สำหรับผู้ที่ใช้กล้องโซนี่เม้าท์ FE อยู่ หากมองหาเลนส์ในช่วงนอร์มอลซูมก็จะเห็นว่าเป็นช่วงเลนส์ที่มีตัวเลือกอยู่เยอะแทบทุกระดับราคาและคุณภาพ จนไม่คิดว่าจะมีผู้ผลิตเลนส์รายไหนสอดแทรกเข้าตลาดมาได้อีก
แต่แทมรอนก็ยังสามารถหาช่องวางในตลาดนี้จนได้

สิ่งที่ยังไม่มีในตลาดนี้คือเลนส์นอร์มอลซูมช่องรับแสงกว้างที่ราคาเป็นมิตรกับกระเป๋าสตางค์สักหน่อย เพราะว่ากันตามจริงแล้วคนที่ต้องการเลนส์ช่องรับแสงกว้างก็ไม่ใช่ระดับมืออาชีพกันไปเสียทุกคน เลนส์ระดับสุดยอดคมจรดขอบชัดทุกรูขุมขนเป็นสิ่งที่ดีสำหรับมืออาชีพ แต่อย่างเราๆ ก็ไม่จำเป็นต้องใช้อะไรขนาดนั้น อยากได้เลนส์ช่องรับแสงกว้างเพื่อให้สะดวกในการใช้งานขึ้นบ้างสักเล็กน้อย แต่คุณภาพอย่างอื่นย่อหย่อนลงมากว่าเลนส์โปรก็ได้ อยากได้ f/2.8 ไม่ใช่มีแต่เลนส์คิต f/3.5-5.6 ให้ใช้ ช่องรับแสงระดับนี้มันใช้งานยาก เรายอมแลกเรื่องอื่นก็ได้ เช่นไม่จำเป็นต้องคุณภาพชนิดคมขอบจรดขอบ ขอให้คุณภาพโดยรวมอยู่ในระดับโอเค มีขนาดและน้ำหนักที่ลดลงมาสักเล็กน้อย

.. แต่ที่สำคัญเหนืออื่นใดคือขอราคาลดลงมากๆ *** (ใส่ดอกจันด้วยเพราะสำคัญมาก)

และนั่นแหละคือตลาดที่แทมรอนวางไว้สำหรับเลนส์ Tamron 28-75mm f/2.8 Di III RXD ตัวนี้


ว่าด้วยตัวเลนส์
แทมรอนเป็นเลิศเสมอมาเรื่องการทำเลนส์สารพัดประโยชน์ขนาดเล็ก น้ำหนักเบา โฟกัสใกล้ และให้ภาพได้ดีในราคาคุ้มค่า เลนส์ 28-75 มม. ตัวนี้ก็เป็นเลนส์ขนาดเล็ก น้ำหนักเบามากเมื่อเทียบกับช่วงซูมและช่องรับแสง  ใส่กับกล้องแล้วรู้สึกว่ากระบอกเลนส์ยาวกว่าเลนส์คิตหน่อยเดียวเท่านั้น ผอมกว่าหน่อย น้ำหนักเลนส์ครึ่งกิโลฯ กำลังพอดีมือ พกพาไปเที่ยวไม่เป็นภาระแบกหามเลย

กระบอกเลนส์โพลีคาร์บอเนตดูดีสมราคา คือดูไม่ค่อยแพงเท่าไหร่แต่ก็ดูดีไม่มีอะไรให้ติ วงแหวนซูมและวงแหวนปรับโฟกัสปรับได้ลื่นไม่สะดุด วงแหวนซูมช่วงหมุนน้อยไปหน่อยปรับซูมได้เร็วดีแต่ไม่ค่อยละเอียด วงแหวนโฟกัสเป็นแบบ focus by wire ปรับโฟกัสด้วยอิเลคทรอนิคส์หมุนลื่นปรื๊ดๆ ปรับได้นุ่มนวล การตอบสนองดีแทบไม่มีจังหวะหน่วง ถึงจะไม่มีอาการตอบสนองการหมุน (tactile feedback) แต่ปรับได้แม่นยำ ใช้แล้วไม่หงุดหงิด
ท้ายเลนส์มีวงแหวนยางกันน้ำเข้ารอยต่อเม้าท์กล้องกับท้ายเลนส์ กับซีลกันสภาวะแวดล้อมมาให้ด้วย ขนาดฟิลเตอร์หน้าเลนส์ 67mm ฮู้ดกับฝาปิดเลนส์มาแบบสมัยนิยม

