*อันนี้เป็นการตั้งกระทู้ครั้งแรกก็อาจจะไม่เป็นหน่อนนะคะแท็กถูกแท็กผิดก็ตามนั้น

ก็ตามหัวข้องเลยอะค่ะ เพื่อนของเรามันก็จะออกแนวประมาณเป็รโรคซึมเศร้าหน่อยอะค่ะ
เรื่องมีอยู่ว่า
เพื่อนของเรา(จะขอใช่ชื่อว่าa)มันจะชอบมาระบายในแชทกลุ่มที่มีเรากับเพื่อนอีกคน(ส่วนคนนี้จะขอใช้ชื่อว่าb)ส่วนมากก็จะมาเรื่องครอบครัว(ในครอบครัวของมันก็จะมีพ่อ,ย่า,แล้วก็แม่เลี้ย)ประมานว่าแม่ชอบมาบ่นมาด่ามาว่าaทำนองนี้อะค่ะ คือเรากับbก็ไม่รู้จะทำยังไงดี bก็เลยได้แต่ปลอบaว่าแบบ"เอ้อชีวิตกูก็เป็นแบบนั้นแหละ(อาจขอหยาบหน่อยนะคะ)บางครั้งชีวิตกูก็ยังแย่กว่าอยู่เลย"ประมานนี้ ไอ่เราก็ได้แต่นั่งอ่านพวกมันเถียงกันนิกหน่อยบ้าง เพราะเราจะเป็ยพวกแบบ"เรื่องของเลย นั้นชีวิตเองอะ" แต่บางครั้งที่aมันมาระบายมันก็บอกประมานว่า"ทีกูจะฆ่าตัวตายพอแม่ไม่ก็ย่ามาเห็นก็จะบอกแบบ'เรียกร้องความสนใจเหร?'กูก็ได้แต่ร้องไห้แทบทุกวันและทำร้ายตัวเองไปเรื่อยๆไง"แล้วถ้าbอยู่มันก็จะโต้ตอบกลับแบบเอาชีวิตมันมาเป็นตัวอย่างประมานนี้ ล่าสุดรร.ที่เราaและbอยู่พึ่งประกาศผลสอบไป พอได้ผลสอบมาได้ซักพักแล้วaมันก็หายจากแชท(ตอนนั้นคือคุยเล่นกันในกลุ่มแชทเหมือนเดิม)พอมันกลับมามันก็บอกประมานว่า"กูโดนแม่ด่ามาว่ะ"แล้วก็เล่ามาเลยว่ามันโดนอะไรบ้าง ไอ่เราก็ได้แต่อ่านเหมือนเดิมแล้วก็ปล่อยให้bปลอบมันอะไรมันเหมือนเดิม คือถ้าให้เราปลอบเราก็จะบอกไปแค่ว่า"อ่าาาาาาาาาาห้ะ" "แล้วไงต่อ" ไปเรื่อยๆจนกว่ามันจะไม่พิมพ์ เพราะทุกวันนี้มันชอบบอกประมานว่า"ให้กูได้มีที่ระบายก็พอแล้ว"ไอ่เราก็ทำตามมันเลยไง "ได้ประบาย"ก็ระบายมาเลย "ช่างมันเถอะ"ก็จะไม่ขุดมาคุยแล้วไง ก็ปล่อยให้มันเป็นอดีตไปเลยอย่างงี้ แต่ทุกวันนี้ที่เราทำอย่างงี้กับaเราก็ห่วงมันเหมือนกันตามภาษาเพื่อนสนิดคนนึง

คือเอาตรงๆเลยทุกคนว่าเราควรทำยังไงกับaดี

*คือที่พิมพ์ไปก็อาจงงหน่อยนะ