สวัสดีค่ะ เราตัดสินใจตั้งกระทู้เพราะ เราเครียดมากค่ะ ทุกวัน เป็นเรื่องจริงทั้งหมดค่ะ เราไม่รู้จะทำยังไงแล้วจริงๆ
ตอนนี้เราอายุ 25 ปีค่ะ แฟนอายุ 23 เราเรียนที่ต่างประเทศและเจอกันที่ต่างประเทศค่ะ เขาเข้ามาจีบเราก่อน ตอนแรกเราก็ไม่จริงจังกับเขา แต่เขาพยายามเข้าหาเราตลอด เราก็ไม่สนใจค่ะเพราะเรายังไม่อยากมีแฟน เราก็คุยหลายคน แต่พอผ่านไปเราก็ใจอ่อนกับเขา เพราะเขาทำดีกับเรา เอาใจใส่ และที่สำคัญเขาไม่เจ้าชู้ เราชอบเขาตรงนี้ เราก็เริ่มเปิดใจ จนเราก็คบกัน อยู่ด้วยกัน มีอะไรกัน จนฝึกงาน 6 เดือน เราก็อยู่กับเขา เขาเป็นคนขี้หึงมาก อารมณ์ร้อน แค่เพื่อนเราทักมาคุยเรื่องงาน เขาเห็นก็ทำร้ายร่างกายเราค่ะ เราก็ยอมทน เพราะเรารักเขาไปแล้ว มันผูกพันธ์ เราคุมตลอดค่ะด้วยยาคุมปกติ พอฝึกงานเสร็จ เขาก็กลับไทย แต่เรานั้นต้องอยู่ต่ออีก 1 ปีค่ะ พอเราอยู่กันคนละที่ เขายังคงคิดว่าเราคุยเยอะ เจ้าชู้ หาเรื่อง และระแวงตลอด จนเขาเห็นเราไปติดตามไอจีเพื่อนเราที่เป็น ผช เขาคิดว่าเรามีคนใหม่ เขาเลยบอกเลิกเรา เราเสียใจมากค่ะ แต่เราก็ยังเลิกกันไม่ขาด เขายังคอยตามส่องเรา ในเวลา 4 เดือน ที่ตอนเลิกกัน ทำประชดเราสารพัด เราเครียดหลายเรื่องไม่ว่าจะเรื่องงาน เรื่องเรียน เรื่องครอบครัว เรื่องแฟน เรื่องเพื่อน ความกดดันหลายๆอย่าง จนเราเข้า รพ. ต้องไปอยู่จิตเวช และหมอบอกว่าเราเป็นโรคซึมเศร้า เราเลยขอกลับไทย ( ที่จริงมันมีเยอะกว่านี้ค่ะ เราคิดฆ่าตัวตายสารพัด ) เราก็กลับไทยค่ะ สภาพจิตใจเราแย่มาก จนเขาติดต่อเรามาอีกครั้ง ถามว่าเราเป็นไง จนเราก็กลับมาคุยกันค่ะ และนี่คือการตัดสินใจที่ผิดพลาดของเราค่ะ ......เราก็กลับมาคบกันเหมือนเดิมค่ะ ไปบ้านเขาและเขาก็มาบ้านเรา เขาก็ยังมีนิสัยเดิม คือ ชอบประชด ขี้หวง ระแวง ด่าเราเรื่องการแต่งตัว ทำร้ายร่างกายเพราะหึงหวง เวลาเขางอล มีวิธีเดียวที่จะง้อเขสได้คือเรื่อง อย่างว่าค่ะ เราก็สงสัยค่ะ แต่เราก็โง่มากที่ยอมเชื่อเขา เขาชอบถ่ายรูป ถ่ายคลิปเรา ชอบให้เราใส่เสื้อกล้าม ชุดสั้นๆ เวลาจะมีอะไรกัน และรุนแรง บางทีเขาก็ให้เราส่งรูปไปให้เขา และชอบคอลมา และให้เราโชว์หน้าอก และเขาก็จะช่วยตัวเองค่ะ เราก็โง่มาก เรายอมรับว่าเราหน้ามืดที่รักเขา ทนได้ขนาดนี้ เราทะเลาะกันบ่อยค่ะ จนในที่สุดเราท้องค่ะ ตอนนั้นเราทราบว่าท้องก็ 5 สัปดาห์แล้ว เราบอกพ่อแม่เรา พ่อแม่เราตกใจและก็อับอายค่ะ แต่เขาก็ยอมรับ เขาก็เลยบอกว่า ยังไงก็ให้ฝ่ายชายรีบมาแต่งงานพอเป็นพิธีไปก่อน เพราะพ่อแม่เรารู้จักคนเยอะค่ะ พอเราบอกแฟนเรา แฟนเราก็ดีใจมากนะคะ มากอดและร้องไห้ บอกว่ารักเรา เอาใจสารพัด เขาบอกว่าเขาจะรีบไปบอกครอบครัวเขา แต่เขาบอกพี่ชายเขาก่อน คือหลังจากที่บอกพี่ชายเขา เขาก็เปลี่ยนไปค่ะ และเขามาบอกเราว่า พี่ชายเขาพอรู้เรื่องก็ถามว่า แล้วเรื่องค่าใช้จ่ายล่ะ ทางฝ่ายเราจะเอาไงถ้าเด็กเกิด แล้วเราเป็นโรคซึมเศร้าอีก สารพัดค่ะ เอาตรงๆค่ะเรารู้สึกว่าพี่ชายเขาแปลกๆ และแฟนเราคนนี้ มีอะไรจะบอกพี่เขา และแฟนเราก็เหมือนทำให้พี่ชายเขาทุกอย่างค่ะ ไม่ว่าจะยกเก้าอี้ ขับรถให้ ยกโทรทัศน์ ต่อไวไฟ หรือว่าพาไปกินข้าวถ้าพี่เขาหิว กระทั่งช่วยเลี้ยงลูกของพี่ชาย (พี่ชายเขาอายุเท่าเราค่ะ ) หรือสั่งอาหารให้ค่ะ เราเคยไปบ้านเขาแล้วเจอพี่ชายเขา เหมือนพี่เขาไม่ชอบเราและไม่อยากคุยกับเราอ่ะค่ะ ส่วนพ่อกับแม่เขาก็ดีนะคะ เขามีแม่เลี้ยงค่ะ พี่เขานั้นเคยโทรมาบอกว่าถ้าลูกเขาทำให้เราเสียใจเขาขอโทษและจะรับผิดชอบทุกอย่าง แต่พอเขารู้ว่าเราท้องตอนนี้ เขากลับให้ลุงแฟนเรา และแม่เลี้ยงแฟนเราจัดการอ่ะค่ะ เราก็ไม่ทราบว่าทำไมเขาถึงเปลี่ยนไป จนตอนนี้ผ่านมาเดือนนึงแล้ว แล้วเราก็ท้องได้ 2 เดือน เราตามแฟนเราตลอดว่าถึงไหน แล้ว เขาก็บอกว่า ให้ทางผู้ใหญ่จัดการ คือเขาเปลี่ยนไปมากไม่รู้ว่าทำไมอ่ะค่ะ และคือเราท้องอยู่ เราก็อยากให้เขาห่วงเรา ถามเรา เขาไม่เคยถามเราว่าเราเป็นไงบ้าง ตอนนี้เราเครียดทุกวันค่ะ แพ้ท้องทรมานมาก จนแม่เราทนไม่ไหว โทรไปคุยกับเขา เขาก็ด่าเราว่า ทำไมทางเราต้องไปกดดันเขา เขาไม่อย่างแต่งงาน ไม่มีเงิน เราเลยบอกว่างั้นไม่เป็นไรเราจะเลี้ยงลูกเอง เขาบอกต่อว่า เขาจะเลี้ยงเอง ถ้าเราเลี้ยงเราเป็นโรคซึมเศร้าอยู่ อาจบ้าทั้งแม่ทั้งลูก เราเสียใจมากไม่คิดว่าเขาจะพูดแบบนี้ สภาพจิตเราเราแย่มากค่ะ และเขาก็หาว่าเราคุยกับคนอื่น เราเป็นแม่ที่เลว ลูกในท้องอาจไม่ใช่ลูกเขา คือเราชอคมากค่ะ เสียใจสุดๆ เราควาทำอย่างไรดีคะ และตอนนี้เขาก็คิดว่าเราคุยกับคนอื่น เขาก็ประชดเรา บล๊อคเฟสเรา และเราต้องไปฝากครรภ์แล้วอ่ะค่ะ เราเคยคิดว่าจะเอาเด็กออกและจบกับไอ้เลวคนนี้แต่พอเราแพ้ท้อง เรากลับรักมาก ไม่อยากเอาออก แต่ตอนนี้เราไม่รู้เลยว่าจะเอาอย่างไรดีกับชีวิต ผิดหวังมากค่ะ เขาเปลี่ยนไปจริงๆ หลังจากที่เขาไปบอกครอบครัวเขา ความคิดเขาเปลี่ยนไปมาก