สวัสดีครับ
ก่อนอื่นขอโทษที่เขียนภาษาไทยถูกๆผิด เพราะผมมาอยู่ต่างประเทศเกือบยี่สิบปีแล้วครับ งูๆปลาๆไปไม่ค่อยได้ใช้ภาษาไทย

เรื่องมันมีอยู่ว่า ผมพึ่งจะเลิกกับแฟนเก่าเพราะนิสัยเราเข้ากันได้ยากมาก แฟนเก่าผมเป็นคนนิสัยปราณีตและมีรายละเอียดเยอะมาก
ไม่ว่าจะเรื่องอะไรก็ตามเธอจะมีการวางแผนเยอะมาก จะมีการวางแผนลึกซึ้ง แผน A แผน B และ C  ซึ่งตัวผมเองไม่ค่อยจะทำส่วนมากจะใช้วิธีทำตามใจและตัดสินใจณะจุดๆนั้นมากกว่า อาจจะพอมีคิดมีวางแผนแต่ไม่ลึกซึ้งเหมือนแฟนเก่าครับ

แฟนเก่าผมเธอเป็นคนที่บ้านต้องสอาดมากส่วนตัวผมก็อาจจะไม่ค่อยเอาใจใส่เท่าไรพอสอาดอยู่ได้เป็นพอ เธอจะเป็นแบบพวกว่า ทุกอย่างต้องเพอเฟ็กเหมือนบ้านที่ซื้อใหม่ เธอแคร์สายตาคนอื่นๆทุกๆอย่างต้องเพอเฟ็ก ส่วนผมไม่ใช่เลยผมรายระเอียดน้อยมาก เธอมักจะคอยสอนผมเสมอว่าอะไรคืออะไร ตัวผมเองเป็นนักธรุกิจครับเป็นเจ้าของธรุกิจขนาดใหญ่ แต่ไม่ค่อยจะมีสกิวในด้านงานบ้านหรือเรื่องอื่นๆในชีวิตที่เกี่ยวกับชีวิตคู่ แต่ถ้าเรื่องทำธรุกิจผมทำเก่งครับ คือไม่ได้โง่แต่ไม่เคยมีใครสอนหรือแนะนำผมในเรื่องการใช้ชีวิตคู่มากกว่า ก็ได้แค่พยามเรียนรู้ไปเรื่อยๆ ก็มีแต่แฟนเก่านี้และครับที่คอยสอนคอยบอกเกี่ยวกับการใช้ชีวิตคู่เสมอ

แต่ปัญหาคือแฟนเก่าผมเป็นคนที่ทุกอย่างต้องเพอร์เฟคเกินครับ คือถ้าผมต้องปรับทุกอย่างให้เข้ากับเธอ ผมจะต้องเปลี่ยนไปเป็นอีกคนเลย ผมก็พร้อมที่จะเปลี่ยนแต่มันยากเหลือเกิน เธอชอบเอาผมไปเทียบกับเพื่อนๆเธอที่เพอเฟค์เสมอยังเช่นการแต่งตัวความเนียบและอื่นๆ ส่วนตัวผมปกติวันธรรมดาก็ใส่สูทเข้าบริษัทอยู่แล้ว แต่วันหยุดผมก็จะทิ้งตัวเองไม่ค่อยแคร์อะไรมาก

ตอนนี้ผมกับแฟนเก่าเราแยกกันอยู่แล้วครับคือเลิกกันแล้วเพราะเข้ากันไม่ได้ เลิกกันด้วยดีครับ เข้าใจกันและกัน แต่ก็ยังไปมาหากันเหมือนเดิม เพราะบ้านเราสองคนอยู่ใกล้กันมาก แบบว่าผมตั้งใจซื้อบ้านใกล้ๆบ้านเธอตอนเลิกกันเพราะยังรักเธอยู่และยังอยากอยู่ใกล้ๆคอยช่วยเหลือเธอในเวลาที่เธอไม่มีใคร(เธออยู่ตัวคนเดียวครับ) แต่สถาณะเราสองคนตอนนี้ก็ไม่ค่อยมั้นใจว่าตกลงเราเป็นอะไรกัน เลิกกันแล้วแต่ทำใจกันไม่ได้ทั้งคู่ ที่ยังเหลืออยู่คงเป็นความผูกพันที่เคยอยู่ด้วยกันที่คอยช่วยเหลือกันมา ตอนนี้เธอไปต่างประเทศ ช่วงแรกๆตอนที่แฟนเก่าผมอยู่ต่างประเทศเธอก็ยังตอบไลน์ และโทรหากัน แต่หลังๆมาเธอหายไปเลย ไม่ตอบไม่รับสาย แค่อ่านแล้วก็ผ่านไป

