบอกว่าแสงออโรร่ามีสีแดง สีเขียว สีม่วง เราดูยังไงก็เห็นแต่สีเขียว เพราะสีอื่นๆมันไม่ชัดพอ สายตาคนจับสีอื่นๆที่เหลือไม่ค่อยได้ ก็ไม่รู้ว่าจะฉายให้ดูนานๆทำไม แต่คนที่ชอบก็คงชอบแหละ
เท่านี้แหละ สำหรับท้องฟ้าจำลอง จริงๆมันมีส่วนพิพิธภัณฑ์ด้วย แต่จะไม่พูดถึง เพราะเราตั้งใจจะไปดูท้องฟ้าจำลอง คนที่อยากจะไป คงหาข้อมูลกันอยู่ ซึ่งมันก็มีคนมารีวิวถึงความสวยงาม ความรู้สึกดีๆ มากมาย แต่ก็อยากให้มาอ่านถึงความรู้สึกในอีกมุมหนึ่ง อย่างที่เรารู้สึกด้วย อ่านความรู้สึกทั้ง 2 มุม ก็คงดีกว่าอ่านเพียงมุมเดียว จะได้ไม่คาดหวังมากเกินไป ถ้าครั้งหน้ามีโอกาสไปอีก เราก็อาจจะไปอีก จะไปแอบเก็บภาพมาบ้างสักนิดหน่อย
ความรู้สึกของเราเมื่อได้ไปท้องฟ้าจำลอง... คนที่เคยไปแล้วรู้สึกยังไงกันบ้าง
สิ่งที่เราจะกล่าวต่อไป เป็นเพียงความรู้สึกส่วนตัวของเราเท่านั้น คนอื่นๆที่ไปมาแล้วไม่จำเป็นต้องรู้สึกเหมือนเรา
ความรู้สึกของเราคือ
- เราอยากหยิบโทรศัพท์มือถือขึ้นมาถ่ายภาพเก็บไว้ซัก 1-2 ภาพ เพราะจะเอาไปอวดเพื่อนๆที่ ตจว. แต่ก็ไม่ได้ถ่าย เพราะมีประกาศในห้องว่าห้ามถ่ายภาพ ห้ามใช้แสงแฟลช ห้ามใช้แสงจากอุปกรณ์อิเล็กทรอนิกส์ เพราะจะรบกวนคนอื่น และคนที่นั่งรอบๆเราก็ไม่มีใครถ่ายภาพกัน เราจึงไม่กล้าถ่ายด้วย และเราก็สงสัยว่า คนที่มารีวิวในเน็ต มีรูปภาพมาให้ดูเยอะแยะเนี่ย เขาไปถ่ายภาพมาได้ยังไง
- ไม่ได้รู้สึกอิ่มเอมใจ หรือสัมผัสได้ถึงความโรแมนติกที่ได้ดูดาวแต่อย่างใด อาจเป็นเพราะเราไปคนเดียว ไร้เพื่อน ไร้แฟน หรือเป็นเพราะปกติเราก็ไม่สนใจจะดูดาวบนท้องฟ้าจริงๆอยู่แล้ว(เราเติบโตในเมือง ท้องฟ้าไม่ค่อยมีดาว ถึงมีก็ไม่สวย) ถ้าคนที่ชอบดูดาว หรือคนที่ไปดูกับแฟนอาจรู้สึกดีกว่านี้ อีกอย่างเราอาจไม่มีจินตนาการที่ดีพอสำหรับเรื่องนี้ เรารู้สึกว่ายังไงมันก็คือภาพสไลด์จากคอมที่เอามาขยายให้เข้ากับโดม จะบอกว่ามันไม่สมจริงก็คงไม่เชิง เพราะยังไงมันก็คือท้องฟ้าจำลอง ภาพที่ดูก็คงถ่ายทั้งจากของจริงและจำลองขึ้นมา เราไม่ค่อยได้อรรถรสนัก
