สวัสดีค่ะเราชื่อวรรณอยู่ป.5/1ค่ะ
มาที่เรื่องหลักกันค่ะ คือเหตุการเป็นแบบว่าตอนนั้นเพื่อนของเราไม่มารร.เราเลยแขทถามว่าทำไมไม่มาเพราะเราเป็นห่วงค่ะแต่เพื่อยนคนนั้นกลับตอบด้วยคำตอบรุนแรงค่ะเราเลยบอกว่า"
บอกเรามาเถอะเป็นอะไรหรอ เราเป็นห่วงนะ"
แต่คำตอบที่ได้มายิ่งรุนแรงกว่าเดิมค่ะเราก็ไม่ได้ไปทำอะไรให้เขานะคะ
พอมารร.เพื่อนคนนั้นไม่คุยกับเราเลยพอจะเข้าไปหาก็ผลักเราพอไปถึงบ้านพบว่านางบล็อกเราแล้ว
เราทำไงดีคะเราควรเปลี่ยนตัวเองมั้ยหรือเป็นเหมือนเดิมคะแถมช่วงนี้ก็ยิ่งทะเลาะกับเพื่อนคนอื่นๆอยู่ด้วยค่ะ
แต่เราก็ไม่เคยนินทาอะไรเขานะคะเพราะเขาเพื่อนที่ดีมากแต่ไม่คิดเลยว่าทำไมทำแบบนี้กับเรา
เพื่อนที่ทะเลาะเพราะนางอย่งเพื่อนค่ะนางแย่งเพื่อนที่เราชอบไปเล่นกันทุกวันอ่อยผู้ชายด้วยค่ะจำได้แม่นเลยค่ะ
เพื่อนเราคนนั้นเกลียดเรามากจนขนาดที่ว่าแฉร์กันเลยค่ะเราไม่เคยทำไรให้เขาเลยนะคะพอเราทำให้เขาไม่พอใจเขาก็จะเขียนไดอารี่นินทาเราค่ะพอเราเริ่มไม่ค่อยมีเพื่อนก็หาโอกาศนินทาเลยค่ะ
ตอนนั้นเรารู้สึกเศร้ามากเพราะไม่คิดเลยว่าเพื่อนจะทำแบบนี้กับเรา
เพื่อนอีกคนนึงค่ะชอบขโมยของคนอื่นแสร้งแต่เขาไม่ยอมรับความจริงค่ะทำตัวโดดเด่นเราก็คิดว่าเออคงอยากจะหาอะไรทำล่ะมั้งเลยปล่อยๆไปแต่ก็ยิ่งกว่าเดิมอีกค่ะตอนนั้นมีคนเอาผ้าห่มมาห่มแต่เพื่อนเราเอาผ้าห่มไปไม่ขอเอาไปห่มออกไปซื้อขนมเราก็ตลกดีแต่มันดูไม่เหมาะสมกับเป็นนักเรียนตอนแรกเขากะจะเอามาห่มนอนคาบว่างแต่ไม่ได้ห่อมนอนคายฃบว่างค่ะ
ถ้าฝากบอกได้ตอนนี้อยากบอกว่า หยุดเถอะเราไม่ไหวจริงๆเราไม่เคยโกรธพวกเธอเลย เราไปทำอะไรให้หรอ...
ทำไมเพื่อนเกลียดเราทั้งๆที่ก็ไม่ได้ทะเลาะอะไรกันขนาดนั้น??
มาที่เรื่องหลักกันค่ะ คือเหตุการเป็นแบบว่าตอนนั้นเพื่อนของเราไม่มารร.เราเลยแขทถามว่าทำไมไม่มาเพราะเราเป็นห่วงค่ะแต่เพื่อยนคนนั้นกลับตอบด้วยคำตอบรุนแรงค่ะเราเลยบอกว่า"
บอกเรามาเถอะเป็นอะไรหรอ เราเป็นห่วงนะ"
แต่คำตอบที่ได้มายิ่งรุนแรงกว่าเดิมค่ะเราก็ไม่ได้ไปทำอะไรให้เขานะคะ
พอมารร.เพื่อนคนนั้นไม่คุยกับเราเลยพอจะเข้าไปหาก็ผลักเราพอไปถึงบ้านพบว่านางบล็อกเราแล้ว
เราทำไงดีคะเราควรเปลี่ยนตัวเองมั้ยหรือเป็นเหมือนเดิมคะแถมช่วงนี้ก็ยิ่งทะเลาะกับเพื่อนคนอื่นๆอยู่ด้วยค่ะ
แต่เราก็ไม่เคยนินทาอะไรเขานะคะเพราะเขาเพื่อนที่ดีมากแต่ไม่คิดเลยว่าทำไมทำแบบนี้กับเรา
เพื่อนที่ทะเลาะเพราะนางอย่งเพื่อนค่ะนางแย่งเพื่อนที่เราชอบไปเล่นกันทุกวันอ่อยผู้ชายด้วยค่ะจำได้แม่นเลยค่ะ
เพื่อนเราคนนั้นเกลียดเรามากจนขนาดที่ว่าแฉร์กันเลยค่ะเราไม่เคยทำไรให้เขาเลยนะคะพอเราทำให้เขาไม่พอใจเขาก็จะเขียนไดอารี่นินทาเราค่ะพอเราเริ่มไม่ค่อยมีเพื่อนก็หาโอกาศนินทาเลยค่ะ
ตอนนั้นเรารู้สึกเศร้ามากเพราะไม่คิดเลยว่าเพื่อนจะทำแบบนี้กับเรา
เพื่อนอีกคนนึงค่ะชอบขโมยของคนอื่นแสร้งแต่เขาไม่ยอมรับความจริงค่ะทำตัวโดดเด่นเราก็คิดว่าเออคงอยากจะหาอะไรทำล่ะมั้งเลยปล่อยๆไปแต่ก็ยิ่งกว่าเดิมอีกค่ะตอนนั้นมีคนเอาผ้าห่มมาห่มแต่เพื่อนเราเอาผ้าห่มไปไม่ขอเอาไปห่มออกไปซื้อขนมเราก็ตลกดีแต่มันดูไม่เหมาะสมกับเป็นนักเรียนตอนแรกเขากะจะเอามาห่มนอนคาบว่างแต่ไม่ได้ห่อมนอนคายฃบว่างค่ะ
ถ้าฝากบอกได้ตอนนี้อยากบอกว่า หยุดเถอะเราไม่ไหวจริงๆเราไม่เคยโกรธพวกเธอเลย เราไปทำอะไรให้หรอ...