สมัยนี้คงปติเสธไม่ได้นะคะ ว่าการเจอกันจีบกันบนโลกออนไลน์มีอยู่เต็มไปหมดทำให้เราสามารถเจอกัน คุยกันได้ง่ายดาย เเละก็สามารถตัดสินกันตั้งเเต่เริ่มเเรกคุยด้วยเช่นกัน เรามีเรื่องข้องใจเกี่ยวกับความคิดเเละความรู้สึกของคนที่พบเจอกันบนโลกออนไลน์ค่ะ หากท่านใดมีประสบการณ์สามารถเข้ามาแชร์ข้อมูลกันได้นะคะ เราขอเล่าสถานการณ์ที่เราเคยพบเจอมาช่วง 8-9 เดือนนี้นะคะ มีประมาณ 3-4 เหตุการณ์ที่เกิดขึ้นจริงแต่ก็ยังไม่เข้าใจความคิดของอีกฝ่ายค่ะ ว่าจริงๆเเล้วเค้าต้องการอะไร หรือต้องการคุยหรือคบกับคนเเบบไหนกันเเน่ สามารถเเชร์เรื่องราวความคิดเห็นได้ทั้งหญิงเเละชาย นะคะ
ข้อมูลของ จขกท. อายุ 27 ปี สูง 170 น้ำหนักค่อนข้างมาก ฮ่าๆ หน้าตาค่อนไปทางดีค่ะ มีเอกลักษณ์เฉพาะตัวและมีรอยยิ้มที่น่ารัก (อวยตัวเอง 40%ค่ะ)
เหตุการณ์ที่ 1 : ผู้ชายคนเเรกที่เข้ามาคุยด้วยผ่านทางเเอพลิเคชั่นชนิดหนึ่ง อายุประมาณ 40 ปีไม่มีครอบครัวค่ะ ยังดูวัยรุ่น เล่นเกม ดูหนัง เที่ยวเล่น มีอาชีพฟรีเเลนซ์ - เริ่มเเรกคุยกันปกติค่ะ ถามไถ่สารทุกข์ สุกดิบทั่วไป ใช้เวลา 1 เดือนค่ะ จนสามารถนัดเจอตัวจริงกันได้แต่เมื่อเจอเเล้วเค้าไม่ค่อยพูดค่ะ กลายเป็นคนเงียบ เเต่เมื่อเเยกย้ายกันก็กลับมาคุยกันปกติ พอนัดเจอกันก็เเบบเดิม เราเลยขอจบความสัมพันธ์แบบนี้ไปในช่วงเวลา เกือบ 4 เดือนที่คุยกันค่ะ
เหตุการณ์ที่ 2 : ผู้ชายอายุประมาณ 33 ปี พนักงานออฟฟิศค่ะ ทักคุยกันแบบถามคำตอบคำค่ะเเค่ 2 วันเค้าก็นัดเจอทันทีค่ะ ตัวเราไม่ได้รู้สึกอะไรกับเค้ามากมายค่ะ เเต่ตอนนั้น งงๆ บวกกับไม่อยากเสียเวลาก็ออกไปเจอกันสรุปว่าเค้าคุยเก่งมาก ชวนทำกิจกรรมนู่นนี่ตลอด หลังเลิกงานเเทบทุกวันต้องเจอกัน เสาร์อาทิตย์ ไม่มีเวลาส่วนตัวเลยค่ะ เเต่การคุยเเชทนั้นเหมือนเดิมค่ะ เหมือนเค้าเก็บเรื่องที่อยากคุยกับเราไว้คุยตอนเจอกันอ่ะค่ะ เเบบนี้มันน่าจะออกมาดีนะคะ แต่ว่ามันเหมือนโปรโมชั่น นาทีทองเลยค่ะ ฮ่าๆ เป็นเเบบนี้ได้ 2 เดือนเราเบื่อค่ะ ที่เราเบื่อเพราะเรารู้สึกว่าเค้ารีบร้อนเข้ามาในโลกของเรามากเกินไปเจอกันแทบทุกวัน เราคิดว่ามันควรมีช่องว่างสักนิดนึง เราควรมีเวลาให้ตัวเราเองบ้าง แต่เมื่อลองบอกเหตุผลเราไปเค้ากลับมองว่าเราอยากเทเค้า เเล้วเค้าก็เทเราก่อนเลยค่ะ ง่ายดายเหมือนไม่เคยรู้จักกันมาก่อน (กับคนนี้เราเศร้าเล็กน้อยค่ะ เเต่ไม่ถึงกับฟูมฟาย)
