จขกท ทะเลาะกับแม่เกือบทุกวันค่ะ แต่ถ้าวันไหนไม่ได้ทะเลาะกับแม่ แม่ก็จะทะเลาะกับคนอื่นแทน กับพ่อบ้าง กับป้าบ้าง กับน้องบ้าง ไม่ว่าจะเรื่องอะไรก็ตามสามารถหยิบมาทะเลาะได้
อย่างเรื่องเล็กนิดเดียว เรื่องน้องเข้าไปจัดห้องให้ มันก็จัดออกมาเรียบร้อยดี พ่อก็ยังพุดชม แต่แม่ไม่ชอบ โวยวายใหญ่โตว่าหาของไม่เจอ ด่าแรงด้วยว่า น้องเราเป็นตัวทำลายข้าวของ   เฮ้ออออออ เด็กมันก็หวังดีอ่าเนอะ
  แต่ก่อนเราก็เถียงนะ และแน่นอนว่าโดนตี ไม่ใช่เบาๆด้วย ไม้แขวนเสื้อแตก เหตุเพราะแอบไปซื้ออาหารหมา แต่แม่คิดว่าไปมั่วสุมกับเพื่อน


ปีก่อนจขกท เคยทำร้ายตัวเองด้วย คือการเอา มีดมากรีดตามแขน เน้นให้เห็นชัดๆ แต่ไม่กะถึงตาย แค่อยากให้แม่เห้นว่านี่เราทำร้ายตัวเองเพราะคำพูดแรงๆของแม่เลยนะอะไรแบบนี้ (ช่างโง่อะไรอย่างงี้)
แต่แม่ก็ไม่อะไรเลยค่ะ จนพ่อต้องขอให้เราไปขอโทษเพราะเราเป็นลุกให้แม่ขอโทษไม่ได้ เราเลยไปขอโทษ

และตอนเด็กๆจำไม่ได้แล้วว่าอายุเท่าไหร่น่าจะตอนม.1-2 ทะเลาะเรื่องอะไรไม่รู้แต่แม่พุดขึ้นมาว่าเลือดก้อนเดียวตัดทิ้งได้ ตอนนั้นแบบเจ็บไปหมดอยากตายๆไปซะ จขกทเอาเสื้อผ้ามามัดให้มันยาวๆ กะจะผูกคอตาย จะแขวนกับพีดลม สรุปว่าพัดลมหักโขกหัวตัวเอง+น้องเข้ามาเห้นพอดี วันนั้นเลยรอดตายไป

หลังๆ 1-2ปีมานี่เรารู้สึกจะบอกว่าปลงก็ไม่ได้เพราะเวลาแม่ด่าอะไรมาก็เจ็บในใจลึกๆ ขอใช้คำว่าทำเป็นไม่แคร์ พยายามไม่น้องไห้ ไม่เถียงกลับ ก้มหน้า บางทีก็ยิ้มให้ ตลกกลบเกลื่อน เพราะสงสารพ่อกลัวพ่อเครียด ว่าลูกทะเลาะกับแม่อีกแล้ว
ตอนนี้คิดว่าคงแก้อะไรที่ตัวเค้าไม่ได้แล้วแหละ ต้องแก้ที่ตัวเองล่ะมั้ง เลยอยากทราบว่า มีวิธีไหนให้หายเครียดบ้างคะ หรือมีเบอร์จิตแพทย์แบบคุยฟรี หรือกิจกรรมอะไรจะดีมากเลย
ขอบคุณที่อ่านจนจบจ้า