ด้วยความที่ว่าเราบอกเลิกกันแล้วผมก็พยามเริ่มทำใจ แต่ก็ยังหวั่นไหวกลัวจะทำใจไม่ได้ถ้าวันหนึงขาดกันจริงๆหรือวันที่เธอกลับมาจากต่างประเทศแล้วมาเจอกันอีก (บ้านใกล้กัน)

เวลาผ่านมาสักพักแล้วที่แฟนเก่าไปต่างประเทศและยังไม่กลับมาและบวกกับเรื่องที่เธอไม่ตอบไม่ติดต่ออะไรผมเลย ผมเลยเริ่มคุยกับผู้หญิงคนหนึงเป็นเพื่อนเก่าที่เคยรู้จักกันมานานก่อนที่ผมจะเจอแฟนเก่าอีก เธอเป็นผู้หญิงที่น่ารัก ดูเอาใจเก่งและโปรไฟล์ดี..การงานดีไรงี้ (แต่จริงๆแล้วแฟนเก่าผมเค้าก็โปรไฟล์ดีเหมือนกันครับ) คือเรียนจบต่างประเทศมีการงานดีทั้งสองคน

ผมกับคนใหม่นี้เราสองคนก็พึ่งเจ็บกันมาทั้งคู่กับความรักเก่าที่ผ่านมา แต่จริงๆเราก็ปิ้งๆกันมาตั้งแต่สมัยก่อนแล้ว
ดูเหมือนจะคลิ๊กเข้าหากันได้ แต่สุดท้ายช่วงเวลาณะตอนสมัยก่อนนั้น เราสองคนต่างไปเจอคนอื่น เราเลยต่างคนต่างไปใช้ชีวิตของตัวเองและไม่ได้คุยกันมาหลายปีแล้วครับ แต่พอกลับมาคุยกันครั้งนี้เราก็ยังคลิ๊กกันเหมือนเดิม ทุกวันนี้เราสองคนคอยถามคอยคุยด้วยกันคอยให้กำลังใจกันทุกเรื่อง เธอเป็นคนที่งานเยอะยุ่งตลอดเวลาแต่ก็ยังหาเวลามาคุยกันได้ตลอด ทั้งๆที่เวลาเราห่างกันหลายชั่วโมง อยู่กันคนละมุมโลกเลย ส่วนผมก็ยุ่งเพราะเป็นเจ้าของบริษัทแต่หลังๆมาเริ่มรู้สึกว่าผมให้เวลากับเธอมากขึ้นๆทุกวัน ทั้งๆที่ยุ่งมากแต่ก็หาเวลาคุยกับเธอตลอด เธอเป็นคนอารมณ์ดีคุยเก่งและทำให้ผมยิ้มได้ในเวลาที่ผมเศร้า และผมก็ทำให้เธอยิ้มได้เวลาที่เธอเหนื่อย

ผมกำลังจะขอนัดออกเดทเธอกันที่ต่างประเทศ เราสองคนบินไปประชุมต่างประเทศบ่อยมากเลยไม่มีเวลาที่จะเจอกันที่ไทย ก่อนหน้านี้ได้แอบยอดแอบถามไว้แล้ว เธอก็ดูเหมือนจะอยากเจอกันกับผม ผมอยากรู้จักนิสัยเธอมากขึ้นเพื่อจะคลิ๊กกันมากกว่านี้

ผมควรจะทำยังงี้ดีครับ ผมควรจะรอคนเก่า เพื่อจะกลับมาคบกัน เพราะยังน้อยก็เลิกกันดี แถมบ้านผมกับแฟนเก่าก็อยู่ใกล้กันมาก ไปมาหาสู่กันบ่อยก่อนที่เธอจะไปต่างประเทศ เวลาที่ผมห่างกับแฟนเก่าอาจจะทำให้เราหันกลับมารักกันมากขึ้นและพยามกลับมาเข้าใจกันอีก เราอาจจะพยามปรับตัวเข้าหากันอีกครั้งได้และมาคบกันใหม่ (หรือว่าผมคิดไปเอง) เพราะเธอก็ไม่ตอบและขาดการติดต่อกับผมมาสักพักแล้ว

หรือผมควรจะไปเจอคนใหม่ และเดินต่อไปกับคนใหม่ดีครับ

ผมไม่อยากทำให้เธอสองคนเสียใจ เพราะพวกเธอเป็นผู้หญิงที่ดีมากครับ
แค่คนเก่าเราเลิกแล้วแต่แค่หวังข้างเดียวว่าอาจจะกลับมาคบกัน แต่คนใหม่นั้นก็ดีกับผมเสมอมาครับ