- รู้สึกเมื่อยคอ เราต้องแหงนหน้าแหงนคอเยอะมาก อาจเพราะเรานั่งไม่ถูกตำแหน่ง เรานั่งอยู่ทางทิศตะวันตกของโดมท้องฟ้า แล้วพวกดาวเคราะห์-ดาวฤกษ์ส่วนใหญ่ที่เขาบรรยายถึงก็มักอยู่ทางทิศตะวันตก อันนี้บอกไว้เผื่อเป็นประโยชน์ต่อคนที่ไม่เคยไป แล้วคิดจะไป
- ตอนดูดาวจักรราศี เขาทำมาเป็นรูปต่างๆ เช่น กลุ่มดาวคนยิงธนู กลุ่มดาวปีกาซัส ฯลฯ เรารู้สึกจินตนาการมันไม่ค่อยออกเลย ขนาดเห็นเป็นรูปร่าง เรายังดูไม่ค่อยออก อาจเพราะเราไม่ได้มีความรู้มากเกี่ยวกับดาว และเราต้องดูรูปพวกนี้แบบกลับหัว ถ้าเด็กๆดูก็คงจะงงเหมือนกัน
- รู้สึกว่าพาร์ทการบรรยายเรื่องดาวนั้นค่อนข้างสั้น และส่วนใหญ่จะไปเน้นเรื่องกลุ่มดาวจักรราศี ซึ่งเป็นส่วนที่เราดูแล้วไม่ค่อยเข้าใจมันซะด้วย ในชีวิตจริงยังไงเราก็ดูไม่ออกอยู่แล้วว่ากลุ่มดาวไหนอยู่ตรงไหน ดูในโดมท้องฟ้าไปก็ไม่ช่วยอะไร เราอยากให้เขาบรรยายเรื่องดาวเคราะห์และกาแล็กซี่มากกว่านี้ เรื่องดาวเคราะห์เป็นอะไรที่ดูสนุก เพราะมันสวย มีสีสัน เขามีการซูมภาพให้เห็นรายละเอียดของพื้นผิวดาว รู้สึกเหมือนดาวกำลังพุ่งเข้ามาหาเรา แต่สงสัยคงเพราะของพวกนี้ไม่สามารถเห็นได้ง่ายๆเหมือนกลุ่มดาวจักรราศี เขาจึงเน้นบรรยายเรื่องจักรราศีมากกว่า
- พาร์ทสารคดีเรื่องมหัศจรรย์แห่งออโรร่า เราดูแล้วรู้สึกไม่สนุก รู้สึกว่าแสงออโรร่าไม่ได้สวยงามอย่างที่เราเคยคาดหวังไว้ (หรือว่าเราหวังสูงเกินไปก็ไม่รู้) และรู้สึกว่าพาร์ทนี้กินเวลาเยอะด้วย(จริงๆคงกินเวลาเท่าๆกับพาร์ทบรรยายนั่นแหละ) เพราะมันไม่ได้มีอะไรเลยนอกจากแสงออโรร่าที่พลิ้วไหวไปมา แล้วที่เขาบอกว่าแสงออโรร่ามีสีแดง สีเขียว สีม่วง เราดูยังไงก็เห็นแต่สีเขียว เพราะสีอื่นๆมันไม่ชัดพอ สายตาคนจับสีอื่นๆที่เหลือไม่ค่อยได้ ก็ไม่รู้ว่าจะฉายให้ดูนานๆทำไม แต่คนที่ชอบก็คงชอบแหละ
เท่านี้แหละ สำหรับท้องฟ้าจำลอง จริงๆมันมีส่วนพิพิธภัณฑ์ด้วย แต่จะไม่พูดถึง เพราะเราตั้งใจจะไปดูท้องฟ้าจำลอง คนที่อยากจะไป คงหาข้อมูลกันอยู่ ซึ่งมันก็มีคนมารีวิวถึงความสวยงาม ความรู้สึกดีๆ มากมาย แต่ก็อยากให้มาอ่านถึงความรู้สึกในอีกมุมหนึ่ง อย่างที่เรารู้สึกด้วย อ่านความรู้สึกทั้ง 2 มุม ก็คงดีกว่าอ่านเพียงมุมเดียว จะได้ไม่คาดหวังมากเกินไป ถ้าครั้งหน้ามีโอกาสไปอีก เราก็อาจจะไปอีก จะไปแอบเก็บภาพมาบ้างสักนิดหน่อย