เหตุการณ์ที่ 3 : ผู้ชายอายุ 35 ปี เปิดร้านอาหารค่ะ คุยกันทั่วไปค่อนไปในเเนวโน้มที่ดี คุยได้ประมาณ 3-4 วันก็นัดเจอเราเลยค่ะ นัดเเบบ บอกตอน 4 โมงเย็น เจอกัน 6 โมงเย็นวันนั้นเลย กระทันหันสุดๆ แต่ก็ไม่ได้เจอกันค่ะ เพราะช่วงเวลาที่คุยกันเค้าค่อนข้างกังวลเรื่องรูปลักษณ์ภายนอกของเราและเค้าค่ะ เรารู้ว่าเค้าเป็นคนตัวเล็กค่ะ สูงสัก 160-165มั้ง ผอมบางเชียว เเละเราเคยบอกเค้าค่ะว่าเราสูงเเละน้ำหนักเยอะ เลยดูเหมือนหมียักษ์นะ ฮ่าๆ ถ้าเค้ามั่นใจว่าอยากเจอจริงๆ ก็เจอได้ เเต่เค้ากลับสวนมาว่า เราเเกล้งพูดว่าเราตัวใหญ่เพื่อลองใจเค้า เพราะเราไม่อยากไปเจอเค้าเเละก็บล๊อคเราไปเลยค่ะ ด้วยความเกรี้ยวกราด ฮ่าๆ (ในใจก็ได้เเต่ครุ่นคิดว่าเอ้าก็ตัวใหญ่ไง ที่บอกก็เพื่อให้เตรียมใจไม่ใช่ไม่อยากเจอว้อยย)
เหตุการณ์ที่ 4 : ล่าสุด สดๆร้อนๆ อายุ 39 ปี เป็นฟรีเเลนซ์ คุยกัน 2-3 คำ เราก็เเซวเล่นเป็นปกติค่ะ แต่อาจจะมีท่อนทำร้ายจิตใจพี่เค้ามั้ง ประมาณว่าเค้าถามเราอายุเท่าไหร่ เราก็บอก 39 ไง เท่ากันเลยได้เป็นเพื่อนกัน แล้วก้ส่งอิโมจิน่ารักๆ ให้รู้ว่าเเซว แต่ก็โดนตอกกลับมาว่า ขอโทษนะไม่อยากคบเพื่อนเเนวนี้ บาย เเล้วบล๊อคเราไปเลยจ่ะ 555 ดาวทำอะไรผิดไหนบอกดาวสิ๊
ก็เนี่ยเเหละค่ะ เรื่องย่อเเบบสั้นๆ ที่เราเจอมาแม้ไม่ได้ลงรายละเอียดเยอะ เเต่เราก็สงสัยนะคะว่าจริงๆเเล้ว การที่คนๆนึง มาคุยกับคนๆนึง ตัดสินจากอะไร เเละทำไมบางคนก็ตัดสินคนอื่นจากการคุย หรือการกรระทำตั้งเเต่ครั้งเเรก อันที่จริงในเหตุการณืที่ยกมาทั้ง 4 นั้นเรายังไม่ได้รู้สึกรักหรือชอบใครเลยสักคนนะคะ เเต่มันเเค่หงุดหงิดบ้างในบางอารมณ์ ก็กะว่าจะเลิกคุยอะไรเเบบนี้เเล้วล่ะค่ะ เพราะบั่นทอนความรู้สึกตัวเองเปล่าๆ และเราคงไม่เหมาะกับการนัดเจออะไรเเบบนี้มั้ง..
ความคาดหวังของคนเริ่มคุย..ในแบบที่ยังไม่เคยเจอตัวจริงกันมาก่อน
ข้อมูลของ จขกท. อายุ 27 ปี สูง 170 น้ำหนักค่อนข้างมาก ฮ่าๆ หน้าตาค่อนไปทางดีค่ะ มีเอกลักษณ์เฉพาะตัวและมีรอยยิ้มที่น่ารัก (อวยตัวเอง 40%ค่ะ)
เหตุการณ์ที่ 1 : ผู้ชายคนเเรกที่เข้ามาคุยด้วยผ่านทางเเอพลิเคชั่นชนิดหนึ่ง อายุประมาณ 40 ปีไม่มีครอบครัวค่ะ ยังดูวัยรุ่น เล่นเกม ดูหนัง เที่ยวเล่น มีอาชีพฟรีเเลนซ์ - เริ่มเเรกคุยกันปกติค่ะ ถามไถ่สารทุกข์ สุกดิบทั่วไป ใช้เวลา 1 เดือนค่ะ จนสามารถนัดเจอตัวจริงกันได้แต่เมื่อเจอเเล้วเค้าไม่ค่อยพูดค่ะ กลายเป็นคนเงียบ เเต่เมื่อเเยกย้ายกันก็กลับมาคุยกันปกติ พอนัดเจอกันก็เเบบเดิม เราเลยขอจบความสัมพันธ์แบบนี้ไปในช่วงเวลา เกือบ 4 เดือนที่คุยกันค่ะ
