เราเจอกับเพื่อนคนนี้ตอนม.1ค่ะ เธอเป็นผู้หญิงตัวเล็กๆ...(เล็กมากเวอร์ สูงไม่ถึง150= =") เจอครั้งแรกเราก็คิดว่าเธอจะเป็นคนที่น่ารักนะคะ แต่พออยู่ร่วมห้องกันไปสักพัก เราก็รู้สึกว่า ไม่น่ารักแล้ว เธอทำตัวไม่ค่อยดีเลย เพื่อนในห้องก็ไม่ชอบเธออยู่แล้วด้วย เธอรู้ตัวดีแต่ก็ไม่สนใจ เธอคล้ายว่าจะอวดเก่งอ่ะค่ะ... บางทีก็พูดให้เพื่อนแรงๆ เวลาเพื่อนคุยด้วยก็ชอบทำหน้าบูดๆ พูดเสียงแข็งๆใส่ บางทีก็ เกาหัวแบบแรงๆ!(มีเหาหรอจ้ะ) กัดเล็บตัวเอง(เล็บนางสกปรกนะ) เกาทั้งตัวเลยค่ะ-_- เพื่อนเลยไม่ค่อยอยากเข้าใกล้เท่าไหร่ แล้วเธอก็ดราม่าค่ะ! ร้องไห้ไปหาครู จนครูเข้ามาในห้องแล้วก็เทศนา บลาๆๆ ประมาณว่าเพื่อนคนนี้เข้ากับเพื่อนในห้องไม่ได้ เพื่อนในห้องแกล้งเค้า บลาๆ ซึ่งเราก็งงว่าแกล้งตอนไหน? ในเมื่อคนอื่นพยายามไม่ยุ่งกับเธอมาตลอด มีแต่เธอทำตัวเองทั้งนั้น ต่อมาเราก็พยายามเป็นมิตรกับเธอนะ แต่เหมือนว่าเธอจะไม่เป็นมิตรเลย เราเคยบอกเธอเกี่ยวกับการกระทำของเธอนะ แต่ก็เหมือนเดิม เฮ้ออ ถ้านั่งห่างจะไม่ยุ่งหรอก แต่ประเด็นคือนั่งข้างเธอไง! แล้วต้องมาทนเห็นทุกวัน จะย้ายที่เพื่อนก็ไม่ยอมด้วยนะ-_-  เราไม่ชอบการกระทำของนางเลยค่ะ รู้สึกรังเกียจ.. (แรงไปมั้ย) เคยพูดให้นางได้ยินนะ แต่นางก็ทำเหมือนเดิม เพิ่มเติมคือ ทำตัวเหมือนคนไม่เต็มบาท... สมองนางก็ใช่ว่าจะดีนะ แต่มาอยู่ห้องคิง... โอเค เรายอมรับก็ได้ว่านางอาจจะเก่งบางวิชา

    แต่ว่าเธอขึ้นม.2แล้วนะ!!! เมื่อไหร่จะเลิกทำตัวแบบนี้สักที ไม่ใช่เด็กแล้วนะที่จะมาทำกริยาอะไรแบบนี้ เห็นละรับไม่ได้ รู้สึกรังเกียจ ขยะแขยงกับกริยาของนาง!! โอ้ยยย~ เมื่อไหร่เมิงจะเลิกท้ามมม😂 จากที่แค่เบื่อนางเฉยๆ ตอนนี้รู้สึกเกลียดเลยค่ะ เราควรจะทำยังไงดีเพราะต้องนั่งข้างนางต่อไปทั้งเทอม!!

#ขอลาตายแปป--