โดยรวมเป็นเลนส์ระดับคอนซูมเมอร์ที่ทำออกมาได้น่าใช้ งานประกอบดี ความงามไม่เลว เล็กเบาพกพาสะดวก

มีห่วงยางด้วย


ว่าด้วยการใช้งาน
ช่องรับแสง f/2.8 ตลอดช่วงซูมทำให้เป็นเลนส์นอร์มอลซูมที่สว่าง ใช้งานได้ง่ายและสะดวกสำหรับสถานการณ์ต่างๆ แต่
ช่วงซูม 28-75mm เป็นช่วงซูมที่แปลกๆ ไปหน่อย เมื่อเทียบกับเลนส์นอร์มอลซูมโปรที่มักจะเริ่มต้นที่ 24mm สำหรับคนที่เคยใช้เลนส์โปรมาแล้วน่าจะรู้สึกว่า ช่วงทางยาวโฟกัสต่ำกว่า 28mm ที่หายไปกระทบกับการใช้งานมากจริงๆ แต่สำหรับเราๆ ที่ใช้แต่เลนส์คิท 28-70mm ไม่น่าจะรู้สึกอะไรนอกจากถ่ายง่ายขึ้นเพราะช่องรับแสงกว้างขึ้นเยอะ

ตรง 28mm เป็นช่วงทางยาวโฟกัสที่เป็นรอยต่อของความรู้สึกว่าเป็นเลนส์มุมกว้างธรรมดาหรือเป็นเลนส์มุมกว้างมาก จุดนี้ให้ความรู้สึกว่าซูมกว้างสุดแล้วก็ยังเป็นมุมมองปกติที่คุ้นๆอยู่ ไม่ได้ให้ความรู้สึกว่ากว้างขวางยิ่งใหญ่อลังการเปอร์สเป็คทีฟตื่นตาตื่นใจเหมือนช่วงมุมกว้างมากๆ อย่าง 24mm หรือต่ำกว่านั้น ซึ่งยิ่งจะเห็นผลชัดในที่แคบๆ ว่า 28mm อึดอัดในบางสถานการณ์ อย่างเช่นตอนถ่ายรูปหมู่นี่ก็อย่างนึงละ
เรื่องนี้ก็ต้องเป็นเรื่องที่ต้องพิจารณา เพราะถึงการใช้งานมันจะพอเพียงในงานทั่วไปเกือบทั้งหมด แต่บางคนอาจจะต้องการเสริมมุมมองแกรนด์ๆ ด้วยเลนส์ทางยาวโฟกัสกว้างกว่านี้ด้วยหรือเปล่า

ส่วนทางยาวโฟกัสที่เกินมาถึง 75mm ไม่ค่อยกระทบกับการใช้งานสักเท่าไหร่ แทบไม่เห็นความต่างจาก 70mm เลย คงไม่เป็นประเด็นในการตัดสินใจเลือกซื้อ

ที่ 28mm

ที่ 75mm

ระยะโฟกัส
ตอนเอาไปเทสถ่ายใกล้นี่ผมถึงกับตกตำลึง ไม่คิดว่ามันจะถ่ายได้ใกล้ขนาดนั้น กะว่าสักฟุตกว่าๆ จากหน้าเลนส์แต่พอเลื่อนกล้องเข้าไปใกล้ๆ มันก็ยังถ่ายได้เหว้ย ก็เลื่อนเข้าไปอีก เลื่อนเข้าไปอีก เลื่อนไปเรื่อยๆ เลื่อนกล้องเข้าไปจนวัตถุเกือบชนเลนส์ ดอกไม้เกือบจมเข้าไปในฮู้ดนั่นแหละ กว่าจะถึงจุดโฟกัสใกล้สุด

ตามสเป็คระยะโฟกัสใกล้สุดคือ 19 เซ็นติเมตร แต่ความยาวกระบอกเลนส์ก็ 12 เซ็นต์ฯ เข้าไปแล้วหักลบระยะจากท้ายกระบอกเลนส์ถึงระนาบเซ็นเซอร์แล้ว เหรือระยะหน้าเลนส์ถึงวัตถุจริงๆ แค่สัก 2-3 เซ็นต์ฯ เองมั้ง
ตรงนี้เอาใจไปเลย..
ส่วนระยะโฟกัสที่ช่วง 75mm ประมาณ 39 เซ็นติเมตร ห่างจากหน้าเลนส์ออกไปอีกสักคืบกว่าๆ ก็ยังถ่ายโคลสอัพได้ใหญ่เบิ้มดี