เหตุการณ์ที่ 2 : ผู้ชายอายุประมาณ 33 ปี พนักงานออฟฟิศค่ะ ทักคุยกันแบบถามคำตอบคำค่ะเเค่ 2 วันเค้าก็นัดเจอทันทีค่ะ ตัวเราไม่ได้รู้สึกอะไรกับเค้ามากมายค่ะ เเต่ตอนนั้น งงๆ บวกกับไม่อยากเสียเวลาก็ออกไปเจอกันสรุปว่าเค้าคุยเก่งมาก ชวนทำกิจกรรมนู่นนี่ตลอด หลังเลิกงานเเทบทุกวันต้องเจอกัน เสาร์อาทิตย์ ไม่มีเวลาส่วนตัวเลยค่ะ เเต่การคุยเเชทนั้นเหมือนเดิมค่ะ เหมือนเค้าเก็บเรื่องที่อยากคุยกับเราไว้คุยตอนเจอกันอ่ะค่ะ เเบบนี้มันน่าจะออกมาดีนะคะ แต่ว่ามันเหมือนโปรโมชั่น นาทีทองเลยค่ะ ฮ่าๆ เป็นเเบบนี้ได้ 2 เดือนเราเบื่อค่ะ ที่เราเบื่อเพราะเรารู้สึกว่าเค้ารีบร้อนเข้ามาในโลกของเรามากเกินไปเจอกันแทบทุกวัน เราคิดว่ามันควรมีช่องว่างสักนิดนึง เราควรมีเวลาให้ตัวเราเองบ้าง แต่เมื่อลองบอกเหตุผลเราไปเค้ากลับมองว่าเราอยากเทเค้า เเล้วเค้าก็เทเราก่อนเลยค่ะ ง่ายดายเหมือนไม่เคยรู้จักกันมาก่อน (กับคนนี้เราเศร้าเล็กน้อยค่ะ เเต่ไม่ถึงกับฟูมฟาย)
เหตุการณ์ที่ 3 : ผู้ชายอายุ 35 ปี เปิดร้านอาหารค่ะ คุยกันทั่วไปค่อนไปในเเนวโน้มที่ดี คุยได้ประมาณ 3-4 วันก็นัดเจอเราเลยค่ะ นัดเเบบ บอกตอน 4 โมงเย็น เจอกัน 6 โมงเย็นวันนั้นเลย กระทันหันสุดๆ แต่ก็ไม่ได้เจอกันค่ะ เพราะช่วงเวลาที่คุยกันเค้าค่อนข้างกังวลเรื่องรูปลักษณ์ภายนอกของเราและเค้าค่ะ เรารู้ว่าเค้าเป็นคนตัวเล็กค่ะ สูงสัก 160-165มั้ง ผอมบางเชียว เเละเราเคยบอกเค้าค่ะว่าเราสูงเเละน้ำหนักเยอะ เลยดูเหมือนหมียักษ์นะ ฮ่าๆ ถ้าเค้ามั่นใจว่าอยากเจอจริงๆ ก็เจอได้ เเต่เค้ากลับสวนมาว่า เราเเกล้งพูดว่าเราตัวใหญ่เพื่อลองใจเค้า เพราะเราไม่อยากไปเจอเค้าเเละก็บล๊อคเราไปเลยค่ะ ด้วยความเกรี้ยวกราด ฮ่าๆ (ในใจก็ได้เเต่ครุ่นคิดว่าเอ้าก็ตัวใหญ่ไง ที่บอกก็เพื่อให้เตรียมใจไม่ใช่ไม่อยากเจอว้อยย)
เหตุการณ์ที่ 4 : ล่าสุด สดๆร้อนๆ อายุ 39 ปี เป็นฟรีเเลนซ์ คุยกัน 2-3 คำ เราก็เเซวเล่นเป็นปกติค่ะ แต่อาจจะมีท่อนทำร้ายจิตใจพี่เค้ามั้ง ประมาณว่าเค้าถามเราอายุเท่าไหร่ เราก็บอก 39 ไง เท่ากันเลยได้เป็นเพื่อนกัน แล้วก้ส่งอิโมจิน่ารักๆ ให้รู้ว่าเเซว แต่ก็โดนตอกกลับมาว่า ขอโทษนะไม่อยากคบเพื่อนเเนวนี้ บาย เเล้วบล๊อคเราไปเลยจ่ะ 555 ดาวทำอะไรผิดไหนบอกดาวสิ๊
ก็เนี่ยเเหละค่ะ เรื่องย่อเเบบสั้นๆ ที่เราเจอมาแม้ไม่ได้ลงรายละเอียดเยอะ เเต่เราก็สงสัยนะคะว่าจริงๆเเล้ว การที่คนๆนึง มาคุยกับคนๆนึง ตัดสินจากอะไร เเละทำไมบางคนก็ตัดสินคนอื่นจากการคุย หรือการกรระทำตั้งเเต่ครั้งเเรก อันที่จริงในเหตุการณืที่ยกมาทั้ง 4 นั้นเรายังไม่ได้รู้สึกรักหรือชอบใครเลยสักคนนะคะ เเต่มันเเค่หงุดหงิดบ้างในบางอารมณ์ ก็กะว่าจะเลิกคุยอะไรเเบบนี้เเล้วล่ะค่ะ เพราะบั่นทอนความรู้สึกตัวเองเปล่าๆ และเราคงไม่เหมาะกับการนัดเจออะไรเเบบนี้มั้ง..