สวัสดีค่ะเราเป็นเด็กมัธยมคนหนึ่งที่การเรียนเเละการประพฤติตัวอยู่ในเกณฑ์ที่ดีเเต่เราเป็นคนที่ถ้าไม่มีใครสั่งให้ทำเราจะไม่ทำมันเลยทำให้เราดูเป็นคนไม่กล้าเเสดงออกเเค่ไปห้องน้ำเราต้องมีเพื่อนไปด้วยทุกครั้งเลยเเต่ที่จริงเราชอบการเเสดงออกนะคะเช่นการพูดเราชอบพูดค่ะเราชอบเต้น ร้องเพลง เเต่เราไม่เข้าใจตัวเองเลยทำไมเราถึงไม่เคยได้ทำสิ่งที่ชอบเลยทำไมเราไม่เเสดงออกมากกว่านี้ทำไมไม่มีใครเห็นเเววเราบ้างเราอยากทำเราอยากเเข่งขันเราร้องไห้เลยนะคะเรื่องพวกนี้ เช่นตอนนี้อยู่ในช่วงการเเข่งขันศิลปะหัตกรรมเราก็ไม่ได้มีส่วนรวมเลย เราพยายามเสนอตัวเข้าร่วม พยายามพูดกับคุณครูทุกอย่างที่ทำให้เราได้ไปเเต่ไม่มีเสียงตอบรับกลับมาเหมือนครูมีเด็กของเขาอยู่เเล้วด้วยเเต่เราก็คิดน้อยใจนะคะว่าเราขอโอกาสบ้างได้ไหมเราอยากมีผลงานเราอยากสร้างชื่อเสียงเราอยากพูดหน้าเสาธงอยากขึ้นไปรับเกียรติบัตรอยากมีผลงานให้ครอบครัวภูมิใจ อีกเรื่องที่เรากังวลก็เรื่องพอร์ตที่ต้องยื่นเข้ามหาลัยค่ะเรากลัวไม่มีผลงานทางด้านความสามารถเรากลัวเข้ายากเพราะไม่มีอะไรมายืนยันคุณภาพของตัวเราค่ะ ถ้าถามว่าทำไมเราถึงมาตั้งกระทู้เพราะเราอยากระบายเราพูดให้ใครฟังไม่ได้เลยเราไม่กล้าพอ เเละเพื่อเราจะได้รับคำพูดที่ทำให้เรารู้สึกมีความกล้ามากขึ้นมีความรู้สึกดีๆมากขึ้นค่ะ เราขอขอบคุณคนที่เข้ามาอ่านนะคะ😢