เมื่อวันเสาร์ที่ผ่านมา พาแม่ไปเที่ยวไหว้พระเชียงราย ออกจากเชียงใหม่ไปค่ะ ตั้งใจจะไปลองกินร้านน้ำเงี้ยวป้าสุขกัน ได้ยินชื่อเสียงมานาน ทั้งพี่น้องพันทิป วงใน

ไปถึงประมาณ บ่ายโมง เป็นร้านแบบห้องแถว ที่จอดรถก็ไม่มี เลยให้แฟนขับหาที่จอด เรากับแม่ลงก่อน โดยเดินเลาะผ่านห้องแถวอื่นมา เราเห็นมีช่องด้านข้างของร้าน เลยเข้าทางนั้น เพื่อไปยืนมองหาที่นั่ง ตามปกติ สักพัก ก็มีผู้ชายตัวใหญ่ใส่ทองเส้นโต มาตะโกนเรียกแบบตะคอก ละมองหน้าแบบไม่ชอบใจ มาลงคิว มากี่คนก็ลงไว้ ตอนแรกก็ไม่คิดหรอกว่าคุยกะเราทีเป็นลูกค้า ก็คุยกับแม่คงไม่มีที่นั่ง แม่ว่าเข้าห้องน้ำรอแป้บ พอดีหันไปมองตามเสียง สบตาปั้บ ถึงรู้ คุยกะเรานี่เอง เริ่มลังเล จะยังไง เลยเดินไปหาเขาละยิ้มว่า มา3คนค่ะ เขาก็ตะคอกแบบเดิม กี่คนก็ลงคิว เราเริ่มหงุดหงิดละ แฟนโทรมาบอก ไม่มีที่จอดเลย เราก็บอกว่า เขาพูดไม่ดีเลยอะ เลยตกลง ไม่กินกันละ แม่เดินออกมาพอดี เราเลยกาชื่อออก เขาก็แลมอง ละมารอรถตรงด้านหน้า สักพัก มีลูกค้าอีกกลุ่มเข้ามา เขาก็บอก ลงชื่อรอ กลุ่มนั้นพูดว่า ไม่รอดีกว่า เขาก็พูด รอได้ก็รอ รอไม่ได้ก็แล้วไป..เฮ้ยยย

รถมารับ ขึ้นรถไป แม่ถาม นี่เจ้าของเหรอ ทำไมพูดไม่ดี โรงทานแจกฟรี เขาพูดเพราะกว่านี้อีกนะ แฟนก็แซว เป็นไง สมใจละยัง น้ำเงี้ยวป้าสุข...

นี่คือมาเล่าประสบการณ์ที่เจอ เราไม่ได้คาดหวังให้ใครมาไหว้นอบน้อม ต้อนรับแบบพิเศษนะ แต่ร้านนี้เรารับไม่ได้และผิดหวังมาก ร้านดังต้อนรับลูกค้าแบบนี้ แต่ยังไงร้านเขาก็คงขายได้ต่อไป เขามีชื่อเสียงแล้ว เราแค่ลูกค้าส่วนน้อยเขาคงไม่แคร์