28mm ใกล้สุด

28mm ถอยมาหน่อย


ผมไม่รู้หรอกว่าใหญ่แค่ไหน แต่ในการใช้งานทั่วไปแค่นี้เหลือเฟือสำหรับผึ้ง ผีเสื้อ ดอกไม้ และไม่ใช่แค่โคลสอัพที่ช่วงมุมกว้างได้เท่านั้น ที่ช่วงเทเลฯ ถึงจะโฟกัสได้ไม่ใกล้เท่ามุมกว้าง แต่ก็ยังให้กำลังขยายวัตถุได้พอๆ กับช่วงมุมกว้างถ่ายใกล้สุดนั่นแหละ เวลาเอาไปใช้ถ่ายดอกไม้ ถ่ายวัตถุเล็กๆ ทั้งเทเลฯ และมุมกว้างได้ขนาดวัตถุพอๆ กัน ต่างกันที่เปอร์สเป็คทีฟและฉากหลัง ทำให้เวลาใช้งานมีความยืดหยุ่นในการจัดองค์ประกอบและดีไซน์ภาพให้ได้ดังใจสูงมาก ไม่ค่อยมีข้อจำกัดในการถ่ายใกล้ๆ
ในการใช้งานโคลสอัพปกติของนักถ่ายภาพทั่วไปที่ไม่ใช่สายเฉพาะกิจด้านมาโคร คะแนนเต็มสิบผมให้สิบคะแนนในเรื่องนี้ หลังจากอึดอัดกับเลนส์โซนี่เรื่องถ่ายใกล้ได้ไม่มากมาหลายรุ่นเหลือเกิน โดยเฉพาะเลนส์คิทและเลนส์รุ่นประหยัด

ที่ 75mm ใกล้สุด

ที่ 28mm ใกล้สุด


Focus Breathing อาการมุมมองเปลี่ยน ภาพกว้างขึ้นหรือแคบลงขณะย้ายจุดโฟกัสจากใกล้ไปไกลแทบไม่มี บวกกับวงแหวนปรับโฟกัสที่ลื่นหมุนง่ายและอยู่ใกล้มือ (วางอยู่หลังวงแหวนซูม สลับกันกับเลนส์โซนี่) ทำให้เป็นเลนส์ที่ใช้สะดวกมากเวลาเอาไปถ่ายวิดีโอ
ส่วนเรื่อง Eye-AF ขอข้ามไป เนื่องจากผมทดลองกับ A7 ไม่มีระบบนี้ ส่วนเรื่องความเร็วในการโฟกัสก็เทสแต่กับ A7 เหมือนกัน ความรู้สึกไม่ต่างกับเลนส์คิตสักเท่าไหร่ พอๆ กับ 28mm f/2 และเร็วกว่า FE 50mm f/1.8  ส่วนในที่แสงน้อยอาจจะดีกว่าเลนส์อื่นๆ เล็กน้อย ผมว่าเอาเลนส์อะไรมาใส่มันก็คงเร็วได้สุดๆ แค่นี้แหละ ตามสภาพกล้อง A7 เจเนอเรชั่นแรกที่ออกมา 5 ปีแล้ว กันสั่นก็ไม่มีทั้งกล้องทั้งเลนส์ เรื่องนี้ก็ต้องข้ามๆ ไปเหมือนกัน


ภาพดีนะ แต่...

แต่ตรงขอบภาพหรือมุมๆ นี่แหละที่จะไม่ค่อยคมและมืดลงไปหน่อยที่ช่องรับแสงกว้างๆ ซึ่งก็เป็นหนึ่งในสองเรื่องที่ต้องแลกมา เพื่อให้ได้เลนส์คุณภาพดีๆ ช่องรับแสงกว้างขนาดเล็กน้ำหนักเบาราคาไม่แพงที่โฟกัสได้ใกล้ๆ (อีกเรื่องนึงคือทางยาวโฟกัส 4mm ที่หายไปนั่นแหละ)

  28mm f/2.8


แล้วมันแย่แค่ไหน?

