ผมชื่อบี(นามสมมติ)เป็นคนต่างจังหวัดบ้านนอกเลยครับ

เรื่องมีอยู่ว่าผมได้ไปช่วยงานรุ่นพี่สนิทในหมู่บ้านชื่อเอ(นามสมมติ)ติดตั้งร้านเกมส์
วันนั้นพี่เอได้ชักชวนไหว้วานผมไปช่วยงานแกเนื่องจากแกได้ไปเซ้งร้านเกมส์ในตัวจังหวัดต่อเขามา

สายวันนั้นเราไปร้านเกมส์ที่พี่เอได้ซื้อต่อ ถึงร้านก็เห็นชุดคอมเหลือ15ตัวพอดีเขาแกะไว้ให้เรียบร้อย
เจ้าของบอกคนงานของคนที่มาซื้อเขาแกะเกิน(คอมมีหลายตัวแบ่งกันเซ้ง2-3เจ้า)

ผมกับพี่เอก็ลงมือขนเนื่องจากเป็นรถกระบะจึงต้องใช้เวลาขนถึง4เที่ยว(คอม,เก้าอี้,โต๊ะคอม2รอบ) ขนเสร็จเกือบ4-5โมงเย็นเราก็เช็ดโต๊ะเช็ดคอมทำความสะอาดอะไรต่างๆ
พี่เอวานให้ผมเรียงเครื่องเดินสายแลนด์ให้ด้วยจนถึง5-6ทุ่มแกอยากทำให้มันเสร็จๆไปเพราะเจ้าของเดิมเขาจะได้เอาเครื่องควบคุมมาติดตั้งให้จะได้เปิดหาเงินไวๆ
ระหว่างที่ผมเดินสายแลนด์อยู่นั้นจู่ๆเก้าอี้มันก็ค่อยๆเอนอ้าออกเหมือนมีคนมาพิง(เก้าอี้ร้านเกมส์คงนึกภาพกันออกนะครับ)
ผมกับพี่เอก็ไม่ได้ตกใจหรือเอ่ะใจอะไรเนื่องจากตอนขนย้ายเราได้ถอดกิ๊บล็อคใต้เก้าอี้ออกเพื่อสะดวกต่อการพับเพื่อขนย้ายเลยคิดว่าคงจะเป็นเพราะตรงนั้นเลยทำให้เก้าอี้ดีดตัวไปเอง
ผมก็ร้อยสายแลนด์ลงในรางสายไฟไปเรื่อยๆ จู่ๆเก้าอี้ตัวเดิมก็เอนกลับมาในอยู่ในท่าปกติผมเริ่มตะหงิดใจแล้ว แต่พี่เอเอ่ยขึ้นสงสัยน็อตเก้าอี้คงหลวม
จากนั้นเราก็ทำกันต่อจนเสร็จเปิดมือถือดูเกือบราวๆตีสี่ ผมก็กลับบ้านไป
สองวันต่อมาก็ได้ฤกษ์เปิดร้าน เด็กเต็มร้านพี่เอเอ่ยปากชวนผมว่าดึกๆไม่มีคนให้ผมมามาราธอนที่ร้าน(ตอบแทนที่ผมช่วยงานทั้งที่แกให้ค่าขนมผมไปแล้ว) สองทุ่มผมไปที่ร้านเราดวลกันหลายเกมส์อยู่ดีๆเครื่องก็ค้าง เราหัวร้อนกันเลย เช็กสายแลนด์ เน็ต รีเครื่องลูก รีเครื่องเซฟเวอร์คราวนี้ไม่ติดเลยซักเครื่อง
พี่เอแก้ตามสูตรทุกอย่างก็ไม่ติด มองมือถือจะตี1แล้ว ผมพูดขึ้นโดนย้อมแมวแล้วมั้งพี่ แกหัวเสียเอาการ จู่ๆเสียงเอนเก้าอี้ที่เครื่องคิดตังค์ก็ดังเอี๊ยดๆๆๆ
ผมมองไปที่เก้าอี้เห็นเงาดำๆอยู่บนเก้าอี้สะท้อนจากแสงจอเครื่องคิดตังค์ คราวนี้เราร้องเฮ้ยกันทั้งคู่เพราะไอ้เหตุผลเมื่อคืนก่อนคงใช้ไม่ได้แล้ว
ผมถามทันทีมันอะไรวะเนี่ยพี่(เนื่องจากเราปิดไฟในร้านผมอาจจะตาฝาดเพราะจ้องจอนาน) แต่พี่เอกลับดึงแขนผมเดินกึ่งวิ่งไปที่ห้องพระในบ้านทันที
แกบอกให้ผมนั่งลง แล้วแกก็เล่าเรื่องสาเหตุที่เจ้าของร้านเดิมเขาขายกิจการ พี่เอเล่าว่าคนที่ขายให้เขาเป็นพ่อเจ้าของร้าน
ส่วนเจ้าของตัวจริงคือลูกชายถูกรถชนไปครึ่งเดือนก่อน พ่อทำใจไม่ได้จึงได้ประกาศขายกิจการของลูก แล้วเรื่องที่เจอทั้งวันนี้และเมื่อคืนก่อนก็อาจจะเป็นตัวลูกชายที่อาจหวงกิจการก็เป็นได้ หลังจากนั้น3-4วัน พี่เอก็ทำบุญบ้านและก็ไม่ได้เจอเรื่องแบบนี้อีกเลย แถมลุกค้าก็แน่นทุกเย็นซะด้วย ก็เป็นประสบการณ์ที่ผมเจอมาครับไม่รู้ว่าเป็นผีจริงๆหรือเปล่า แต่ ณ ตอนนั้นก็เล่นเอาใจผมหล่นไปอยู่ตาตุ่มเลยทีเดียว