ใครเป็นเเบบเราบ้างคิดถึงใครก็ไม่รู้ มันคิดถึง

คือเราเป็นมาตั้งเเต่เด็กๆเเล้วตั้งเเต่จำความได้ยิ่งโตก็ยิ่งชัดขึ้นเวลาที่เรามีปัญหาชีวิตเราจะคิดถึงเค้ามันคิดถึงขึ้นมาเองรู้สึกว่าถ้าเค้าอยู่เค้าจะช่วยเเก้ปัญหาเให้เราได้บางทีเหมือนเชื่อมกับเค้าได้วันนั้นเป็นวันธรรมดาเเต่เรากลับรู้สึกตื่นเต้น รู้สึกเศร้า เหมือนเค้าต้องมีอะไรเเน่ๆเวลามีใครเข้ามาใจมันบอกไม่ใช่ปฎิเสธทุกครั้งรู้สึกต้องเค้าคนนั้นเท่านั้นเเต่เราไม่รู้ว่าเค้าอยู่ที่ไหนเค้าเป็นใครทั้งๆที่หน้าตาก็ไม่เคยเห็นเเต่ทำไมถึงคิดถึงขนาดนี้
เเต่เราเชื่อมาตลอดเลยว่าอีกไม่นานเราจะได้เจอเค้าเค้าต้องอยู่ที่ไหนสักที่นึงสักวันเราคงจะได้เจอกัน
เราจะเเก้ปัญหานี้ยังไงดี??
อยากถามเพื่อนๆใครเป็นเหมือนกันไหม????
แก้ไขข้อความเมื่อ
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่