คำว่า "เก่งขึ้น" ในที่นี้หมายถึง เก่งหรือดีขึ้นกว่าที่เป็นอยู่เดิม เก่งพอที่จะเปลี่ยนลงไปทำหน้าที่แทนนักกีฬาตัวจริงได้สักระยะหนึ่ง ไม่ใช่เก่งจนยึดตำแหน่งตัวจริงจากคนเก่าได้
--------------------------------------------------------------------------------------------

เชื่อว่า จริง เพราะถ้านักกีฬาได้แต่ซ้อมแต่ไม่เคยได้ลงเล่นเต็ม ๆ เลยสักครั้ง แล้วจะเอาประสบการณ์การเล่นมาจากไหน พอไม่มีประสบการณ์ ฝีมือก็ไม่เกิดการพัฒนา มันก็เลยไม่เก่งสักที ตัวอย่าง นักกีฬาที่เข้าข่ายตามความเชื่อนี้ ได้แก่ เดียร์ กับ มด ฯลฯ


เชื่อว่า ไม่จริง เพราะถึงแม้นักกีฬาจะไม่ได้ลงเล่น แต่ก็มีการฝึกซ้อมฝึกฝนทักษะต่าง ๆ กับทีมสโมสรและแคมป์ทีมชาติอยู่เสมอ  การไม่ได้ลงเล่นไม่ได้เป็นสาเหตุทำให้นักกีฬาไม่เก่งหรือเกิดสนิมจับจนเล่นไม่ออก นักกีฬาคนไหนเก่งหรือไม่เก่ง ดูแค่ตอนซ้อมลงทีมด้วยกัน ก็รู้มือแล้วว่า คนนี้เล่นได้หรือเล่นไม่ได้ คนนี้เก่งหรือไม่เก่ง ถ้านักกีฬาไม่เก่ง ต่อให้ได้ลงเล่นบ่อยแค่ไหน ให้ลงเล่นต่อเนื่องยังไง มันก็ยังไม่เก่งอยู่ดี ความเก่งมันไม่ได้เกิดจากการได้ลงเล่นบ่อยหรือไม่บ่อย มันเป็นเรื่องของทักษะความสามารถเฉพาะตัวของนักกีฬาแต่ละคนที่ธรรมชาติให้มาไม่เท่ากันมากกว่า

ทำไมนักกีฬาบางคนพอได้รับโอกาสลงเล่นแค่ครั้งเดียวก็สามารถแจ้งเกิดกับทีมชาติได้เลย เช่น เป็ด สุพัตรา ที่ได้รับความไว้วางใจจากโค้ชด่วนให้ลงเล่นเป็นลิบรับตบ สลับกับแป้นที่รับเสิร์ฟ เป็นต้น แล้วทำไมบางคนได้รับโอกาสครั้งแล้วครั้งเล่า แต่ใช้โอกาสเปลืองมากกว่าชาวบ้าน ก็ยังแจ้งเกิดกับทีมชาติไม่ได้สักที เหมือนไม่มีทางที่จะพัฒนาฝีมือการเล่นให้ดีไปกว่านี้ได้อีกแล้ว เช่น วุ้น กับ เหมี่ยว เป็นต้น


อยากฟังความเห็นของคุณว่ามีความเชื่อแบบไหน ท่านเห็นด้วยหรือไม่เห็นด้วยกับความเชื่อที่ว่า

1. ถ้าให้โอกาสลงเล่นบ่อย ๆ จะทำให้นักกีฬาเก่งขึ้นได้ในที่สุด

2. ถ้าให้โอกาสในการแก้ไขปรับปรุงและพัฒนาฝีมือตนเอง จะทำให้นักกีฬาคนนั้นพัฒนาจนเก่งขึ้นได้ในที่สุด