เราคบกับแฟนมา 3 ปีค่ะ ตลอดเวลาที่คบกันมีความสุขมากๆ มีอะไรที่ชอบเหมือนๆกัน มีไลฟ์สไตล์เดียวกัน คบกันแบบเปิดเผยให้พ่อแท่แต่ละฝ่ายรู้ พอวันหนึ่ง มีเหตจำเป็นต้องแยกกันอยู่คนละจังหวัด เราก็แยกค่ะเขาก็เต็มใจไม่มีการงี่เง่าใดๆเพราะเขาเข้าใจและห่วงอนาคตของเรา พอย้ายมาได้สักพักก็ยังคุยกันเหมือนเดิมเป็นแฟนที่รักกันมากเหมือนเดิม  

แล้วมีวันหนึ่งเราดันแอบคุยกับคนอื่นแล้วชอบเขา แบบว่าหลงอะค่ะ เราก็เลยสารภาพกับแฟนว่าเราคุยกับคนอื่น  แต่เราเลือกแฟนนะ  เราจะตัดคนนั้นออกไป  แล้วแฟนเราก็ให้โอกาสเรา

และมีวันหนึ่ง เราดันเผลอไปตอบกลับสตอรีาของคนนั้น แฟนเราเห็น แฟนเราก็เลยโกรธมาก  โกรธจนบอกจะเลิกกับเรา  แต่เราก็ง้อๆๆ  ง้อสุดชีวิต  ง้อทุกวิถีทาง  เขาก็ไม่ให้โอกาส  เขาบอกว่าเขาไม่เหมือนเดิมแล้ว  

แรกๆ  เราก็ยังคงง้ออยู่เพราะเรารักแฟนคนนี้มาก เราก็ง้อเรื่อยๆ จนมาวันหนึ่งเขาเริ่มไม่ตอบแชทเรา ไม่รับสาย เราทนไม่ไหวจริงๆ  เลยถึงกับนั่งรถไปง้อถึงที่(ไปช่วงหยุดยาวนะคะ)  ตอนแรกเขาก็ยังไม่ดีด้วย แต่เขาก็มาหา มารับไปกินข้าว ใช้ชีวืตเหมือนปกติตอนที่เคยอยุ่ด้วยกัน แต่พอวันสุดท้ายเขาก็บอกว่าดีด้วย  สรุปเรากลับมาคบกันค่ะ  แต่เรามีข้อตกลงคือ
1.เขาจะไม่ให้รหัสเฟสบุ้ค เพราะเขาต้องการความเป็นส่วนตัวบ้าง
2.เขาขออิสระบ้าง เช่นเวลาจะไปเที่ยวไหนกับเพื่อน
เราก็ตกลงยอมทุกอย่าง เพราะเราไม่อยากเสียเขาไปจริงๆ  

แต่พอถึงวันที่เราต้องกลับ เขาก็มาส่งปกติ  และเราก้คุยกันปกติค่ะ  

พอได้สักพักก็เริ่มเปลี่ยนแปลงค่ะ  ไม่สนใจเราเหมือนก่อนแล้ว  ไม่แคร์เราเลย  คือพูดง่ายๆ คือเขาไม่สนใจเราเลยอะค่ะ  ทั้งคุยกับใครเราก็ไม่รุ้รหัสเฟส  ทำอะไรอยู่บ้างเราก็โทถามไม่ได้(โทรศัพเขาเข้าศูนย์)  

เราอึดอัดมาก อยู่ไกลกันอีก  เราทรมานมากเลยตอนนี่  อยากจะถอยแต่ก็ไม่อยากให้เขาไป  เราควรทำไงดีคะ  บางทีเราก็ไม่อยากจะงี่เง่าใส่เขา  แต่บางทีมันก็อดไม่ได้  เราอยากให้เขากลับมาดีกับเราเหมือนเดิมค่ะ