สวัสดีค่ะ อยากถามว่าคนที่ต้องยกสัตว์เลี้ยงให้คนอื่นไป จัดการความรู้สึกตัวเองยังไงและนานไหมกว่าจะหายเศร้า เราตอนนี้จิตตก เศร้า คิดถึงมันมาก สับสนไปหมดว่าคิดถูกไหม เรื่องคือเราไปช่วยลูกแมวกลางถนนเมื่อ 1 เดือนที่แล้วอายุน่าจะประมาณ 1 เดือน เอากลับมาดูแลที่บ้าน ตอนแรกก็ประกาศหาคนรับเลี้ยงตามเพจ แต่ก็เงียบ ต้องหาคนเลี้ยงเพราะเรามีหมา 1 ตัว มันไม่ชอบแมว เห่าทั้งวัน วันๆ จะไล่จับแต่แมว เลยเอาน้องแมวขังกรงไว้ ปล่อยแมวนอกกรงเฉพาะกลางวัน ตอนเราไปทำงานหมาอยู่นอกบ้าน แมวอยู่ในบ้าน เลิกงานกลับมาแมวเข้ากรง หมาเข้าบ้าน ทำอย่างนี้ทุกวัน กลางคืนนอนหมานอนในห้องแมวนอนหน้าห้อง แต่ปล่อยวิ่งอิสระ รู้สึกสงสารก็สงสารเหนื่อยในการสับรางพอควร  เคยพยายามจะให้ทั้งสองตัวอยู่ด้วยกันหลายครั้งแต่หมาเจ้าถิ่นมันไม่ยอมเลย กลางคืนเราจะนอนเล่นกับแมวนานพอควร สงสารมันอยู่ตัวเดียวทั้งวัน แฟนก็จะดูหมาพาขึ้นบ้านไปนอน แยกโซนกัน ช่วงที่มีแมวเรายอมรับว่าห่างจากหมาไปเลย จากเคยหอมกอดหมาก็มาหอมกอดแมว บางทีหมาต้องอยู่นอกบ้านในวันหยุดเพื่อให้แมวได้วิ่งเล่นบ้างแทนที่จะอยู่ในกรง จนคนที่บ้านเริ่มบ่นว่าสงสารน้องหมา กลายเป็นหมาหัวเน่า แต่จริงๆ เราก็รักหมาเราเท่าเดิมแค่ดูแลแมวเล็กมากเป็นพิเศษแค่นั้นเพราะมันยังเล็กมากๆ เจ้าแมวเหมียวเราเรียกชื่อว่าจิ๋ว มีพฤติกรรมสุดแสนจะขี้อ้อน ชอบให้เรากอดให้เราหอม ชอบมานอนใต้คอ ชอบอยู่ใกล้ๆตามเราไปทุกที่แม้กระทั่งในห้องน้ำ ถ้าเรากลับบ้านจิ๋วจะวิ่งลงมาจากชั้นสองลงมาต้อนรับ ร้องเหมียวๆไม่ขาดเสียง ต่อให้จิ๋วอยู่ที่ไหนถ้าเราเรียกจิ๋วๆ จะเห็นภาพแมวตัวเล็กๆสามสีวิ่งหางชี้มาหาทันที จนมีน้องคนนึงมาขอไปเลี้ยง ตอนแรกไม่คิดอะไรมากเพราะเป็นความตั้งใจแต่แรกว่าเราแค่ช่วยเค้ามาเราจะไม่เลี้ยงเองเพราะเรามีหมา แต่พอใกล้วันที่จะยกจิ๋วให้เค้าใจหายบอกไม่ถูก ทางบ้านใหม่ของจิ๋วซึ่งแยู่ต่างจังหวัดก็เป็นครอบครัวที่น่ารักมาก เตรียมต้อนรับจิ๋วอย่างดี เช้าวันที่ต้องเอาจิ๋วไปส่งเราร้องไห้หนักมาก กอดจิ๋วหอมจิ๋วแน่นหลายที เพราะคิดว่านี่คงเป็นกอดและหอมสุดท้ายจากเรา และเราคงไม่มีวันได้เห็นจิ๋วอีก เจ็บปวดที่สุดแต่เราต้องรักษาคำพูดว่าจะยกให้เค้า เค้าก็เตรียมทุกอย่างพร้อมแล้ว แล้วเราก็เอาจิ๋วไปส่ง พอกลับมาบ้านจิตเราตกขีดสุดมองไปตรงไหนก็คิดถึง ถ้วยข้าวถ้วยน้ำ กระบะทราย ของเล่นแมว ที่นอนหน้าห้อง กรง แม้แต่รอยด้ายร่นที่ผ้าม่านที่จิ๋วไปปีน ในบ้านเงียบจัง ไม่มีเสียงร้องเหมียวๆเหมือนเคย ไม่มีแมวตัวเล็กๆวิ่งมาหาตอนร้องเรียกอีกแล้ว เราทะยอยเก็บของจิ๋ว เพราะเห็นยิ่งคิดถึง อีกนานไหมกว่าเราจะดีขึ้น ปวดใจจัง จิ้วมันจะคิดถึงเราไหมและจะคิดไหมว่าเราเอามันไปทิ้ง คิดถึงจังนะจิ๋วขอโทษนะ รักจิ๋วเสมอนะ