ก็ไม่เท่าไหร่นะครับ ในมุมของผู้ใช้ทั่วๆ ไป อาจจะกระทบพี่ๆ โปรบ้างก็ตรงที่มีขั้นตอนการแก้ไขเพิ่มเติมเข้ามาใน workflow และอาจจะแก้ได้ไม่หมดในบางอย่าง ซึ่งมือสมัครเล่นอย่างเราก็ไม่ได้เดือดร้อนอะไรกับเรื่องนี้มากนัก แค่ที่กล้องกับซอฟท์แวร์ทำให้แบบอัตโนมัติเราก็โอเคแล้ว
มี Barrel distortion ที่ช่วงมุมกว้าง และ pincushion distortion ที่ช่วงเทเลฯ ตามปกติของเลนส์ไม่โปร ซึ่งก็แก้ในซอฟท์แวร์ได้ไม่ยาก แค่ตอนนี้ยังไม่มีโปรไฟล์สำเร็จรูปออกมาเลยยังไม่อัตโนมัติต้องปรับแก้เอง คงต้องรออีกสักพักเดี๋ยวก็มีมั้ง

Vignette หรือขอบภาพมืด และอาการขอบภาพเบลอจะเกิดได้ที่ช่องรับแสงกว้างสุด ถ้าหรี่ช่องรับแสงลงมาสักสต็อปอาการก็จะดีมากจนแทบไม่ต้องแก้ไขอะไรเลย และเกือบจะไม่เห็นเลยถ้าหรี่ช่องรับแสงสักสองสต็อป และให้ภาพดีไปกันยาวๆ ตลอด ถ้าเป็นรถยนต์คงต้องเรียกว่า flat torque เพราะคุณภาพดีพอๆ กันที่ช่องรับแสงกลางๆ ไม่ต้องตั้งอกตั้งใจใช้ที่ sweet spot เท่านั้น และสามารถลากยาวไปจนช่องรับแสงแคบๆ ถึง f/16 โน่นเลยกว่าจะเริ่มมี diffraction ทำให้ภาพเริ่มไม่ค่อยคม

28mm f/2.8

28mm f/4

75mm f/5.6

75mm f/2.8


Bokeh ส่วนที่ต้องเลือกเหมือนกันว่าชอบหรือไม่ชอบ เพราะเรนเดอร์ฉากหลังออกแนวมีดีเทลวุ่นวายหน่อยๆ ไม่ค่อยละลายเบลอๆ เนียนๆ ซึ่งฉากหลังลายๆ แบบนี้เป็นคาแร็คเตอร์โบเก้ที่ผมไม่ชอบ แต่ถ้าได้ฉากหลังบางแบบมันก็จะออกคล้ายๆ โบเก้สไตล์สีน้ำมันซึ่งผมชอบ หักลบกลบกันไปแล้วก็อยู่ในระดับโอเค พอจะยอมรับได้
แต่มีรีวิวเวอร์บางท่านให้ความเห็นว่าคาแร็คเตอร์ของเลนส์นี้มีหลายแบบแล้วแต่ช่วงซูม อันนี้ต้องลองเองว่าฉากหลังแบบไหน ช่วงซูมไหน ช่องรับแสงไหน จะคาแร็คเตอร์โบเก้ออกมาเป็นอย่างไร ผมไม่ได้เทสเรื่องนี้

เวลาใช้งานจริงๆ ผมว่าใช้งานได้ดี ไม่มีปัญหาอะไร แถวๆ กลางภาพยอดเยี่ยมตั้งแต่ช่องรับแสงกว้าง คุณภาพเหลือเฟือสำหรับการลงสื่อดิจิทัล หรือจะพิมพ์ภาพลงกระดาษติดฝาบ้านยังได้ ช่องรับแสงกว้างก็ใช้งานได้สะดวกในที่แสงน้อยและควบคุมระยะชัดได้อย่างที่ต้องการ ใช้เป็นเลนส์สารพัดประโยชน์ติดกล้องได้ดีเลย คาแร็คเตอร์ก็ออกแนวมีดีเทลแต่นุ่มนวลหน่อย ไม่คมยิบๆ เหมือนเลนส์โปร และเป็นเลนส์ที่ให้มีติภาพดี แยกแยะระยะใกล้ไกลได้ดี
เรื่องหลังนี่ผิดคาดนิดหน่อยเพราะไม่ได้คิดว่าจะเป็นเลนส์ที่มิติดีเท่านี้